Alleen achterin de klas klinkt wat gegiechel als Adriaan door zijn moeder naar binnen geduwd wordt. Verder is het doodstil en iedereen kijkt naar hem. Zijn gezicht wordt steeds roder door al die starende ogen.

Oei, wat is er in  vredesnaam gebeurd? Heeft ze iets gemist? Juf Jedermann bekijkt hem eens nauwkeurig en ziet dan dat er drie rare happen uit zijn haar verdwenen zijn. Gelukkig ziet ze geen wonden of harde stukken, dus een ongeluk is zo goed als zeker uitgesloten.*

‘Vooruit, zeg het...

‘Mag ik er nog een, juf?’ Verlekkerd kijkt het frêle, blonde ding naar de pindakaas en de kuipjes met smeerleverworst en smeerkaas. ‘Ja hoor, als je nog lust, ga je gang.’ ‘Mmmmm, lekker!’ Ze geniet! Juf Jedermann neemt al een tijdje extra eten mee, omdat er van haar lunch regelmatig nog maar bar weinig over is. Er zitten dit keer  voor de ochtendpauze vijf leerlingen met een bordje en een mes aan haar instructietafel crackers te smeren en Tirana is de laatste tijd een vaste klan...