Juf Jedermann Blogs Met Passie

‘Tante Conny doet me denken aan Rooie Dina’, zegt juf Jedermann nadenkend. Ze vergeet helemaal dat verder niemand Rooie Dina kent. Als ze de vragende gezichten aan tafel ziet, schiet ze in de lach. ‘Ach, natuurlijk kennen jullie haar niet. Rooie Dina was een verzinsel van mijn vader.’ ‘Vertel’, zegt Annie, die dol is op verhalen van vroeger.

‘Rooie Dina kookte, waste en hield het kasteel van de Sint schoon. En alles wat niet uit een winkel kwam, was door haar gemaakt. Tenminste volgens mijn vader. Ik denk dat hij dat geen mannenwerk vond, dus bedacht hij daar een vrouw voor.’ ‘Geen mannenwerk?’, vraagt Annie verbaasd. ‘Nee, want er bestonden toen nog geen vrouwelijke Pieten.’, legt juf Jedermann uit. ‘Misschien is Rooie Dina uit nood geboren om mijn zussen te overtuigen dat de gehate, gebreide sokken, de zwempakken en onderbroeken niet door mijn oma, tante of moeder waren gemaakt. Rooie Dina breide, haakte en naaide zo vlak na de oorlog dat het een lieve lust was.’ Even is het stil. ‘Gebreide onderbroeken? Nou ja,’, hoort ze Annie verbaasd fluisteren, ‘ik wist niet eens dat dat kon.’

‘Maar waarom doet tante Conny jou dan aan haar denken?’, vraagt Hans, die ook heeft nagedacht, maar niet over onderbroeken. ‘Ze heeft geen greintje rood aan haar lijf.’ Nu is het de beurt van Juf Jedermann om verbaasd te kijken. Zwarte Piet en Rooie Dina, ze heeft nooit het verband gelegd met kleur. Het hoorde gewoon bij elkaar. ‘Voor mij was Rooie Dina een vrouw die op een van mijn tantes leek: een zwaar lijf en een flinke boezem en volgens mij moest ze wel lief en zorgzaam zijn, want anders maak je toch niet cadeautjes voor al die kinderen?’, legt ze uit.  ‘Nou, zo’n vrouw vind ik tante Conny dus ook, vandaar.’ Ze kunnen het alleen maar beamen, want de enthousiaste oppasmoeder van Raymond en zijn broertje, is het meest positieve wat een school kan overkomen. Ze vindt alles leuk, wil alles voor de kinderen doen en ziet er net zo uit als juf Jedermann beschreven heeft.

‘Tijd’, roept de stipte Janna. Grappig: op het zelfde moment staan ze allemaal op om naar de klas te gaan.

Na schooltijd loopt juf Jedermann enthousiast naar buiten om tante Conny te vragen of ze morgen kruidnootjes met haar groep wil bakken, maar de vrouw komt zelf al stralend naar haar toe. ‘Ik ga morgen kruidnootjes bakken met de kleuters. Annie heeft het me gevraagd. Leuk hè?’ Verdorie, daar gaat haar plannetje. ‘Zeker leuk’, zegt juf Jedermann een beetje teleurgesteld, maar ze probeert het niet te laten blijken. Ze durft het nu zelf niet meer te vragen. ‘Mag ik meer deeg maken en het ook met jouw groep doen?’ ‘Graag’, zegt juf Jedermann blij door zoveel enthousiasme, ‘als het niet te veel wordt, graag!’ en Conny glimt van trots. Wat is het toch een schat!

Als Sinterklaas ooit weer een Rooie Dina zoekt, dan weet zij een goede.