‘Juf, kijk eens!’

Juf Jedermann kijkt op. Ze heeft een baan! Ze moet wel flink reizen, want het is in een dorp buiten Rotterdam.

Dineke komt de klas binnen  met haar vader in haar kielzog. Hij draagt een klein, plastic aquarium. Met inhoud, want ze hoort het een beetje klotsen.

‘Wat hebben jullie daar nou?’, vraagt ze verbaasd. ‘Visjes?’

‘Een soort van’, zegt Dineke trots. En als ze het verbaasde gezicht van haar nieuwe juf ziet: ‘Het zijn kikkervisjes.’

Eh, nu moet ...

‘Wil jij even bij de kleuters opletten, dan neem ik jouw klas. Je boft, want ze spelen buiten.’

De directeur kijkt haar hoopvol aan. Hoe komen mensen daar toch bij? Toezicht houden lijkt voor buitenstaanders altijd een supermakkelijk en leuk klusje, vooral als het mooi weer is.

Helaas is de praktijk anders door ruzie om speelgoed: te lang op de ‘kar’ of de schommel, of ze willen niet meer met je spelen, iemand heeft je pijn gedaan, je kunstwerk in de zandbak is expres of per ongeluk...

‘Ik ga Jan Peter uit school halen. ‘Blijf je nog even? Hij vindt het altijd zo leuk als jij er bent. Ik ben zo terug.’

‘Oké’, zegt juf Jedermann.

Ze heeft een beetje medelijden met Jan Peter. Deze oude mensen zijn geen leuk gezelschap voor hem, maar het zijn de enige vrienden die zijn moeder heeft.

‘Jan Peter en iets leuk vinden? Dat lijkt me sterk met zo’n uitgestreken gezicht.’, zegt de jarige als de vrouw vertrokken is.

Het is inderdaad een verlegen jongen. Op zijn ...

Juf Jedermann rijdt enthousiast naar de kantine, die nu restaurant genoemd wordt. Er is wel meer veranderd op de camping, maar elke avond jeu de boulen vindt ze verreweg het fijnst. Met  een paar enthousiastelingen vormt ze een gezellig groepje.

Omdat ze wat vroeger gaat voor een cappuccino, neemt ze haar weekendkrant met puzzels mee. Ultiem vakantiegenot voor haar: Heerlijk relaxen met een puzzel en een ‘bakkie’.

Als iedereen er is, laat ze haar krant met de pen op de tafel liggen. Even...

Alleen achterin de klas klinkt wat gegiechel als Adriaan door zijn moeder naar binnen geduwd wordt. Verder is het doodstil en iedereen kijkt naar hem. Zijn gezicht wordt steeds roder door al die starende ogen.

Oei, wat is er in  vredesnaam gebeurd? Heeft ze iets gemist? Juf Jedermann bekijkt hem eens nauwkeurig en ziet dan dat er drie rare happen uit zijn haar verdwenen zijn. Gelukkig ziet ze geen wonden of harde stukken, dus een ongeluk is zo goed als zeker uitgesloten.*

‘Vooruit, zeg het...

‘Mam, ik heb een briefje voor je van de juf’.

Er wordt een verkreukelde strookje in de hand van juf Jedermann gestopt. De afspraak voor zijn rapportbespreking! Dit mag ze niet vergeten, ze weet uit ervaring hoe vervelend het is als er vergeefs op ouders wordt gewacht. Hèhè, zoonlief ligt op bed, manlief heeft middagdienst, eindelijk even rust na een drukke invaldag.

De bel! Het is de buurvrouw. Haar vader heeft net vers hart gebracht. Het lievelingskostje van haar kat. Blèhh, vies kl...

In memoriam – Ellen Tijsinger (Overleden op 26 maart 2016)

De ziekenhuismuis

Het is al weer heel wat jaren geleden dat er tijdens de Kinderboekenweek bij juf Jedermann op school een vrouw met een kist vol met boekjes en knuffels binnenstapte.

De kleuters hangen aan haar lip als ze haar boekje voorleest. Maar het schattige, pluchen muisje met het gele broekje maakt de meeste indruk.

‘Als papa of mama dit boekje koopt, krijg je de muis erbij.’, zegt de schrijfster.

Helaas, er is w...

