‘Ik ga niet lezen hoor.’, zegt het branieschoppertje obstinaat. Chico heeft het dictee, dat aan het begin van elk nieuw schooljaar afgenomen wordt, desastreus gemaakt en zijn juf heeft haar gevraagd om de vergeten zaken weer even op te halen . ‘Ook geen taal.’, voegt hij er vastberaden aan toe. ‘Daar heb ik een bloedhekel aan en ik blijf niet lang, want we gaan zo tekenen. Tekenen vind ik leuk.’ ‘Maar waarom heb je zo’n hekel aan lezen en taal?’, vraagt ze, terwijl ze opstaa...

‘Ik ga morgen op de fiets naar de jaarmarkt. Iemand zin om mee te gaan?’ En tot haar verbazing reageert Rien, een veel jongere collega. Hij is al jaren van plan om eens naar de solexrace te gaan, maar er is nog nooit iets van gekomen. Dat zal vast gezellig worden, want hun voorliefde voor taalgrapjes, woordspelingen en soms bijna hysterische aandacht voor spelling levert alleen al genoeg gespreksstof op. En over het lesgeven is het laatste woord ook nog niet gezegd. Ze heeft er zin in!

A...

Uit haar ogen straalt een lichte wanhoop. Of ze misschien voor haar wil invallen morgen?  Ze zou haar er eeuwig dankbaar voor zijn.

De volgende morgen begint gelukkig goed: het regent. Zo  verknoeit ze geen zonnige,  vrije dag door zich zo bereidwillig op te stellen. Maar het betekent wel dat ze met z’n allen rennend proberen om zo droog mogelijk in de sporthal aan te komen. Ze heeft zelfs de capuchon van haar zwarte regenjas opgedaan, want het gaat goed te keer. Als ze allemaal druipend ...