Juf Jedermann Blogs Met Passie

‘Tjitte? Heb jij al over het afscheid nagedacht?’ Tjitte kijkt bevreemd naar de twee moeders die naast hem staan. Er zijn nu andere zaken die voorrang hebben. Ze hebben net een bezoek aan Droogdok Jan Blanken achter de rug. Alle leerlingen moeten weer veilig terug naar school. Hoe komen ze ineens op dit onderwerp? Maar dit bezoek is juist de reden van hun vraag. Er schijnen daar in de ondergrondse gewelven spooktochten georganiseerd te worden! ‘Heb jij bezwaar tegen een spooktocht?’ En als ze later met Tjitte in gesprek gaan, geeft hij aan dat het hem leuk lijkt, maar niet weet of alle ouders daarmee akkoord gaan. ‘Wij zullen het organiseren en we zullen eerst toestemming aan de ouders vragen. Als iemand bezwaar maakt, gaat het niet door.’ Dat lijkt hem een goed voorstel en hij zal het in de teamvergadering aankaarten. Voor hem is dit idee het begin van een reeks gezellige borreluurtjes, etentjes en bijeenkomsten met enthousiaste ouders. Niet verkeerd voor een vrijgezel. 

Alle ouders hebben toestemming gegeven en er zijn steeds meer ouders bereid zich in te zetten, dus de leerkrachten kunnen eigenlijk geen bezwaar meer maken. Juf Jedermanns bezwaar ‘Zal iedereen het leuk vinden, zullen ze niet te bang zijn?’ blijft wel in haar achterhoofd aanwezig, maar ze is volop bereid om mee te doen. De spooktocht in het droogdok wordt gaandeweg verder uitgebreid en beslaat al gauw een groot gebied daaromheen. Er wordt zelfs toestemming aan politie en gemeente gevraagd om die avond bij het Haringvliet, in het park, in de bunkers en op de wallen te vertoeven, want schemer maakt het nog spannender.

Aan de overige leerkrachten wordt gevraagd om een ‘rol’ te spelen, maar deelname is geheel vrijblijvend. Een dubbelrol kan ook. Als alle groepjes gepasseerd zijn, kan er snel een nieuwe positie op de Vestingwallen ingenomen worden. Zo wordt ook tijdens het laatste stuk naar een kelder in fort Haerlem de spanning erin gehouden. Om in de ondergrondse feestruimte te komen moeten ze via een parterre een sprong in het duister maken. Binnen zullen ze opgevangen worden zodat iedereen zijn verhaal kwijt kan. Als ze willen is er wat te drinken en te eten, tenminste als ze nog een hap door hun keel kunnen krijgen na de griezelige waarzegster, de mummies en vampiers en alle andere griezels die in de bunkers met schitterende lichteffecten tot leven worden gebracht.

Het spreekt vanzelf dat de leerlingen niet aan hun lot overgelaten zullen worden al hebben ze zelf wel het idee dat ze er als groepje alleen voor staan. Na het droogdok worden ze groepje voor groepje onder begeleiding van een ouder naar het begin van het Vestingpark gebracht. Die ouder houdt verder op afstand een oogje in het zeil. ‘De spooktocht is voorbij en het viel best mee.’, denken ze.’ Nu gaan we naar de feestzaal.’ Bij de ingang van het park krijgen ze van Tjitte een routebeschrijving zodat ze geen ‘spook’plaatsen missen. De echte spooktocht moet namelijk nog beginnen! Zwervers, vissers en figuren die uit het Haringvliet oprijzen zijn nog de minste van hun problemen. Eh, wat zeg je? Uit het Haringvliet oprijzen? Ja, echt waar! Ook dat is geregeld.

Haar duo-partner heeft zich opgeworpen als een van de ‘onzichtbare’ begeleiders. Eerst kijkt ze waar al haar collega’s zich hebben geïnstalleerd. Als ze zich bij Tjitte voegt, worden ze door een ouder echtpaar aangesproken. ‘Ik zou maar een oogje in het zeil houden. Er is een dronken zwerver in het park! Misschien kunnen jullie beter de politie waarschuwen.’ ‘Dat is mijn collegaatje’, zegt haar duo-partner. Ze was er namelijk bij toen juf Jedermann zich met een jeneverfles in veel te grote, oude kleren op een bank in het park installeerde. ‘Echt niet’, zegt de vrouw verontwaardigd, dit was beslist een dronken mán!’ Als volwassenen al zo overtuigd zijn, hoe moet dat dan straks met de kinderen?