Wow! De aantekeningen j, k en r op haar diploma hebben toch nut. Juf Jedermann heeft daardoor werk in een tijd dat de banen niet voor het opscheppen liggen. Nu moet ze wel op deze dorpsschool onder de rook van Rotterdam niet alleen gymnastiek en handenarbeid, maar ook handwerken geven. Jicht, rotzooien én kaatje dus.

‘Da’s niet eerlijk’, zegt Arend verontwaardigd.

‘Wat is niet eerlijk?’, vraagt Juf Jedermann verbaasd. Ze had gejuich verwacht, want ‘kaatje’ is alleen voor de ...

Peinzend staart juf Jedermann naar de knoppen van haar ladenkast. Veel van wat ze ooit bedacht heeft voor handvaardigheid hangt daar nog steeds. Zelf gemaakt om een stap voor stap-beschrijving te kunnen maken, om te ontdekken welke moeilijkheden je tegenkomt en hoe je die kunt ontwijken of oplossen. Opruimen is niet haar sterkste kant, maar in de kerstvakantie gaat ze - al vanaf haar jeugd - ertegenaan. Weg ermee, denkt ze, het hangt er al jaren.

Vol goede moed begint ze alles er af te hale...

‘Zaterdag zijn de wedstrijden in de sporthal.’

Tjitte is enthousiast. Hij is al maanden aan het trainen met groep 8 voor het scholenkampioenschap basketbal.

‘Leuk, zijn ze er klaar voor?’, vraagt juf Jedermann nieuwsgierig.

Tjitte knikt.

Tot zijn grote verbazing komt ze kijken. Zelf vindt ze het niet zo vreemd. Groep 8 is tenslotte ook haar groep al is het maar een middag per week. Het gekoelde, alcoholvrije biertje dat ze voor hem meeneemt is helemaal welkom in de warme sporthal...

Met het grut dat daarna komt, gaat het al beter, maar als dit een examen was geweest, was ze - zeker weten - gezakt. Misschien met één voldoende voor speciale effecten, want deze keer waggelt haar bol over het tafeltje. Haar zaklantaarn is net iets te groot voor de bol, waardoor de bol steeds kantelt, terwijl juf Jedermann hem gauw terugduwt in de goede stand. Maar gelukkig zijn deze drie te klein om het door te hebben. De toekomst voorspellen is ook geen optie, dus haalt ze meteen maar de ...

‘Zou jij vos willen zijn?’

Die vraag heeft juf Jedermann eerder gehoord*, maar nog niet op de camping.

Ach, waarom niet? Ze heeft nog een zwarte pruik liggen, misschien kan ze als heks.

Maar door de pruik loopt een lila streep die het effect teniet doet. Trouwens heksenkleren heeft ze hier niet, die liggen nog thuis.

‘Je lijkt wel een squaw.’, zegt haar zus, die bij haar logeert.

Helaas, kleurrijke indianenkleding heeft ze ook niet, alleen een lange, fluwelen rok met koperen ...

‘Ga je ook weer?’, vraagt Annie van de kleuters elk jaar als het inschrijfformulier voor de workshops van de Kinderboekenweek weer binnen is.

Haar ogen glimmen, net als de ogen van juf Jedermann. Natuurlijk gaan ze, want juf Annie en juf Jedermann zijn ongetwijfeld de trouwste bezoekers van de workshops, die nu door het Kunstplan worden verzorgd.

Juf Jedermann leert er rappen en doet er ideeën op voor Drama. Stabal spelen zonder bal of een klant die rijdend in een rolstoel komt klagen o...

Er wordt voor het eerst een mosselavond georganiseerd en de opkomst is groot. Samen eten is altijd gezellig en goed georganiseerd op de camping.

Als juf Jedermann arriveert is het in de kantine al aardig vol, maar op het terras is nog ruimte genoeg. Al snel komen er kennissen en vrienden bij haar zitten.  

Terwijl haar bord met mosselen wordt gevuld, kijkt ze met afgrijzen toe hoe het water uit de volgende mosselton op de jeu-de-boules-baan wordt leeg gegooid. Alsof het nog niet genoeg gere...

Het clowneske gedrag van een van de jongens valt meteen op nog voor de school begonnen is. En de ris na-apende kleuterjongetjes niet te vergeten, want jongens heeft ze in overvloed. Uit beide kleutergroepen zijn de rustigste en intelligentste kinderen gehaald en vormen een 2/3-combinatie. Juf Jedermann valt in bij de kleuters die zijn overgebleven. Wordt het een dag corrigeren? Daar heeft ze echt geen zin in met dat warme weer.

