Juf Jedermann Blogs Met Passie

‘Maar is het dan niet mooi?’, vraagt Belinda een beetje verongelijkt. Dat is het zeker. ‘Ja meid, het is prachtig! Duidelijk leesbaar, foutloos lettergebruik, wat dat betreft heb ik geen enkel bezwaar’, zegt juf Jedermann, maar ….’ Ze ziet dat er op Belinda’s lippen ligt: ‘Wat nou ‘maar’?’ Gelukkig heeft ze nog steeds respect voor haar, dus houdt ze haar mond al kijkt ze heel beteuterd. ‘…. er zijn algemene regels voor blokschrift hier op school….. Ik zal eerst moeten bespreken of we de regels kunnen veranderen en tot die tijd schrijven we allemaal op dezelfde manier.’

‘Juf, goed hè? Ik heb heel erg mijn best gedaan. Voor jou!’ Rody staat naast haar en laat zijn schrijfschrift zien. Allemaal op dezelfde manier?, schiet er door haar hoofd. Echt niet. Bijna vanaf het begin van zijn schrijfproblemen heeft hij een methode voor blokschrift aangeboden gekregen, waardoor datgene wat hij schrijft tenminste nog een béétje leesbaar is. Rody’s motoriek staat hem geen lussen en stokken toe. Het pleit voor Belinda dat ze hier niet over begint, want zoiets moet wel vreemd zijn in de ogen van een kind. De een kan al perfect blokschrift schrijven en mag het niet, de ander kan het niet en moet het juist. Het is niet gek dat sommige leerlingen in de war raken en proberen de grens te verleggen.

‘Kom’, zegt ze tegen hem, ‘dan gaan we de nieuwe bladzijde doornemen. Deze is al weer goed gelukt. Mijn complimenten!’ Rody straalt en fluistert, nou ja, fluistert: ‘Ik vind het gewoon fijn als je het mooi vindt, dáárom doe ik zo mijn best.’ Hoewel hij in groep 6 zit, zijn Rody’s reacties zo puur als een leerling uit groep 3 zou kunnen reageren. Samen met zijn ‘deftige’ woordkeuze en duidelijke articulatie maakt dit hem kwetsbaar. ‘Je moet het voor jezelf doen hoor, niet voor mij. Je hebt er heel veel aan als je goed kunt schrijven.’, probeert ze hem duidelijk te maken, maar of het effect heeft?

Juf Jedermann kan het niet nalaten een en ander uit te zoeken. Waarom wordt het blokschrift pas in groep 7 ‘los’ gelaten? Sommige leerlingen hebben het duidelijk eerder onder de knie. Op onderwijsfora bloeien ook allerlei discussies op. Wat jarenlang een gevestigde mening was, begint ineens te wankelen. Zou dat komen omdat er nu methodes zijn die er zelfs al vanaf groep 3 mee beginnen? En wat een verschil tussen leerlingen in dezelfde groep! Kijk Rody en Belinda maar.

Ze overlegt met de directrice en ze besluiten dit onderwerp als punt voor de volgende vergadering in te brengen. Helaas voor Belinda, er wordt besloten dat alles bij het oude blijft: eerst het schrijfschrift afmaken vóór de leerlingen mogen kiezen. Maar eigen werk en op (klad)blaadjes? Geen punt. En dat betekent dus dat ze pas in groep 7 blokschrift mogen schrijven, precies zoals het altijd was. Belinda waagt er nog één wanhopige poging aan om juf Jedermann te vermurwen: ‘Mijn moeder vindt het ook veel mooier. Nu kan ze het tenminste lezen zegt ze.’, maar er helpt geen moedertje lief aan.

‘Voet bij stuk houden is nog het moeilijkst’, denkt ze wanneer Belinda regelmatig net doet of haar neus bloedt en in blokschrift werkt. Een andere keer schrijft ze op een kladblaadje in methodeschrift. Het tweede mag, maar het eerste niet, dus dan moet het over en op zo’n moment maak je als juf geen vrienden. Maar juf Jedermann blijft volhouden en na een tijdje is het al weer een gewoonte om volgens de methode te schrijven.

Als het schooljaar afgelopen is, krijgt ze een afscheidsbriefje van Belinda. In methodeschrift nog wel, want ook dat kan ze goed: ‘Ik ga je heel erg misen juf.’ Voor haar geen handelingsplan Schrijven, dat is wel duidelijk, maar haar hp Spelling moet in groep 7 voorlopig nog wel even worden voortgezet.