Juf Jedermann Blogs Met Passie

Bij juf Jedermann in groep 3 zit Madelief, een tenger poppetje en een van de meest begeerde meisjes in de klas. Om naast te zitten, om mee te spelen, of nog beter, om haar vriendin te zijn. Ze heeft zelden ruzie, zeurt nooit en lijkt er niet onder te lijden dat alles op leergebied haar meer moeite kost dan een ander, al is het voor de juf af en toe dodelijk vermoeiend, want er beklijft bijna niets.

Ze hebben net samen weer eens ‘ik hoor een t, maar ik schrijf een d’ geoefend. Als ze weer bij Madelief terugkomt, staat er in haar schrift ‘paard (3x)  paart’. Ze zucht als ze bedenkt hoeveel tijd ze er weer ingestopt heeft. ‘Je bent dol op paarden hè?’, zegt ze. Madelief knikt stralend, want ze is een echte paardengek. ‘Dan vind ik dat je het woord paard goed moet schrijven. Ik zeg toch ook niet Padelief als ik Madelief bedoel, dat is toch ook niet leuk voor jou?’ Ze schrikt er zelf van, wat zegt ze nou? Er schiet iets over arme, tere kinderzieltjes door haar hoofd. Maar daar schijnt Madelief gelukkig geen last van te hebben.  Ze wordt wel rood als tot haar doordringt dat de juf gelijk heeft, ze knikt en gumt het foute woord ‘paart’ uit. Daarna schrijft ze het achter elkaar drie maal goed op om die fout nooit meer, ja, echt waar, nooit meer te maken! Nog wel honderdduizend andere fouten helaas.

Beyoncé is het tegenovergestelde van Madelief. Een forse, jongensachtige meid met een moeilijk karakter, intelligent en nooit tevreden, behalve als ze geen fouten heeft gemaakt en snel klaar is. Vaste vriendinnen heeft ze niet, want haar klasgenoten vinden dat ze zeurt. Ze staat inderdaad wel -tig keer per dag bij de juf om te vragen of het goed is, terwijl ze eigenlijk het antwoord al weet. De juf wil wel helpen, maar ze heeft een combinatieklas en soms is ze gewoon niet beschikbaar.

Juf Jedermann en haar duo-partner leggen het probleem aan Piet Zuiver van de schooladviesdienst voor. ‘Jullie hebben toch zelfstandig werken ingevoerd? Dat kun je uitbreiden. Maak voor elk kind een kaartje, rood aan de ene kant en groen aan de andere kant. Wie een vraag heeft, legt zijn kaartje op rood. Loop op regelmatige tijden een vaste route door de klas, terwijl de andere groep even een tussenopdracht uitvoert. Leerlingen met een rood kaartje help  je. Daarna ga je weer verder met de les van de andere groep.’

Het kaartje wordt ingevoerd en de kinderen voelen zich er een stuk prettiger bij. De beide juffen ook, want geen kind zit nu nog met zijn vinger in de lucht als hun stoplicht van zelfstandig werken rood is. Als ze echt niet verder kunnen, gaan ze een andere taak afmaken en anders pakken ze hun leesboek. Het lijkt opgelost, maar de eerste dag al zit Beyoncé elke keer te lezen als ze haar ronde doet. ‘Wat is er, Beyoncé?’ ‘Waar moet je beginnen, juf, links of rechts?’ ‘Wat denk je?´ ‘Links´. ´Heel goed meid, we beginnen altijd links en als de bladzijde vol is, ga je rechts verder.´ Beyoncé gaat aan het werk, om even later weer haar leesboek te pakken, want ze weet niet of ze twee of drie hokjes moet overslaan.

Tijd voor de tweede tip: ‘Ga met maatjes werken die niet naast elkaar zitten en zonder onderscheid te maken in niveau. Iedereen denkt dan eerst even na of het echt wel nodig is om op te staan.’ Alleen Beyoncé staat om de haverklap bij haar maatje. Deze week is dat Madelief. In een mum van tijd staat Beyoncé bij Madelief. Madelief kijkt op en geeft rustig antwoord en glimt.  Juf Jedermann wenkt Beyoncé als ze naar haar plaats terug loopt. ‘Wat wilde je weten?’, vraagt ze zacht. ‘Ik weet het al hoor juf, ik vroeg waar ik het tweede rijtje moest maken. Madelief heeft het me uitgelegd. Knap hè?’, zegt ze stralend van aanbidding. ‘Zeker.’, zegt de juf. ‘Fijn, Piet.’, denkt ze. ‘Twee gelukkige meiden erbij. Heb je nu ook nog een onsje zelfvertrouwen in de aanbieding ? Of anders een pond geduld?’