‘Ik moet nog een les wereldoriëntatie inhalen.’, zegt de stagiaire, die haar met lovende woorden en prachtig onderbouwde argumenten op de valreep heeft overgehaald om in groep 3 stage te mogen lopen voor ze aan haar LIO begint. Ze heeft de indruk dat deze dame groep 3 gekozen heeft in de veronderstelling dat ze daar eindelijk eens tijd overhoudt om haar achterstand in te halen.

‘Vind je het goed als ik met een groepje ga proeven? Ik zit alleen een beetje met de smaak bitter.’ ...

‘Aaaah, nog een keer, please?’ Het kereltje kan zijn lichaam nauwelijks stil houden. Zijn donkere ogen schitteren van plezier. Heel de groep valt hem bij, al kennen ze hem net, want Jack is alleen maar gekomen om kennis te maken met zijn nieuwe groep. Groep 3 valt hem bij: ‘Ja, juf. Nog een keer alsjeblieft? Hij kan zo goed dansen!’  Ze kijkt op haar horloge. Het kan nog net.

‘Uno, dos, tres, cuatro’, roepen ze allemaal als de cd start. En dan klinkt ‘Hey, hey baby’ keihar...

De vakantie is voorbij. Juf Jedermann en haar duo-partner hebben al dagen op school doorgebracht om  - in overleg met de kleuterjuffen - het lokaal zo goed mogelijk in te richten met meubilair op maat. De boel is opgeruimd, materialen zijn gesorteerd en de werkboeken zijn geschreven. Vandaag gaat het echte werk beginnen! Langzaam stroomt de klas vol met kinderen en ouders. Ze bekijkt de nieuwe gezichten goed, schudt handen en hoort namen die ze tussendoor regelmatig even aan de juiste kindere...

Zure regen, zoute drop, zet mijn glazen petje op, lekker lopen in de regen, niemand houdt de vogels tegen. Alle wolken waaien weg, regenjas met superpech. Zure regen, zoute drop, maar de zon die gaat niet op.

‘Grappig juf, al die onzin. Zure regen, haha.’ Wil reageert op het gedichtje dat ze het liefst nog wel twintig keer hardop zouden willen lezen met elkaar. Ze zijn gebiologeerd door het ritme, net als juf Jedermann. Ze begrijpen het ook, want anders zou Wil niet zo gereageerd hebben...

Het ‘Dag Sinterklaasje’ klinkt luid boven de stofzuiger uit. Sorry voor de herrie, buren, maar juf Jedermann volgt de intocht van de Sint op de voet. Als haar man en zoon thuiskomen ziet ze een vertwijfelde blik in hun ogen. Ze zal toch niet …. Nee hoor, maar ze moet er over kunnen meepraten en ze probeert tegelijkertijd haar huis op orde te brengen, want dat moet ook gebeuren.

Later, tijdens het voorbereiden van haar lessen denkt ze ineens aan de grote Zwarte Piet-pop  die ze een paa...

Haar eerste gedachte is: ‘Wat is hij lelijk!’, al maakt dat natuurlijk verder niets uit. Stijf tegen zijn moeder aangedrukt staat een verlegen jongetje met een huid zó donker dat zijn hagelwitte gebit extra opvalt. Hij zal midden in het jaar bij haar in groep 3 geplaatst worden. Ze hebben nog nooit zo’n donker kind op school gehad. Hoe zullen de kinderen reageren? ‘Hij heet Wipwap’, zegt zijn moeder. De directeur en juf Jedermann kijken elkaar verbaasd en ook een beetje geschrokken...