Juf Jedermann Blogs Met Passie

‘Ik heb een nieuwe crossfiets gekregen’, vertelt Harrie blij in de kring. ‘Heb je hem bij je?’, vraagt ze. Harrie knikt en toont trots zijn keycord met een fietssleuteltje eraan. Dat komt goed uit. In het werkboek komt de fiets ook net aan de orde en de woorden ventiel en kabelslot worden in de woordenschattoets van Cito maar al te vaak niet herkend.  ‘Wil je hem halen? Dan kunnen we hem allemaal even zien.’ Even later wordt de deur open gehouden door een verbaasde directeur die een kind helpt om zijn fiets naar binnen te rijden. De vraagtekens staan op zijn gezicht te lezen.

Om de beurt mogen ze een onderdeel noemen, tot er een complete fiets op het bord getekend staat met alle woorden erbij geschreven. ‘Ik ga zo geen boodschappen doen.’, zegt ze uiteindelijk, ook al lijkt de tekening compleet. Alle ogen vliegen naar het bord om te kijken wat er vergeten is. ‘Stel je voor dat ze hem stelen!’ Oh ja. Een slot! Ze tekent het kabelslot dat in de toets voorkomt er even naast, want daar omcirkelen veel leerlingen de trekkabel. Ze schiet nog steeds in de lach als ze het ziet. ‘Stel je voor dat ik onderweg een lekke band krijg, dan kan ik niet eens mijn band oppompen. ‘Oh ja juf, een fietspompje’, zegt Mary. ‘Nou, daar heb ik eigenlijk niets aan, ik kan mijn banden tóch niet oppompen’, zegt juf Jedermann en tekent de pomp. Ze blijven wazig kijken en uiteindelijk zet ze op haar voorbeeldfiets twee kleine streepjes op de velgen en schrijft er met grote letters bij: het ventiel! Ze kijken haar aan alsof ze zeggen willen ‘hebben we net een hele fiets voor je in elkaar gezet en dan ga jij zitten zeuren over twee van die kleine streepjes!’. Maar ze laat de echte ventielen toch ook nog aanwijzen. Dan is het tijd om het werkboek te  maken en daarna mogen ze een fiets samenstellen van papieren onderdelen, gevonden op knutselidee.nl. Schrijf de woorden er maar bij.

De directeur komt even binnenlopen, want hij heeft nog zijn twijfels. Hij is iemand van ‘Klas in de kas’, dat spreekt hem meer aan met zijn ‘groene’ vingers. Maar als hij ziet dat ‘Fiets in de klas’ ook functioneel kan zijn, klaart zijn gezicht op. Hij kijkt even rond, maakt een praatje met sommige kinderen die enthousiast en vaardig aan het knippen, plakken, kleuren of schrijven zijn, bladert wat werkboeken door, bestudeert de tekening op het bord en steekt zijn duim op als hij vertrekt. Nou, als dat niet positief is weet ze het niet meer. Als de middagpauze is aangebroken, wil ze helpen om de fiets weer naar buiten te brengen, maar Harrie moet overblijven. ‘Mag hij dan hier blijven staan?’, vraagt ze, ‘want dan kunnen we hem vanmiddag nog voor iets anders gebruiken.’ ‘Wat dan, juf?’, vraagt Harrie nieuwsgierig. Maar dat hoort hij vanmiddag wel, even geduld nog.

Van grote vellen geel papier knipt ze een kronkelige crossbaan en die wordt op een nog groter vel groen papier geplakt. Het ziet er wel grappig uit, maar nog erg kaal. Start en de Finish komen later. Als ze gaan tekenen die middag mogen ze allemaal de echte fiets natekenen met zichzelf erop en dan uitknippen. Ze gaan heel enthousiast aan het werk. ‘Het lukt niet om mezelf erop te tekenen’, zucht Harrie. ‘Nou, dan teken je jezelf er toch naast?’, zegt juf Jedermann. Misschien heb je wel een lekke band. Heb je aan het ventiel gedacht?’ Ze ziet Harrie en een paar anderen nog gauw twee minuscule streepjes op de velgen zetten.  ‘Ik wil zo graag winnen’, zucht hij. Als de fietsen op de baan geplakt zijn, komt Harrie opgewonden naar haar toe. ‘Ik heb gewonnen, yeah! Dat komt door m’n nieuwe fiets!’ ‘Oh’, zegt ze verbaasd, want hij loopt naast zijn fiets en is pas bij de start, die iets verder dan de finish ligt. Maar dat ziet ze fout. ‘Ik was als eerste binnen en ik ben al afgestapt!’ Ze schiet in de lach. 

Na de Citotoets woordenschat, zegt Harrie: ‘Ik wist het woord ventiel nog, juf, weet u nog van mijn crossfiets?’ Dat weet ze nog. En ook hoe bedroevend weinig kinderen uiteindelijk het woord ventiel nog wisten. Ach. Er is er in ieder geval één die het onthouden heeft, dan heeft ze toch iets bereikt.