Juf Jedermann Blogs Met Passie

‘Heb jij ook zo’n last van mieren?’, vraagt juf Jedermann’s vriendin terwijl ze in de winkel loopt te zoeken naar lokdozen. Juf Jedermann is oprecht verbaasd over deze vraag. Een enkele keer ziet ze er binnen eentje lopen en die drukt ze dood voor ze hun hele familie gaan halen. Gif vindt ze veel te riskant. In de caravan doodt ze trouwens ook muggen (daar is ze allergisch voor*) en vliegen (die vindt ze vies), maar verder is elk dier veilig bij haar, zeker buiten. ‘Nee’, zegt ze, ‘nauwelijks’.

Al snel merkt ze op een ietwat pijnlijke manier dat er wel mieren bíj haar caravan zitten. Ze ligt in het gras om de randjes te knippen als ze overal over haar lijf kriebels en speldenprikjes voelt. Het blijken kleine, zwarte miertjes, waarvan ze niet eens wist dat ze konden bijten. Geen punt. Ze zijn buiten. Trouwens hun nest is zo goed verstopt dat ze het niet kan ontdekken.

Dagen later, als ze toevallig een parasol verschuift, hoeft ze niet verder te zoeken. Even kan ze een deel van het mierennest bewonderen. Wat een georganiseerde bedrijvigheid! De werksters brengen onmiddellijk de poppen in veiligheid. Een hele lichting larven, opgekweekt tot maagdelijke koninginnen en jonge mannetjes, is al klaar voor hun bruidsvlucht, ze paren namelijk niet met elkaar. Dan wordt ze er pijnlijk aan herinnerd dat buíten het paradijs van de dieren is en binnen het hare. Verkenners of soldaten klimmen al tegen haar benen omhoog. Wegwezen! Na een half uurtje is niet eens meer te zien dat zich daar een mierennest bevond. Zijn ze dieper de grond in gegaan? Hebben ze een ander ‘stekkie’ gezocht? Juf Jedermann heeft geen idee.

‘Wat is dat nou?’, zegt Ria die naar een plantenbak wijst. Ze heeft toevallig deze superwarme dagen uitgekozen om gezellig bij haar te logeren. Juf Jedermann kijkt met open mond naar een gekrioel van duizenden glinsterende vleugels. Het stikt er van de vliegende mieren! In een mum van tijd komt er een eindeloze stroom op gang die als een wolk het nest verlaat. Dat houdt zeker een half uur aan en daarna blijft het nog lange tijd minder heftig doorgaan. O nee hè, als ze nou maar niet naar haar vriendin gaan.

Als een zorgzame moeder houdt ze de zwerm in de gaten. Gelukkig, ze zwermen allemaal uit naar het oosten, de camping af. De caravan van die moordlustige vriendin en haar man staat in het zuiden. Over de mannetjes zit ze niet in, die gaan toch dood na de paring, maar in gedachte roept ze de vrouwtjes na: ‘Niet naar het  zuiden hoor, daar zijn de mierenlokkers.’

*http://www.positiefleren.nl/jufjedermann/zomerblog-4-bevers-en-muggenbeten