Juf Jedermann Blogs Met Passie

Schrijven is een stokpaardje van juf Jedermann. Vreemd, want toen ze zelf op school zat werd er nooit een stempel bij haar werk gezet en kreeg ze nooit meer dan een ‘zesje min’, zoals haar eigen juf toentertijd de 6 ^– noemde. Het was dan ook een vak waar ze nooit naar uitkeek. Behalve naar een bladzijde met cijfers, want die eindigde meestal met een welverdiende 8 en eindelijk eens een stempel. Helaas kwamen die maar bedroevend weinig voor in het schrijfschrift.

Ze krijgt er toch plezi...

‘Mag ik het voordoen, please?’, vraagt Mieke smekend aan juf Jedermann. Ze is dol op dit project over de kinderboerderij.  Alles wat de juf vertelt onthoudt ze. Geen wonder, ze is gek op dieren en helpt heel vaak na schooltijd mee op de kinderboerderij. En het onder de rekenles gauw afgeleide meisje is veranderd in een kind dat bewondering oogst bij haar klasgenoten omdat ze zo veel weet.

In een van de lessen komt toevallig het teken voor een mannetjes - en vrouwtjesdier aan bod. ‘Dat...

‘Eh, ik kan nog niet komen, want ik moet eerst nog iets doen.’ Het vriendje van haar zoon staat het huilen nader dan het lachen. Er is niets over van zijn zelfvertrouwen en bravoure die beide zo kenmerkend voor hem zijn. ‘Vertel maar’, zegt ze, terwijl ze naar het verfrommelde ding onder zijn arm wijst.’ Even twijfelt hij, maar dan komt hortend en stotend het verhaal eruit. Hij kan klokkijken als de beste, maar alleen met een digitale klok. Alle analoge kloksommen maakt hij steeds f...

Een ding valt wel op als ze langs de kleutertoiletten naar haar RT-ruimte loopt: Ze hoeft tegenwoordig haar neus niet meer dicht te knijpen. Een biologisch proces schijnt alle vieze geuren te elimineren en brandschone toiletten op te leveren. Ze is dankbaar voor die inventiviteit. En het komt haar vandaag goed van pas.

Het begint al met Kathinka, die haar werkruimte binnenkomt met de woorden ‘Ik geloof dat ik moet spugen.’ Om de toiletbril van het minuscule wc-tje schoon te houden, zegt ...

Het mosterdpotje is nu echt helemaal vol water, daar kan niets meer bij, moet de drinkbak niet verschoond worden? Het is nog vroeg in de morgen, maar Nikki  staat al gewassen en aangekleed bij haar tafel. Als de drinkbak schoon water heeft, vertelt ze dat ze naar de Efteling is geweest en heeft ‘barbe gecued’. ‘Weet je wat ik gedaan heb?’, vraagt ze en laat Nikki haar muggenbeten zien. Nikki heeft er geen idee van.

Juf Jedermann heeft de vorige avond een bevervaartocht in de Biesbos...

‘Zal ik de bloemen nog even water geven?’, vraagt Nikki als ze met haar vader langs loopt om te gaan douchen. Ze is de hele dag naar de Efteling geweest en dat is niet onopgemerkt gebleven. Het was stil. Ook voor haar kat. Af en toe keek hij haar verwijtend aan: nog steeds geen schoon water in zijn drinkbakje. Het leek ook net of hij zich afvroeg  waarom zijn slaap niet verstoord werd door een kleine-meisjes-stem en een aaiend handje, zo verward keek hij af en toe om zich heen als hij wak...

‘Kijk eens wat een mooie!’, roepen ze steeds, wijzend naar de bellen die ze blazen. Ze hebben de zon meegebracht, want vanaf het moment dat de kinderen zijn gekomen is de zon gaan schijnen. Het zwembad van opa en oma staat er lekker in op te warmen en de Mevrouw met de hond heeft net twee potjes met bellenblaas te voorschijn getoverd. Iedereen zit met elkaar koffie te drinken bij haar voor de caravan. Dat is wel moeilijk voor de kinderen, want alle volwassenen houden hun handelingen nauwl...