‘Menno, pak jij je stoel eens even voor mij, alsjeblieft?’, ...

‘Gelukkig’, fluistert juf Jedermann, die zich al een tijd zorgen heeft gemaakt. ADD, wie had dat gedacht? Ze dacht dat er iets veel ergers aan de hand was in haar hoofd. Hoe blij kun je zijn als je een ‘stickertje’ opgeplakt krijgt na meer dan 55 jaar? Heel blij. Het verklaart zoveel.

‘De vraag is of je aan de medicijnen wilt.’, zegt haar huisarts. ‘Ik zou het niet doen. Je bent zonder al zo ver gekomen.’ Daar heeft hij gelijk in, ze staat al jaren voor de klas. Geen medicijn...

Ze krijgt een vaste middag in groep 8.

‘Hé, een tweeling? Lijken ze op elkaar?’, vraagt juf Jedermann als ze de lijst met leerlingen doorneemt. Diederik en Mieke hebben dezelfde achternaam en wonen op hetzelfde adres.

‘Nee, het is geen tweeling en ze lijken absoluut niet op elkaar.’, zegt haar collega met wie ze dit jaar gaat samenwerken.

Dan ziet ze pas dat ze niet op dezelfde dag geboren zijn.

‘Het is een samengesteld gezin.’, legt hij uit.

Het blijken inderdaad twee tot...

Ze is het zat, de juf van groep 3 en laat zich niet meer overhalen met ‘hoe goed haar resultaten zijn’ en ‘of ze het niet nog een jaartje wil doen’. Helaas biedt niemand zich vrijwillig aan, dus beslist de directeur. Juf Jedermann en haar duo-partner gaan die taak overnemen. Een hele overgang vanuit groep 7. Dat komt neer op een zomervakantie handleidingen doorspitten als je nauwelijks ervaring hebt in die groep.

Maar juf Jedermann is de eerste dag al verkocht. Wat gezellig. Ze vinde...

‘Juf, ben ik klaar?’, vraagt Meindert een beetje verlegen met zijn schorre stem.

Hij legt zijn tekening voor haar neer. Wat een leuke tekening en wat een aparte kleuren! Ze bekijkt hem vol interesse. Wat een details zijn erin terug te vinden en hoewel hij met viltstiften getekend heeft, is alles duidelijk te herkennen. De kleurcombinaties oranje, geel en roze zijn niet gebruikelijk, maar zó apart. Dan merkt ze dat er een heel nerveus jongetje naast haar staat dat haar vol afwachting ges...

‘Jedje, zou jij de Cito willen afnemen?’ Anke, de kleuterjuf, kijkt haar hoopvol aan.

‘Is goed’, zegt ze, ‘maar ik heb er geen ervaring mee.’

‘Er staat in de handleiding precies wat je moet doen. Wat je mag zeggen en wat juist verboden is.’, legt Anke uit. ‘Er gaat wel wat tijd in zitten.’

Hoeveel tijd weet juf Jedermann gelukkig nog niet. Om problemen voor te zijn neemt ze de handleiding mee naar huis.

De volgende dag start ze met groep 2. Ai, jammer, er zijn een...

‘Het is voor Roel zo’n teleurstelling dat de surprises thuis niet doorgaan.’, vertelt zijn oma onder het zwemmen. ‘Dat leek hem juist zo leuk.’ 

Zijn oma heeft duidelijk medelijden met hem. Logisch. Het eerste jaar dat je niet meer in Sinterklaas gelooft, moet iets worden waar je jaren later nog over praat.

‘Er zijn zelfs geen lootjes getrokken.’, gaat ze verontwaardigd door. ‘Koop maar iets voor wie je wil, werd er gezegd. Hij was zo teleurgesteld. Daarom zijn we woensdag ...

‘Dat is voor jou’, zegt juf Jedermann als de telefoon gaat, een privégrapje dat ze al jaren maken als iemand geen zin heeft om hem op te nemen. Deze keer heeft ze gelijk. Het is Remi, al vanaf de kleuterschool zijn vriend.

‘Mag Remi hierheen komen?’

‘Natuurlijk, als jij het zelf ook leuk vindt en Remi’s moeder geen bezwaar heeft.’

