‘Meester’.
Naast Dick, haar nieuwe collega, staat een leuk meisje met meer dan twintig elastiekjes in het haar. Juf Jedermann kijkt er vol bewondering naar. Wat grappig!
‘Wat is er Resi?’, vraagt hij terwijl er een glimlach op zijn gezicht verschijnt, ‘ik dacht dat jij al naar huis was.’ ‘Meester, ik moet van mijn moeder vragen of u morgen Roti lust.’, zegt ze met een onmiskenbare Surinaamse tongval. Een nieuw geluid sinds Dick’s school is gesloten en al zijn leerlingen met hem zijn meeverhuisd.
‘Roti? Heerlijk!’, zegt hij tegen haar.
‘Wat is Roti?’, vraagt Juf Jedermann nieuwsgierig als Resi weer vertrokken is. Op school kennen ze zulke exotische gerechten nog niet. Behalve dan de Vietnamese loempia’s die een Chinese leerling elk jaar trakteert. ‘Lijkt me lekker’, zegt ze na zijn uitleg. ‘Je boft maar weer’.
Als ze de volgende middag allemaal aan de grote tafel in de hal zitten en hun brood pakken – de lerarenkamer is sinds Dick’s komst ook als lokaal ingericht - gaat de buitendeur open en wordt er een serie pannen binnengebracht. Juf Jedermann kijkt haar ogen uit. In een mum van tijd is de grote tafel omgetoverd tot een eetparadijs. Wat een lekkere dingen en wat véél!
‘Nee, nee, weg ermee.’, zegt Resi’s moeder terwijl ze op hun lunch wijst. Ze bergen verbouwereerd hun boterhammetjes weer op en voor ze het weten zitten ze allemaal van de Roti te smullen. Wat is dat lekker, waar hebben ze dat in vredesnaam aan te danken? Als ze klaar zijn, kunnen ze geen pap meer zeggen. Ze bedanken haar uitgebreid voor het heerlijke eten en Dick legt zijn hand op de schouder van de vrouw als ze de restanten weer inpakt. ‘Kukru ke Maharani’, zegt hij en er breekt een stralende lach op haar gezicht door. ‘Ik had zin om weer eens voor veel mensen te koken’, zegt ze een beetje weemoedig.
‘Wat betekent Kukru ke Maharani?’, vraagt ze als de rust is weergekeerd. ‘Ik weet het niet zeker’, zegt hij lachend, ‘ik geloof zoiets als keukenprinses. Ik heb het ooit eens een andere vrouw tegen haar horen zeggen en toen toverde het net zo’n mooie lach op haar gezicht als nu, dus ik weet in ieder geval zeker dat het geen oneerbaar voorstel is.’
