Ze schiet in de lach als ze in krijtletters ‘S O K U D’ op de stoep ziet staan. Hier moet het zijn, schiet er door haar heen, maar heeft meteen daarna al weer spijt van die gedachte.
Misschien betekent het wel iets anders.
De oproep om in te vallen op een VSO-school heeft ze met gemengde gevoelens aangenomen. Je moet in groep 7 en 8 tegenwoordig al zo opletten wat je zegt. Dubbelzinnigheid is troef. Maar het gaat fantastisch, al doet ze wel haar best bepaalde termen – vooral met rekenen – te vermijden. Jammer dat ze na de pauze in een andere groep Engels moet gaan geven. Hopelijk kan ze daar die fijne sfeer ook benaderen.
De pauze is voorbij. Op naar de volgende klas. Juf Jedermann haalt diep adem en stapt naar binnen. Zonder nadenken zegt ze: ‘Hallo, ik ben juf Jedermann en ik kom even binnenwippen voor de Engelse les.’ Er barst een bulderend lachsalvo los. Ja hoor, heeft ze het bij de eerste confrontatie al voor elkaar, terwijl ze al die tijd zo alert was. Waarom gebruikt ze nu juist dit woord? Dom, dom, dom! Ze had het kunnen weten, want het staat bij het basisonderwijs nota bene met stip op nummer een van de lijst met dubbelzinnige woorden. Kon ze het maar overdoen.
Maar dat kan toch? Waarom eigenlijk niet? Ze bedenkt zich geen moment.
‘Dat was fout.’, zegt ze en ze verlaat de klas, terwijl de klas nog zit te schuddebuiken van de lach.
Het lachen verstomt onmiddellijk, ze kijken haar verbaasd, geschrokken en onzeker na.
‘Wat gaat die nou doen?’, hoort ze achter zich fluisteren. ‘Zou ze boos zijn?’
Veel tijd om erover na te denken, hebben ze niet. Direct nadat ze de deur dicht trekt, doet ze hem weer open. Alsof ze voor het eerst binnenkomt zegt ze vrolijk en opgewekt: Hallo, ik ben juf Jedermann. Vandaag kom ik Engels geven. Maar dat hebben jullie vast al gehoord.’
Stomverbaasd zijn ze. Ze vinden het een prachtmop dat ze opnieuw begonnen is. Hier en daar wordt nog even gegrinnikt en gesmoesd. Dan is het stil. De les kan beginnen.
Het wordt een fantastische dag. Als ze naar huis gaat, heeft ze de neiging NIET te krabbelen tussen die twee woorden op de stoep, maar ze doet het niet. Misschien betekent het wel heel iets anders.