In de loop van de dag vangt ze een gesprek op: ‘Wij eten vanavond gehakt op brood. Lust jij dat? Ik niet, blèh, dan wordt je brood zacht van de...

De altijd aanwezige vermoeidheid maakt haar down. Privé zijn er problemen, er valt heel veel te regelen en door een 3-4 combinatie loopt ze de hele dag zonder een moment van rust. Voor ze het weet is ze het slachtoffer van tijdgebrek, zowel thuis als op school. Achter jezelf aanhollen en dan toch nog een heleboel vergeten is frustrerend. Het is haar aan te zien. Haar planning moet kloppen, anders loopt de rest van de dag in de soep. Er is geen tijd meer voor een grapje en boven alles is ze h...

Ze vervangt nu al weer een week de zieke juf en wat haar betreft kan de nieuwe week beginnen. De buitendeur is nog maar net open of Willie en zijn moeder staan al in de gang. Juf Jedermann herkent hem aan zijn blonde, eigenwijze piekharen die net boven het gangraam uitkomen. Een geinig mannetje. Beleefd en met een zonnig humeur.

‘Goedemorgen juf Jedje.’, klinkt het vrolijk als hij de klas in komt.

‘Goedemorgen W…’

De adem stokt in haar keel. Wat is er in vredesnaam gebeurd? Het a...

Als de telefoon gaat heeft de leidster van de cursus Leer- en gedragsproblemen haar inleiding net achter de rug. Hoe belangrijk het is dat een kind zich veilig voelt in de klas en natuurlijk ook op school.

‘Er zit een kleuter voor de deur.’, zegt een moeder die aan de overkant woont. ‘Zeker iemand die vergeten is dat het vandaag een studiedag is.’

Ach gut, het regent, al zit ze droog in het portaal.

‘Ik ga wel even kijken.’, zegt Annie. ‘Bedankt.’

Ouders die de Nieuwsbrief...

Wat is ze toch een bofkont, want de banen liggen niet voor het oprapen. Net geslaagd en nu al een invalbaan in een vierde klas. 

Eindelijk kan juf Jedermann leren lesgeven. Op de Kweekschool zelf is ze voorbereid op een eindexamen in alle studievakken. Van wiskunde tot psychologie, van tekenen tot pedagogiek. En ook nog handenarbeid, handwerken en gymnastiek, waar ze verplicht een aantekening voor moet halen, anders mag ze er geen les in geven. Ze leerde er dus heel veel, zelfs een instrume...

Er staan twee jongens bij haar hek. Ze vragen iets, maar het enige wat ze ervan verstaat is ‘karweitje’.

‘Wat voor karweitje?’, vraagt ze. De jongens vervelen zich waarschijnlijk.

‘Nou, vuilniszakken wegbrengen of zo.’

‘Die heb ik zelf net weggebracht, een andere keer misschien’.

Ze verwacht niet dat ze nog eens langs zullen komen. Verveling is vaak verrassend snel weer verdwenen en maandag is de zomervakantie ook voor de laatste groep basisscholen voorbij.

Als juf Jeder...

Ze ziet de wandelaarster schrikken. Wat een drukte op deze camping! Maar tijd om nog verder te lopen is er niet. De zon is al onder.

‘Excuse me.’, zegt de Engels sprekende vrouw terwijl ze zich met een enorme rugzak tussen de wachtenden door worstelt en vraagt waar ze zich moet aanmelden.

‘Zet daar maar gauw je tent op en kom dan hier terug.’, zegt de beheerder. Hij wijst haar een plaats bij het water aan. Precies langs de route van de spooktocht die zo gaat beginnen!

Nu het echt ...

Als ik even tijd heb, moet ik ze knippen, schiet er elke keer door haar heen als ze er langs loopt. En dat is vaak, want juf Jedermann is aan het verhuizen op de camping. Ze heeft voor meer luxe en minder onderhoud gekozen nadat ze zich realiseerde dat een goede gezondheid niet eeuwig duurt. Maar o, wat mist ze de geuren en kleuren van haar oude tuin. Niet zeuren, Jedje. Je moet aan de toekomst denken. Straks kan je het niet meer. 

Iedereen vindt haar nieuwe tuin prachtig. Hij is heel modern...

‘Ik maak vandaag de boot in orde’, zegt haar buurman op de camping. Ik ga morgenmiddag varen met Cat en de drie meiden.’

