Juf Jedermann Blogs Met Passie

‘Juf, ben ik klaar?’, vraagt Meindert een beetje verlegen met zijn schorre stem.

Hij legt zijn tekening voor haar neer. Wat een leuke tekening en wat een aparte kleuren! Ze bekijkt hem vol interesse. Wat een details zijn erin terug te vinden en hoewel hij met viltstiften getekend heeft, is alles duidelijk te herkennen. De kleurcombinaties oranje, geel en roze zijn niet gebruikelijk, maar zó apart. Dan merkt ze dat er een heel nerveus jongetje naast haar staat dat haar vol afwachting gespannen aankijkt. ’t Is ook wat, zo maar een vreemde juf in je klas omdat je eigen juf ziek is.

‘Wat mooi, Meindert!’, zegt ze gauw, maar hij is nog niet tevreden met haar antwoord, al verschijnt er een flauwe glimlach om zijn lippen.

‘Ben ik klaar, juf?’, vraagt hij nog eens.

Ze kan niet bedenken wat hij er nog meer bij zou moeten maken. De voetballende, knikkerende en touwtje springende kinderen zijn duidelijk afgewerkt, goed verdeeld over de tekening en ook aan de omgeving is veel aandacht besteed.

‘Dat weet jij het beste, het is jouw tekening. Ik vind hem prachtig, wat vind jij?’, zegt ze daarom. ‘Klaar.’, zegt hij opgelucht. En dan pas verschijnt er een stralende lach op zijn gezicht.

De juf is nog niet beter als er rapporten gemaakt moeten worden. Haar beoordelingen wijken gelukkig niet veel af van het vorige rapport. Alleen bij het rapport van Meindert kijkt ze verbaasd. Hè? Ziet ze het goed? Tekenen ‘net voldoende’? Daar denkt ze zelf heel anders over.

‘Vul jouw beoordeling in, maar zorg wel dat je het goed kunt onderbouwen.’, zegt de directeur en lacht er een beetje geheimzinnig bij.

‘Nog even over het tekenen, waarom is uw beoordeling zo’n stuk hoger?’ Ze pakt Meinderts laatste tekening en wijst zijn vader op de details, die zoals gewoonlijk zeer goed en duidelijk zijn uitgewerkt. Hij kijkt haar nieuwsgierig aan als ze haar ideeën toelicht. ‘En ik vind zijn kleurkeuze heel apart. Het maakt zijn tekening vrolijk.’

‘Dus van u hoeft hij geen zon en wolken erbij te tekenen en ‘normale’ kleuren te gebruiken?’ Stomverbaasd kijkt ze hem aan en zegt: ‘Van u wel dan?

De man schiet in de lach. ‘Nee, maar zijn eigen juf denkt daar anders over. Ze ziet het liefst ook nog wat vogeltjes in de vorm van een V. Gelukkig is Meindert bij u weer helemaal opgebloeid. Dank u wel.’

‘De vader van Meindert was er, hè?’, zegt de directeur als ze bij hem langs gaat om te zeggen dat ze naar huis gaat, ‘dat had ik wel verwacht. Onze architect kwam hier ook even langs.’ Ze schrikt. Heeft ze misschien … Maar hij gaat lachend verder ‘Om te zeggen dat hij erg blij met je was.’