De moeder van Bianca is de afgelopen week wel erg vaak op school. Deze keer staat er een schaal met gevulde repen op tafel en te oordelen naar het aantal gescheurde papiertjes in de prullenbak zijn er al een paar verdwenen. Ineens valt het ‘kwartje’, ze zal toch niet …. Tijd voor een  gesprekje onder vier ogen!

En ja, waar juf Jedermann bang voor is, blijkt waar. Tot het eind van de maand moet ze twee kinderen zien te voeden van het geld dat ze gehaald heeft uit de spaarpotten van de k...

‘Mevrouw met de poeoes!’, klinkt een kinderstem bij haar caravan, ‘mag ik je poes even aaien?’ Juf Jedermann schiet in de lach. Nikki is gearriveerd met haar moeder, vader, broertje en hun hond. Om de buurvrouwen te kunnen onderscheiden, heeft haar broertje voor iedereen een naam bedacht. Een andere buurvrouw wordt ‘mevrouw met de hond’ genoemd wordt, omdat ze de  hond van haar zoon te logeren heeft en de derde buurvrouw heet ‘mevrouw van wiet’. Omdat …. ik weet wat je nu de...

Uit haar ogen straalt een lichte wanhoop. Of ze misschien voor haar wil invallen morgen?  Ze zou haar er eeuwig dankbaar voor zijn.

De volgende morgen begint gelukkig goed: het regent. Zo  verknoeit ze geen zonnige,  vrije dag door zich zo bereidwillig op te stellen. Maar het betekent wel dat ze met z’n allen rennend proberen om zo droog mogelijk in de sporthal aan te komen. Ze heeft zelfs de capuchon van haar zwarte regenjas opgedaan, want het gaat goed te keer. Als ze allemaal druipend ...

Verbijsterd vliegt ze naar buiten. Ja, het is waar. Hij is naar huis gekomen, ondanks al zijn pijn. Hij kijkt gebroken naar haar op met een bloederig kopje: ‘Oh, gelukkig, daar is mijn vrouwtje.’ Hij probeert op te staan en te miauwen, maar het lukt hem geen van beide. De dochter van haar buren staat nog te beven van schrik. Pitri is tegen de auto van het meisje aangelopen toen hij zonder kijken de straat overstak. Gelukkig reed ze stapvoets, maar desondanks was het nog een hele knal. Voo...

Ze wil even persoonlijk een afspraak met een van de ouders bevestigen, als haar oog op het vertederende tafereeltje buiten valt. Drie turven hoog en helemaal klaar voor de grote dag: voor het eerst naar school! Het is niet duidelijk wie het meeste bekijks heeft, de grote zus die haar kleine babyzusje haarfijn uit de doeken doet wat haar die dag te wachten staat of de baby in de kinderwagen, die met grote, heldere ogen naar haar lijkt te luisteren. Maar van al die aandacht heeft die kleine, gr...

‘Ssssttt’, hoort ze fluisteren, want de juf heeft net gezegd dat het laatste woord met ‘s c h’ op het bord geschreven wordt en dat betekent dat de wedstrijd gaat beginnen: De wedstrijd van de gekleurde krijtjes! De kinderen zitten al vol spanning te wachten. Jannick en Tessa gaan naar het bord, want zij hebben van de juf allebei een krijtje gekregen in een andere kleur: rood en blauw. ‘Weten we de regels nog?‘, vraagt ze voor alle zekerheid nog even aan de hele klas, want ze zit n...

Zuchtend wrijft ze over haar ogen en haalt haar beide handen door haar haren. Wat een dag zeg. Niet normaal. Wat waren ze druk! Zou er misschien storm op komst zijn? Ze houdt het voor gezien vandaag. Meenemen wat ze thuis kan doen en morgen voor schooltijd de rest. Ze besluit nog even een ‘bakkie’  te gaan  halen, misschien dat koffie ervoor kan zorgen dat die opkomende hoofdpijn niet doorzet. En dan naar huis voor de ‘broodnodige’ rust na deze hectische dag. 

De buitendeur blijkt o...