Juf Jedermann Blogs Met Passie

Juf Jedermann staat vol trots naar haar tuin te kijken. Het pad is af! Dankzij ‘Jochem Myer’, de man die bijna huppelend van energie met zijn vriendin langs haar caravan kwam en vertelde dat zijn moeder het zelf gedaan zou hebben. ‘Nou Jochem, ik heb het uiteindelijk ook zelf gedaan, bovendien is het gras gemaaid, het groenafval afgevoerd en met de uitgestoken plaggen heb ik achter mijn caravan een groen gazonnetje gemaakt waar eerst dor gras, een berg aarde en volop onkruid was. Het pu...

‘Mag jij van je vader in de auto slapen?‘, zegt het jochie terwijl hij jaloers van haar naar de bedspiraal gluurt die ze net met hulp van een oudere campingbewoner in haar kleine autootje heeft gepropt. ‘Ik mag in de tent’, komt er een beetje teleurgesteld achteraan. Dat leek hem eerst het einde natuurlijk, maar nu heeft het zijn glans enigszins verloren, want in de auto lijkt hem nóg leuker. ‘Nee hoor, ik moet het bed wegbrengen’, zegt ze. Opgelucht stapt hij op zijn fiets en ri...

In het donker is het zwarte zwerfkatje nauwelijks zichtbaar, maar daar heeft het magere scharminkeltje een oplossing voor bedacht. Ze wrijft langs juf Jedermann’s benen om haar aandacht te trekken. ‘Ik wil geen nieuwe kat, maar ik kan je natuurlijk best wel even aaien.’, zegt ze tegen het beestje. Ze bukt zich. Het poesje blijft meteen stokstijf staan, maakt een zijwaartse koprol en eindigt op haar rug met gespreide pootjes. Waarschijnlijk ingestudeerd, maar zo vertederend. ‘Wat ben j...

‘Woon jij hier?’, klinkt een kinderstem en als juf Jedermann opkijkt, ziet ze een jochie van een jaar of acht bij het hek van de buren staan. Hij is samen met een ouder jongetje en een wichtje van een jaar of drie. ‘Ik woon hier’, zegt hij, wijzend op de caravan achter hem, ‘maar ik ben nu bij mijn opa.’ ‘Wat leuk joh’, zegt ze, ‘dan zijn we buren. Gezellig hoor. Is dat je zusje?’ Maar die twee blijken geen van beiden familie te zijn. ‘Kijk eens wat ik kan’, zegt de kl...

‘Maar is het dan niet mooi?’, vraagt Belinda een beetje verongelijkt. Dat is het zeker. ‘Ja meid, het is prachtig! Duidelijk leesbaar, foutloos lettergebruik, wat dat betreft heb ik geen enkel bezwaar’, zegt juf Jedermann, maar ….’ Ze ziet dat er op Belinda’s lippen ligt: ‘Wat nou ‘maar’?’ Gelukkig heeft ze nog steeds respect voor haar, dus houdt ze haar mond al kijkt ze heel beteuterd. ‘…. er zijn algemene regels voor blokschrift hier op school….. Ik zal eerst moe...

‘Nog eens, nog eens’, roepen ze opgewonden door elkaar. Juf jedermann valt in bij de kleuters. Omdat ze nauwelijks ervaring heeft, doet ze gewoon wat ze vroeger met haar eigen zoon heeft gedaan en zingt liedjes die ze van haar moeder leerde. Het blijkt een succes. Vooral de goocheltruc met de twee soldaatjes. Ze kunnen er geen genoeg van krijgen. De soldaatjes komen en gaan wanneer de juf het wil en ze kunnen maar niet ontdekken waar de soldaatjes – twee papiertjes die ze op haar vinger...

‘Ik schrik me dood! Meid, ik had je niet herkend!’, zegt Corrie. ‘Ik hoor het aan je stem.’  Meteen zet juf Jedermann met een jeneverfles in haar hand het lied nog eens in maar nu een halve octaaf lager, wankelend en lallend als een dronkenlap. ‘Jajem, jajem, jajem moet er zijn’ gevolgd door ‘Geef me nog een druppie’. Juf Jedermann heeft thuis in een zak met lorren een kapotte spijkerbroek, werksokken en een oude schipperstrui met gaten gevonden. Met een touw houdt ze de broek...

