‘Je gaat hier toch niet stoppen, hè mam? Niet doen hoor!’ Haar eigen kleuter zit keurig vastgesnoerd achterin de auto en klinkt paniekerig. ‘Stoppen? Waarom? Je hoeft toch niet te plassen?’, vraagt juf Jedermann verbaasd. Nee, hij hoeft niet te plassen. ‘Waarom mag ik hier dan niet stoppen?’ ‘Kijk, daarom!’, zegt hij terwijl hij naar het verkeersbord wijst dat ze passeren: een rode driehoek met de punt omhoog en een zwarte kronkel erin. ‘Omdat er hier slangen in het gras zitten.’, zegt hij alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. ‘Slangen?’, zegt ze. ‘Hoe kom je daar nou bij? Wie zegt dat?’ ‘Ab.’ Ab is hun buurjongen en nog jonger dan hij. Waar kleuters al niet over praten met elkaar! ‘Nee lieve schat, dat betekent dat er een gevaarlijke bocht komt.’ Het blijft even stil. Dat komt haar goed uit, want door het mooie weer wordt het steeds drukker op de weg. Ze weet nu al wat de volgende vraag zal zijn, want ze zijn vlakbij een kruising waar een watertoren staat.
‘Mam? Wat doet een watertoren?’ ‘Die brengt druk op het water.’, zegt ze. Ze heeft zelden zo’n onduidelijk antwoord gegeven, maar ze moet nu echt even goed opletten. Het is er zo druk. Straks zal ze het wel beter uitleggen. ‘Weet je wat druk is?’, vraagt ze als de file weer opgelost is. Ze ziet in de achteruitkijkspiegel dat hij knikt. Haar hart zwelt van trots. Wat een slim ventje is het toch.
‘Ik heb vandaag op school uitgelegd waarom er watertorens nodig zijn.’, zegt hij een paar jaar later onder het eten. ‘Oh’, zegt zijn vader, ‘wist je dat dan? Wat heb je gezegd?’ ‘Dat een watertoren poep op het water brengt.’, zegt hij triomfantelijk. ‘Dat heeft mama me verteld.' Ze kijkt hem verbijsterd aan en schiet in de verdediging: ‘Dat heb ik nooit gezegd. Ik heb gezegd dat zo’n toren druk op het ….’ De woorden blijven in haar keel steken, want ze hoort haar moeder nog zeggen: ‘Moet je drukken? Zal oma de po even pakken?’ Ze had dus toch maar beter even kunnen uitleggen wat druk was. Wat zal de juf gedacht hebben bij zo’n raar antwoord?
Juf Jedermann schiet in de lach, wat haar twee verbaasde gezichten oplevert. Hij heeft het wel goed onthouden, maar helaas verkeerd geïnterpreteerd. Van wie zou hij dat nou toch hebben?
~
