Juf Jedermann Blogs Met Passie

‘Wat was dat een leuk project toen’, mijmert ze, als ze in de krant een artikel over het bijna failliete Griekenland leest en terugdenkt aan hun project over de eurolanden. Ze waren er toen in ieder geval nog van overtuigd dat de euro een succes zou worden. Wat hebben ze geoefend met die namaakeuro’s! Voor de kinderen geen probleem, de juf heeft er nog steeds moeite mee. Ze hoopt in ieder geval niet dat  haar ‘valse’ oefeneuro’s in omloop zijn gebracht en de moeilijkheden hebben veroorzaakt.

De meest voor de hand liggende landen zijn al ingepikt en daarom kiest juf Jedermann voor Griekenland. Voor groep 3 misschien niet de meest voor de hand liggende keus. Ze schrijft de Griekse VVV aan en ontvangt een koker met prachtige affiches. De kinderen maken op wit papier met blauwe stroken de Griekse vlag. De klas heeft vanaf de eerste dag al meteen een Griekse uitstraling met al die vlaggen. Onder de prachtige affiche van Knossos wordt een restaurant met dezelfde naam ‘geopend’. Je kunt er gratis Nederlands broodbeleg proeven onder leiding van een Nederlandse kokkin, de moeder van Jamy.

De kinderen luisteren geboeid naar verhalen uit de Griekse mythologie, zoals het verhaal van Ariadne en de bol wol. Later zijn ze zelf Theseus en proberen de goede weg door het doolhof te vinden zonder in de buurt van de Minotauros te komen. ‘Hoe heette die zus in het doolhof ook al weer, juf?’ Juf Jedermann kijkt verbaasd. ‘Je bedoelt Ariadne?’ ‘Nee, die met dat zwaard!’ Oh Theseus bedoel je’. ‘Die ‘Theezus’ was wel dapper zeg’,  zucht Arjan uit de grond van zijn hart. ‘Ik zou niet in zo’n doolhof durven met zo’n ‘Minitaunus’.’ Marjan doet ook een duit in het zakje: ‘Maar wel slim hè van die Ariejatme om een bol wol mee te geven.’ Is dit misschien de toekomstige generatie klassiek geschoolden of kan dat nog niet worden voorspeld?

De papieren dolfijnen op de gang, gemaakt met wasco en ecoline , worden vastgeklemd in een net. ‘Soms gebeurt dat in het echt ook’, zegt de juf en dat is niet zo leuk. Ze zijn in ieder geval erg mooi geworden en doen je verlangen naar de zee en de zon, die op dat moment in Nederland maar waterig schijnt. Omdat daar geld voor nodig is, wordt er flink geoefend. ‘Ik heb twintig euro, wie wil dat even voor me wisselen?’ Als ze die namaakeuro’s in het euro-wisselapparaat stoppen, is er altijd wel iemand die aan de andere kant van de wisselmachine wil staan om het geld te wisselen. Toekomstige bankiers of later achter de kassa in de supermarkt?

Vertalers, tolken en leraren klassieke talen in spe zijn in een hoek van de klas aan het werk. Ze gaan het Griekse ‘geheim’schrift in het Nederlands vertalen. ‘Ik vind het wel grappig bedacht van die Grieken.‘, zegt Jannie vol bewondering  als ze naar de Griekse lettertekens kijkt. En vol energie begint ze te vertalen. ‘Hé, dat woordje hebben we vandaag geleerd. ‘Goddu’. Juf! Wat is dat? Jef Jedermann legt uit dat je dan een ‘t’ moet zeggen. ‘Staat er dan god? Ze is verbaasd over zichzelf: ‘Knap hè, juf. Ik weet al wat Grieks!’ Ze is zo enthousiast dat ze al snel woordjes die ze kent in de Griekse letters ‘tekent’. En als het tijd is, zucht ze: ‘Is het nou al tijd? Ik was net zo lekker bezig. Mag ik in de pauze binnen blijven, juf?’, maar dat kan natuurlijk niet, want ook vertalers hebben frisse lucht nodig.

En alles wat er aan bod geweest is, kan teruggevonden worden op de kleurplaat die de juf getekend heeft. Onder het kleuren bespreken ze wat ze herkennen en ze vragen het nog even als ze het met elkaar niet meer weten. (Wordt vervolgd. Tip: Schrijf je in voor de Juf Jedermann Blog Update)