‘Tjitte? Heb jij al over het afscheid nagedacht?’ Tjitte kijkt bevreemd naar de twee moeders die naast hem staan. Er zijn nu andere zaken die voorrang hebben. Ze hebben net een bezoek aan Droogdok Jan Blanken achter de rug. Alle leerlingen moeten weer veilig terug naar school. Hoe komen ze ineens op dit onderwerp? Maar dit bezoek is juist de reden van hun vraag. Er schijnen daar in de ondergrondse gewelven spooktochten georganiseerd te worden! ‘Heb jij bezwaar tegen een spooktocht?’ E...

‘Ik heb geen papa meer, aan wie moet ik het cadeautje geven?’, fluistert Elleke in haar oor, het huilen staat haar nader dan het lachen. Juf Jedermanns allereerste Vaderdag met haar eigen klas, levert al meteen een flinke ‘kater’ op. Ze heeft zich nooit gerealiseerd dat die dag niet voor ieder kind een feest is. ‘Vaderdag en Moederdag kunnen wreed zijn voor sommige kinderen.’, verzucht ze in een tijd dat het woord ‘wreed’ nog maar één betekenis heeft. Haar collega’s kijken...

‘SSStttt, stil nou, hé joh, stil!, de juf geeft een teken, hallo!’ Hoewel hun leerlingen zich beslist niet misdragen als ze naar een voorstelling gaan, is drama op haar eigen school een drama. Tenminste, als ze met alle groepen tegelijkertijd in de aula zijn. Het stilteteken werkt daar niet, want als de laatsten eindelijk doorhebben dat er een teken gegeven is, zijn de eerste handopstekers al zo doodmoe van het wachten dat ze het opgeven. De ‘meute’ tot bedaren brengen lukt dan allee...

‘Gaan we weer proeven, juf?’, vraagt Dimitri als hij na het tekenen binnenkomt en de theedoek met de filmkokertjes ziet die ze heeft klaargelegd. Ze heeft één kokertje gevuld met gemalen koffie en een tweede met waspoeder uit de werkkast. Voor de rest van de geuren mogen ze straks met Jenny naar het park. ‘Nee, we gaan wat anders doen.’, zegt ze. ‘Steeds hetzelfde is toch niet leuk?’

Juf Jedermann vertelt eerst over de vijf zintuigen. Proeven was de eerste. Weten ze nog dat ze...

Juf Jedermann wil zo graag met de kinderen naar buiten, maar het zit er niet in. ‘Wat zit je te piekeren?’, vraagt de directeur. ‘Het is zulk mooi weer’, zegt ze zuchtend. ‘Ik kan niets bedenken om tekenen en wereldoriëntatie buiten uit te voeren en ons thema Zintuigen is daar juist zo’n goed onderwerp voor.’ Hij is altijd heel soepel, maar ze begrijpt wel dat er grenzen zijn. Ze is dan ook stomverbaasd als hij zegt: ‘Dan heb ik wat voor jou.’ Hij loopt weg om even later me...

‘Juf, zal ik thee voor je halen? Michiel staat de laatste weken op de meest onverwachte momenten naast haar met deze vraag. Ze vindt het erg lief van hem, want ze heeft de neiging te veel in haar werk op te gaan en dan vergeet ze nog wel eens drinken te halen. Dat hij thee in plaats van koffie aanbiedt, neemt ze maar op de koop toe. Ze heeft in het begin geprobeerd uit te leggen dat ze liever koffie drinkt, maar al het positiefs dat zij over thee zegt wordt onthouden en alles wat met koffie...

‘Mag ik er nog een, juf?’ Verlekkerd kijkt het frêle, blonde ding naar de pindakaas en de kuipjes met smeerleverworst en smeerkaas. ‘Ja hoor, als je nog lust, ga je gang.’ ‘Mmmmm, lekker!’ Ze geniet! Juf Jedermann neemt al een tijdje extra eten mee, omdat er van haar lunch regelmatig nog maar bar weinig over is. Er zitten dit keer  voor de ochtendpauze vijf leerlingen met een bordje en een mes aan haar instructietafel crackers te smeren en Tirana is de laatste tijd een vaste klan...

