Er wordt voor het eerst een mosselavond georganiseerd en de opkomst is groot. Samen eten is altijd gezellig en goed georganiseerd op de camping.

Als juf Jedermann arriveert is het in de kantine al aardig vol, maar op het terras is nog ruimte genoeg. Al snel komen er kennissen en vrienden bij haar zitten.  

Terwijl haar bord met mosselen wordt gevuld, kijkt ze met afgrijzen toe hoe het water uit de volgende mosselton op de jeu-de-boules-baan wordt leeg gegooid. Alsof het nog niet genoeg gere...

Ze ziet de wandelaarster schrikken. Wat een drukte op deze camping! Maar tijd om nog verder te lopen is er niet. De zon is al onder.

‘Excuse me.’, zegt de Engels sprekende vrouw terwijl ze zich met een enorme rugzak tussen de wachtenden door worstelt en vraagt waar ze zich moet aanmelden.

‘Zet daar maar gauw je tent op en kom dan hier terug.’, zegt de beheerder. Hij wijst haar een plaats bij het water aan. Precies langs de route van de spooktocht die zo gaat beginnen!

Nu het echt ...

Als ik even tijd heb, moet ik ze knippen, schiet er elke keer door haar heen als ze er langs loopt. En dat is vaak, want juf Jedermann is aan het verhuizen op de camping. Ze heeft voor meer luxe en minder onderhoud gekozen nadat ze zich realiseerde dat een goede gezondheid niet eeuwig duurt. Maar o, wat mist ze de geuren en kleuren van haar oude tuin. Niet zeuren, Jedje. Je moet aan de toekomst denken. Straks kan je het niet meer. 

Iedereen vindt haar nieuwe tuin prachtig. Hij is heel modern...