Juf Jedermann Blogs Met Passie

Iedereen gaat op haar teken enthousiast naast zijn stoel staan en hij begrijpt er niets van. Mag dat zo maar? Ja, dat mag Marco, maar jij was er gisteren weer niet en toen hebben je klasgenoten een leuk liedje geleerd. Marco hoort er nu even niet bij en hij realiseert zich dat. Hij kijkt paniekerig rond, want hij begint de aansluiting met de klas te missen en dat is hard voor een kind. Juf Jedermann pakt de absentielijsten er eens bij en bladert terug naar de andere maanden. Ze ontdekt dat er een patroon in zijn afwezigheid zit, soms vrijdag, soms maandag, soms allebei de dagen. Ook wel eens op andere dagen, maar dat komt veel minder voor. Slim, ’s maandags is haar duo-partner er en zij is er op vrijdag. Maar een ding is duidelijk: hij is echt te vaak afwezig.

Marco heeft vaak buikpijn en hoofdpijn. En hij geeft veel over. Ze heeft er een heel verhaal over, de moeder van Marco, maar juf Jedermann geeft aan dat het nu echt te gek begint te worden. Als dit zo door blijft gaan moet ze de leerplichtambtenaar inlichten. Wat zegt de dokter ervan? Ze zal meteen met hem bij de dokter langs gaan.  En…. ’s maandags?  Marco is er toch weer niet. Tja, nu bij haar duo-partner, maar juf Jedermann komt expres even naar school om het te controleren. Ze besluit erheen te gaan. Ze belt expres niet vooraf op om haar bezoek aan te kondigen. Beladen met huiswerk belt ze aan en ze ziet moeder schrikken. Als ze binnen gelaten wordt ziet ze Marco nog net op de bank – met kleren aan – onder een dekbed schuiven. Zijn zusje ligt op de andere bank net zo zielig te zijn. Juf Jedermann doet of ze niets door heeft, maar zegt wel dat het zo niet langer kan.

De directeur vraagt haar een kopie van de absentielijsten als ze er met hem over spreekt en hij vindt het ook verontrustend. Navraag bij de kleuterjuf levert op dat ook zijn nog niet leerplichtige zusje best wel vaak afwezig is. Hij zal even met de leerplichtambtenaar, meneer Jansen,  bellen. Deze capabele man maakt eerst een praatje met juf Jedermann. Welke problemen voorziet ze, wat heeft ze al ondernomen en nog veel meer inlichtingen wil hij. Ze uit haar bezorgdheid en volgens hem maakt ze zich terecht zorgen. Moeder zal op school worden uitgenodigd voor een gesprek.

Het is heel confronterend om je zegje te doen tegen een moeder, die steeds kwader wordt. Volgens haar is er net ontdekt dat Marco allergisch voor spaghetti is en daar die buikpijn van krijgt. Nu ze het weet zal het wel beter gaan. Gelukkig staat juf Jedermann er niet alleen voor. Meneer Jansen prikt feilloos door de smoesjes heen. ‘Ik zou allang naar het ziekenhuis  gegaan zijn, als mijn kind zo ziek was en de dokter niets deed.’ Het wordt geen prettig gesprek, maar ze probeert zich er niets van aan te trekken.  ‘Ik dacht dat jij anders was dan de rest, ik dacht dat je áardig was’, krijgt ze naar haar hoofd gegooid. Sorry ‘mama’, dan vind je me maar niet aardig, maar je kind is belangrijker.

Jarenlang is er niet meer tegen haar gepraat en die kleine meid, die altijd zo onbevangen bij haar in de klas kwam, is al doodsbang als ze juf Jedermann alleen maar ziet. Wat zouden die ouders tegen haar gezegd hebben? Er zijn gelukkig verder geen problemen meer met Marco. Als hij net in groep 8 zit, draait zijn moeder eindelijk bij. ‘En, hoe gaat het nou met Marco?’, vraagt juf Jedermann en ze wordt meteen getrakteerd op een ‘smeuïg’ verhaal. Ze zijn net uit het ziekenhuis terug en het woord ‘ernstig’ komt heel vaak voor in het gesprek. Marco moet een heel bijzondere bril, want hij heeft een ernstige oogafwijking. Ze leeft met moeder mee.

Marco heeft voor het eerst zijn bijzondere bril op als groep 8 afscheid neemt, tien maanden later dus. Op haar vraag wat er met zijn ogen aan de hand is, zegt hij: ‘Ik kon niet zo goed meer zien wat er op het bord stond.’