‘De juf is denk ik in pyjama!’, hoort ze fluisteren als de kleuters zachtjes binnenkomen en gaan zitten. Juf Jedermann ziet alles. Terwijl ze als moeder van Pien al op het toneelbed ligt, gluurt ze door haar oogharen naar de kleuters om hun reacties te zien en te horen. Haar oranje krulletjes steken boven het dekbed uit terwijl ze zogenaamd nog ligt te slapen. Tot zo ver een makkelijke rol, die voor haar nog wel even mag duren. Het is heerlijk om eens ongegeneerd het grut te kunnen bespio...

Haar collega van groep 6 klampt juf Jedermann even aan als ze langs loopt op de gang. ‘Zou jij er straks nog vijf van mij kunnen helpen met de getallenlijn? Ze hebben moeite om grote getallen op de juiste plaats te zetten.’ Juf Jedermann bekijkt de werkboeken om te zien waar de problemen zitten.  Als ze later de leerlingen komt halen, ziet ze het gezicht van Frank vertrekken. Blèh. Hij heeft duidelijk geen zin in zo’n saaie rekenles, hij wil aktie.

Frank heeft bij haar in groep 3 gez...

Bij juf Jedermann in groep 3 zit Madelief, een tenger poppetje en een van de meest begeerde meisjes in de klas. Om naast te zitten, om mee te spelen, of nog beter, om haar vriendin te zijn. Ze heeft zelden ruzie, zeurt nooit en lijkt er niet onder te lijden dat alles op leergebied haar meer moeite kost dan een ander, al is het voor de juf af en toe dodelijk vermoeiend, want er beklijft bijna niets.

Ze hebben net samen weer eens ‘ik hoor een t, maar ik schrijf een d’ geoefend. Als ze wee...

‘Zou jij Rindert Kromhout donderdag bij de metro willen afhalen?’, vraagt de IB’er terwijl ze beiden alle boeken van Rindert in de schoolbibliotheek opzoeken. Het zijn er heel wat. Samen met de stapel die door de bibliotheek is geselecteerd, kunnen alle groepen aan de slag. ‘Als je geen auto hebt, mag je de mijne lenen, maar wel gas blijven geven als je stopt, anders slaat hij af.’ Jaja. Zit er eindelijk eens een echte schrijver in je auto en dan kan je hem niet verstaan omdat je vo...

‘Kun je invallen?’, vraagt Janneke van het gemeentehuis met haar allerliefste stem. ‘ Ik hoop het, want ze zitten echt met hun handen in het haar.  Er zijn drie zieke leerkrachten!’ Ze weet nu al hoe ze haar moet bespelen. Aan zo’n smeekbede kan ze gewoonweg geen weerstand bieden. ‘Ik kom zo snel mogelijk.’, zegt juf Jedermann. Aan de andere kant van de lijn hoort ze een zucht van opluchting. Janneke was dus echt wanhopig.

Ze stelt zich voor aan de directeur van de school waar ...

Abel is boos! Echt boos. Hij veegt het plastic tasje met de bol wol in één haal van zijn tafel. De tranen stromen over zijn wangen. Zijn pleegmoeder komt naar juf Jedermann en legt uit dat ze echt geen andere kleur wol heeft. ‘Geeft niet hoor’, zegt de juf terwijl ze in het tasje kijkt, ‘zwart kan ook voor een kuiken’.

Ze werkt nu al een hele tijd in groep 3 op een school vlakbij haar huis, maar na de paasvakantie zal ze niet meer terugkomen. Jammer, want haar collega van groep 4 ...

‘Morgen, 1 april,  komt de inspecteur op school. Hij wil alle gegevens van de leerlingen zien. Geen probleem hoor, alles staat in de computer, maar helaas zijn de gegevens over de strikdiploma’s kwijt! Willen jullie je diploma alsjeblieft morgen mee naar school nemen als jullie het gehaald hebben? Dan kan de inspecteur een aantekening maken dat ook dat in orde is.’ De directeur doet in elke klas doodernstig zijn verhaal en deelt daarna briefjes uit  om de ouders in te lichten.

Als de l...

’t Is weer tijd om al die behulpzame ouders in het zonnetje te zetten en juf Jedermann heeft zich onder andere voor deze activiteit opgegeven. Door haar BAPO-regeling heeft ze meer tijd tot haar beschikking, al weet ze heus wel dat de Bevordering Arbeids Participatie Ouderen in het leven is geroepen om de werkdruk op latere leeftijd te verminderen. ‘Dat komt wel in de zomervakantie.’, denkt ze, ‘nu eerst ideetjes op papier zetten.’ Het team kiest uiteindelijk voor een simpele invull...