Hij staat altijd voor haar klaar, maar nu even niet. Herrieachtige bezigheden zoals boren, zagen en timmeren zijn verboden in het hoogseizoen en Juf Jedermann heeft een logee.

‘Komen ze nog kennis maken en de caravan bekijken?’, vraagt juf Jedermann, die al veel verhalen over zijn kleinkinderen heeft gehoord. 

Juf Jedermann heeft een prachtig chaletje gekocht, ...

Ze schrikt als ze bij Richards tafel stopt en naar zijn werk kijkt. Er zitten aardig wat fouten in.

‘Zal ik het nog eens uitleggen, Richard?’ ‘Nee.’ Met een zwaai van zijn arm wordt juf Jedermann weggebonjourd. Hij is aan het werk toch? Niet storen dus. Ze zucht. De volgende keer zal ze erbij moeten vermelden dat maken alleen niet voldoende is, de antwoorden moeten ook goed zijn. Lezen over autisme blijkt heel wat anders dan de werkelijkheid. Gecombineerd met ADHD lijkt het helemaa...

‘Ha juf!’

Juf Jedermann loopt in het winkelcentrum en kijkt op. De stem komt haar bekend voor, maar ze moet de brede kerel die grijnzend voor haar staat eens goed bekijken voor ze trekken in zijn gezicht herkent.

‘Ha Jack!’, zegt ze blij. De stroom mensen golft om hen heen als ze daar zo midden in het looppad blijven staan, maar ze trekken er zich niets van aan. Minstens vijftien jaar bijpraten kost even tijd.

Jack is heel eerlijk tegenover haar. En wat hij overslaat kan ze ze...

Michael was een klein, mollig ventje met een licht spraakgebrek toen hij bij juf Jedermann in groep 3 kwam en verschrikkelijk lui. ‘Ah jufvfvfvf, hoef ik niet naar buiten? Ah jufvfvfvf, mag ik achter de computer?’ Bij elk gevoel van onrecht konden zijn tranen rijkelijk vloeien. Gelukkig kon ze er met  humor - en door even zijn neus aan te raken - een einde aan maken. Dan vertederde hij haar door met zijn betraande ogen scheel naar zijn neus te kijken en in lachen uit te barsten. Net a...

Juf Jedermann pakt haar eigen boom en een paar dozen met kerstversiering uit de aula. Er is genoeg. De Sinterklaasknutsels zijn meegegeven en de klas is opgeruimd. Als de kleuters maandag  komen moet het lokaal versierd zijn voor de Kerst.

De kleuterjuffen vertrekken al vrij snel.

‘We gaan, doe jij het alarm erop? Wij maken het zondag af.’

Zelf doet ze het liever vandaag, dan hoeft ze niet in het weekend terug te komen. Ze is zo druk bezig met de kerstboom, dat ze het geklop op h...

‘Dus de afspraak is: Iedereen versiert zijn eigen lokaal. De O.R-dames doen de gangen.’

De directeur kijkt rond. Tjitte, die niet zo van de ‘knutsels’ is, kijkt even verschrikt op. Dan verandert zijn uitdrukking in opluchting. Dat is waar ook, hij zit dit jaar in een lokaal van de buren. Hij hoeft zich hier dus niets van aan te trekken, wat een mazzel! Bovendien kan hij Jedje misschien wel strikken als hij toch nog aan de slag moet.

Ook de buren zullen hem benaderen, dat weet j...

‘Mag ik het nog even afmaken, juf? Ik moet tóch overblijven.’

Aysa is een slimme meid, wil goed werk leveren en ook nog eens mooi schrijven. Tja, dat kost tijd.

‘Is goed hoor meid, dan zal ik even de ‘overblijfjuf‘ waarschuwen dat je wat later komt.’

Over een half uur – als de rest van de school ook uitgaat – gaan ze pas eten. Dus tijd genoeg.

Als ze terug komt, blijft ze even bij Aysa staan en schuift haar bril omhoog om haar werk eens goed te bekijken. (Ze kan dic...

‘Ik ben groter dan jij, juf.’, zegt de flink uit de kluiten gewassen kleuter die naast haar staat. Kom op joh, denkt ze, wat je ook bedoelt, het is niet waar. Je komt ‘pas’ tot mijn oksel. Pas? Het moet niet gekker worden, vroeger kwamen ze tot haar navel.

‘Nou bijna hè, je moet nog wel wat groeien, maar je haalt me vast in.’, zegt ze verbijsterd.

