Wat een keurig opgeruimd lokaal! Zo netjes heeft juf Jedermann nog nooit meegemaakt. Ze neemt zich voor alles weer net zo achter te laten al is het niet haar sterkste kant.
Iets terugleggen op de plaats waar het vandaan komt blijkt een hele moeilijke opgave voor het grut en de fruitkring is een enorme aanslag op de vloer. De naam ‘fruitkring’ is haar ook niet duidelijk. Eén banaan en twee keurig in partjes gesneden appels is alles wat er aan fruit aanwezig is. De overige kinderen genieten van kruimelige rijstwafels, plakkerige ligakoeken en boterhammetjes met stiekem geruild beleg, want terwijl ze Jessica’s beker open maakt, is de ham van Perry al vervangen door Janna’s boerenmetworst en probeert Roy zijn smeerworst eraf te pulken om te vervangen voor Perry’s ham, want ‘die lust ik echt niet en dat weet mama’. Janna kijkt beteuterd, ze moet het nu met ham doen. Daarna kun je van de grond eten. Er ligt genoeg. Het begint haar langzaam te dagen waarom de klas er zo opgeruimd uitzag. Eerst maar even vegen. Dat blijft ze doen, de hele dag door. Ze wil niet zo laat thuiskomen straks.
‘Mag ik het thee drinken een keertje overslaan?’, vraagt ze voorzichtig aan de directrice. Helaas, nee, continuïteit is het toverwoord in dit geval. Met vijfentwintig kleuters thee drinken hakt er pas echt in. Er ligt genoeg op de grond om muizen obesitas te bezorgen: Geknoeide suiker, gemorste melk, kruimels van kaakjes en omgevallen bekers.
Als alle kinderen eindelijk opgehaald zijn, gaat ze meteen aan de slag. Eerst vegen en dweilen en - terwijl de vloer droogt - afwassen, want de afwasmachine draait al. Haar collega’s zeggen vriendelijk gedag. ‘Je hoeft geen alarm te zetten’, zegt de directrice bij haar vertrek. ‘Ik ben vanavond toch weer op school.’
Wat? Is het al vijf uur? Nou ja, alles ligt weer op zijn plaats, tafels en vloer zijn brandschoon en de stoeltjes staan keurig op kleur opgestapeld. Trots kijkt ze nog even rond voor ze vertrekt. Inderdaad. Net zo netjes als vanmorgen. Maar wat bloeien die hangplanten prachtig! Die waren haar nog helemaal niet opgevallen. Ze is nou toch al laat. Gieter vullen, stoeltje erbij, water geven, stoeltje verschuiven en….
Als de vloer opnieuw gedweild is, kijkt ze nog eens naar de bloeiers. Mooi hoor en net echt.
