‘Uit de weg!’, klinkt het steeds boos van alle kanten. Twee kleine meisjes, een tweeling, schieten van schrik ieder een kant op. Ze willen van dichtbij zien hoe hun caravan op zijn plaats gemanoeuvreerd wordt in juf Jedermann’s straatje. Logisch, maar wel gevaarlijk.
‘Ga lekker op mijn bankje zitten’, zegt ze, want achter haar hek zitten ze veilig en kunnen toch alles goed bekijken. Dat is spekkie naar hun bekkie. Als de dames op het bankje geklommen zijn met hun roze Dora-rugzakjes, wordt er een boterhammetje bij gepakt en af en toe nemen ze een slok uit hun pakje met drinken. Ze lijken wel bouwvakkers die even pauze hebben. Op die rugzakjes na natuurlijk. Van dat moment af aan zegt een van de twee haar steeds gedag en maakt een praatje, de ander speelt onverstoorbaar door.
Na een dag vol zonneschijn komt het meisje bij het hek staan. Juf Jedermann heeft net de mand met Spaanse Margrieten water gegeven en staat nog met de gieter in haar hand. ‘Wat doe je?’, vraagt ze. ‘Wat denk je?’, zegt juf Jedermann, want een meisje van een jaar of drie, vier weet het antwoord vast wel. Ze vraagt duidelijk naar de bekende weg dus, net als haar buurjongetje vroeger met zijn onzinnige vraag: ‘Jedje, hoe heet je?
‘Mag ik dat voor jou doen?’ Helaas, juf Jedermann is al klaar. ‘De volgende keer roep ik je.`, belooft ze, maar dan moet ze natuurlijk wel de naam van het meisje weten. ‘Hoe heet je?’ ‘Annelie’, zegt ze gauw, want ze heeft alweer een nieuwe vraag. ‘Waarom staan jouw stoelen scheef?’
Juf Jedermann schrikt. Ziet het er bij haar zo slordig uit? Maar dan dringt het tot haar door dat ze de ongebruikte stoelen bedoelt, die schuin tegen haar tafel staan. Voor ze kan antwoorden, klinkt de stem van Annelie’s moeder: ‘Je mag Jedje niet storen, dat heb ik toch gezegd?’ Annelie luistert goed. ‘Dag’, zegt ze en gaat weer spelen met haar zus. Maar als juf Jedermann even later heerlijk gedoucht langs loopt, vraagt ze gauw nog even: ‘Heb je gezwommen?’, want vragen staat vrij.
Het voelt alsof de zomer nu pas echt begonnen is. Een déjà vu.