‘Mijn opa heeft ook een vijver’, roept het nieuwe jongetje door de klas. Dolenthousiast en impulsief reageert hij. Hij vergeet zelfs waarmee ze bezig zijn en begint uit te weiden over de vijver van zijn opa. Juf Jedermann vraagt: ‘Kan ik niet beter eerst het verhaal afmaken? De vissen van de boswachter hebben zo’n honger. Daarna kan je nog even verder vertellen.’ ‘Is goed hoor’, bromt hij goedmoedig.

Ze is voor de hele groep een luisteroefening aan het voorlezen, waarbij al ve...

‘Juf, is het al tijd?’, vraagt hij als ze langs loopt. Hij zit op de gang te werken en ze heeft niet de indruk dat het voor straf is. ‘Wat is er kerel, geen zin meer?’, vraagt juf Jedermann. ‘Nee’, zucht hij uit de grond van zijn hart. ‘Ik maak de sommen steeds fout.’ Ze schuift een stoel bij en kijkt in zijn boek. Tot haar verbazing zijn het ‘gewone’ minsommen waarvan er dertien in een dozijn gaan. Nou nee, zo simpel ook weer niet, maar hij zou ze moeten kunnen maken. ‘...

Zure regen, zoute drop, zet mijn glazen petje op, lekker lopen in de regen, niemand houdt de vogels tegen. Alle wolken waaien weg, regenjas met superpech. Zure regen, zoute drop, maar de zon die gaat niet op.

‘Grappig juf, al die onzin. Zure regen, haha.’ Wil reageert op het gedichtje dat ze het liefst nog wel twintig keer hardop zouden willen lezen met elkaar. Ze zijn gebiologeerd door het ritme, net als juf Jedermann. Ze begrijpen het ook, want anders zou Wil niet zo gereageerd hebben...

De laatste tijd is de kleine, schichtige Werner nog zenuwachtiger dan normaal en juf Jedermann vraagt zich af waarom. ‘Der Werner maakt zorgen dat hij allein achterblijft.’, vertrouwt zijn moeder haar toe tijdens het rapportgesprek. ‘Zijn Vater ist oud en krank. Ik hoop Arbeit zu vinden, dan kann ik hier bleiben na zijn Tot.’ Ze is jaren geleden uit Duitsland gekomen om als huishoudster bij een veel oudere man te gaan werken. Binnenkort zal daar dus een einde aan komen.  

‘Juf, raa...

‘Juf’, ik ben klaar’, zegt Hayo met een zachte, lijzige stem tegen haar collega en dan weet zijn juf al genoeg. Hij levert zijn opstel in. ‘Dat is snel, Hayo, we zijn nog maar vijf minuten bezig.’ ‘Ja, maar …’, en de rest van zijn woorden vervliegt in de lucht. Hij heeft gewoon niets te zeggen. Ze kijkt even naar hem en dan naar zijn verhaal. ‘Er staat geen titel boven’, zegt ze en stuurt hem terug. Even later staat hij weer voor haar. De titel staat er samen met de zin â€...

Het is nog vroeg in de morgen als de telefoon gaat. Ja hoor, de bekende stem van afdeling onderwijs vraagt of ze wil invallen, maar ze moet haar wel waarschuwen dat er carnaval gevierd wordt. ‘Tot half 10 uur redden ze zich wel, maar als je daarna wilt komen, zijn ze heel erg blij. Ze hebben speciaal naar jou gevraagd.’ Het komt goed uit dat ze wat later mag komen, want ze wil eerst ‘Skiwalker’ op de foto zetten en naar school brengen. Ze heeft dagen aan het pak gewerkt, dus wil ze zi...

Als juf Jedermann de speelschuur openmaakt om het speelgoed te verdelen, ziet ze in de hoek drie paar stelten staan. Geen kind vraagt er om. Ze kijkt er met een schuin oog naar. Kan ze het nog? Ze pakt gauw een paar uit de hoek als iedereen aan het spelen is, maar kleuters zien alles! Wat ga je doen, juf?’ Een paar kleuters die net langs lopen, blijven nieuwsgierig staan. ‘Stelten’, zegt ze. ‘Dat heb ik vroeger vaak gedaan. Ik ben benieuwd of ik het nog kan!’ Stelten, wat is dat nou...