Wat een leuke meid is die nieuwe kleuter! Ze heeft zwarte krullen, gitzwarte ogen, een zonnig karakter en een licht spraakgebrek, wat haar alleen nog maar schattiger maakt. Juf Jedermann is meteen verkocht. Op de een of andere manier zijn ze ‘vriendinnen’ geworden zonder dat daar ooit met een woord over gesproken is.
Het heeft één nadeel. Ze kan niet meer ongemerkt langs de kleuterklas lopen zonder dat Sheila op haar afvliegt. Ze laat alles in de steek als ze de juf in het oog krijgt en slaat haar armen stevig om haar heen en zegt …. niets. Omdat andere kleuters haar na-apen, volgt er meestal een stille groepsknuffel die wel wat weg heeft van die oude natuurkundeproef waarbij een magneet en ijzervijlsel gebruikt wordt. Pas na een aai over alle kleuterbolletjes en wat persoonlijke woorden – elk kind wacht rustig zijn beurt af - kan juf Jedermann zich losmaken, ‘want ze moet weer verder’.
Het is zo ver, het nieuwe postkantoor in het winkelcentrum is geopend. Helaas zijn alle bijkantoren nu gesloten. En dat is goed te merken, want als ze naar binnenloopt om even iets te regelen, krijgt ze de schrik van haar leven. Ze heeft volgens haar nummertje nog bijna honderd wachtenden voor zich! Hier en daar hoort ze mensen mopperen, veel mensen die na haar komen vertrekken maar weer. Zal het snel gaan met al die loketten of is het misschien verstandig om op een rustiger tijdstip terug te komen?
Ineens voelt ze hoe twee armpjes stevig om haar heen geslagen worden. Ze hoeft niet eens te kijken wie het is. ‘Ga maar gauw naar mama. Kijk, ze staat al op je te wachten.’, zegt ze na het ritueel. Maar Sheila kijkt niet naar mama. Haar donkere ogen blijven op juf Jedermann gericht. ‘Lekker ding’, lispelt ze duidelijk hoorbaar voor de mensen die het dichtste bij staan.
Juf Jedermann’s mond valt open van verbazing. Ze heeft het toch wel goed verstaan? Het gemopper verstomt. Sommige mensen schieten in de lach. Iedereen kijkt het meisje glimlachend na als ze vrolijk weghuppelt en een verbouwereerde juf Jedermann achterlaat. In het postkantoor lijkt de zon ineens te schijnen.