 Selma komt tot haar schouders, maar Selma zit in groep 8 en ze zit er erg mee. Ze is nog maar een van de weinigen die niet boven ...

Zo snel als ze kan, stuurt ze een sms. Dat valt niet mee als de zenuwen door je lijf gieren.

Knop op alarm indrukken

Waar zit die knop

Onderop de kap. Heb je gedoucht?

Krijg het niet voor elkaar. Er is niet gedoucht en als ik op de knop druk blijft hij gaan

Eitje gebakken?

Nee

Haal de batterijen eruit

Krijg dat ding niet open

Hoe zet ik dat ding uit

Instructies om de batterijen eruit te halen hebben geen zin. Dat kost enorm veel tijd per sms en in het huis van een ander ...

‘We hebben ons huis verkocht!’, zegt Tina enthousiast. ‘Alleen zoeken we nu nog iets voor een week of twee.’ 

Juf Jedermann is blij met haar mobieltje.  Zo blijft ze tenminste op de hoogte van wat er zich in de familie afspeelt als ze op de camping is.

‘Ga dan in mijn huis.’, zegt juf Jedermann. ‘Ik blijf hier nog wel even, het is prachtig weer.’

‘Wanneer kom je de sleutel brengen? Dan breng ik voor de verhuizing vast wat spulletjes over.’, vraagt een opgeluchte T...

‘Ga je ook naar de rommelmarkt?’

Rianne loopt met haar man dezelfde kant op als zij.

Eh, eigenlijk niet, ze was het helemaal vergeten, ze ging een krantje kopen.

Maar als ze toch die kant op gaat, waarom eigenlijk niet?

Veel campinggasten proberen zo hun overtollige spulletjes kwijt te raken. Rommel heeft ze genoeg, maar nu er weer kinderen bij haar over de vloer komen, kan de speurtocht naar spelletjes, boeken en puzzels weer beginnen. Hoera!

Het is al aardig druk bij de kraampj...

‘Nim Chu!’

Juf Jedermann houdt de Chinese jongen nauwlettend in de gaten. Als hij wil antwoorden, krijgt hij een stomp. Zijn buurman antwoordt: ‘Ja juf.’ In de klas klinkt een onderdrukt gegiechel.

Ze zou er toch niet ingetrapt zijn. Het is een van de oudste trucjes die leerlingen met nieuwe invallers uithalen. Gelukkig hebben ze het niet al te ingewikkeld gemaakt. Ze zitten nog steeds naast elkaar. Dat het in een multiculturele klas een stuk moeilijker is om van plaats te ruil...

Als door de bliksem getroffen kijkt juf Jedermann naar de foto. Harrie, schiet er door haar heen. Natuurlijk is hij het niet, Harrie is al een volwassen kerel, misschien wel met een gezin en een baan, want het is een aardige tijd geleden dat hij bij haar op school zat. Nee, niet lange Harrie met het rode  haar, maar de kleine blonde. Met zijn ‘gekrulde’ lippen, kuifje en ondeugende ogen.

De foto raakt haar elke keer weer. Arme Harrie, hij moest zien te overleven in een grillige gro...

‘Ga je het me leren, papa?’

Dit meisje heeft een stoere vader en ze weet het. Hij kan mountainbiken als de beste.

Daarom wil ze vandaag de duinen in op haar nieuwe mountainbike. En dan bunkers bekijken natuurlijk, want ‘papa’ weet echt alles over de oorlog.

Juf Jedermann neemt haar petje af voor deze kaal geschoren en getatoeëerde man. Hij houdt zo veel van ‘zijn kleine meid’. Op zijn ene arm staat haar naam en op zijn andere haar geboortedatum. Dat hij van ver komt, lett...

‘De vader van Rijk en Alice heeft een gesprek aangevraagd’, zegt de ib’er, ‘kun jij  er vanmiddag na schooltijd bij zijn of moet ik het aan Evelien vragen? Ik sta niet voor mezelf in.’

‘Wat zeg je nou? Sta je niet voor jezelf in?’, vraagt juf Jedermann verbaasd. ‘Waar ben je bang voor? Dat je hem vermoordt of zo?’

De man heeft het leven van zijn gezin voor de zoveelste keer overhoop gegooid en net zijn tijd in - was het Scheveningen? - uitgediend. Iets waar je als leerk...

‘Nu mijn kinderen de deur uit zijn, dacht ik bij mezelf: Kom, laat ik me eens nuttig maken.’

De nieuwe invalster zit vol zelfvertrouwen aan tafel, terwijl ze uitlegt waarom zij als reddende engel onverwacht op hun pad is gekomen. Of ze geen problemen voorziet nu ze na zo’n lange periode weer wil herintreden, er is toch het een en ander veranderd in de afgelopen 25 jaar, vraagt juf Jedermann. Wel nee, ze heeft  nooit moeite met de orde gehad. ‘Een klas heeft vier hoeken, niet waar...

Tien minuten gesprekken? Nooit haar favoriet geweest, maar als ze te vroeg op school is en de lerarenkamer binnenkomt, ziet ze dat ze niet de enige is. Vooral haar collega van groep 7 kijkt zéér moeilijk.

´Pfff, ik ga maar vast naar mijn lokaal. Ik heb zo een gesprek met de ouders van Anja en Manja en dat heeft veel weg van een slecht nieuws-gesprek.’

Och’, zegt jufJedermann, ‘je moet het positief bekijken. Je kunt de tweeling in één gesprek bespreken en je hebt tijd genoeg, 2...

‘De au pair is eindelijk gekomen.’, zegt Erik-Jan in de maandagmorgenkring, alsof ze er met elkaar al maanden op zitten te wachten, maar niemand wist ervan.

‘Au pair? Wat is dat nou weer?’, mompelt Albert, meteen geïnteresseerd. ‘Is dat Chinees of zo?’

Erik-Jan gebruikt woorden die niemand kent en maakt dingen mee die ze zelf nooit zullen meemaken. Door zijn eeuwige snotneus en zijn altijd openhangende mond is hij vaak moeilijk te verstaan, maar als hij iets vertelt, luistert...

                                                            
Gezellig. ‘Paas’ontbijt vandaag! Juf Jedermann heeft er echt zin in. Deze maaltijd is haar favoriet omdat hij niets met het echte Paasfeest te maken heeft. Iedereen mag er dus bij zijn, misschien vindt ze het daarom wel zo gezellig.

Juf Jedermann heeft zelf al een deel van het eten naar de klas gebracht. Nu wacht ze ‘haar’ kinderen op in een lange, helderblauwe ochtendjas, die ze over haar T-shirt en spijkerbroek met opgero...

‘Ik moet nog een les wereldoriëntatie inhalen.’, zegt de stagiaire, die haar met lovende woorden en prachtig onderbouwde argumenten op de valreep heeft overgehaald om in groep 3 stage te mogen lopen voor ze aan haar LIO begint. Ze heeft de indruk dat deze dame groep 3 gekozen heeft in de veronderstelling dat ze daar eindelijk eens tijd overhoudt om haar achterstand in te halen.

‘Vind je het goed als ik met een groepje ga proeven? Ik zit alleen een beetje met de smaak bitter.’ ...

Ze schiet in de lach als ze in krijtletters  ‘S O   K U D’ op de stoep ziet staan. Hier moet het zijn, schiet er door haar heen, maar heeft meteen daarna al weer spijt van die gedachte.

Misschien betekent het wel iets anders.

De oproep om in te vallen op een VSO-school heeft ze met gemengde gevoelens aangenomen. Je moet in groep 7 en 8 tegenwoordig al zo opletten wat je zegt. Dubbelzinnigheid is troef. Maar het gaat fantastisch, al doet ze wel haar best bepaalde termen – vooral m...

‘Jullie mogen naar buiten.’, zegt juf Jedermann als het pauze is.

‘O, dan blijf ik liever binnen  als we mógen.’, zegt Ger, terwijl hij uitdagend rond kijkt.

Een aantal van zijn vrienden knikt. Verdorie, ze zal er aan moeten wennen dat de leerlingen hier in de stad aanzienlijk assertiever zijn dan in de dorpsschool waar ze gewerkt heeft. Daar hoefde je niet alles in de ‘moet-vorm’ te zetten, ze luisterden toch wel.

‘Je mag natuurlijk wel binnen blijven’, zegt ze daaro...

‘Hallo’, zegt de stagiaire als ze langs de voetballende jongens loopt.

Alle jongens zijn op slag vergeten dat ze liever nog even buiten waren gebleven. Geen wonder, het is een prachtige meid, slechts een paar jaar ouder. Ze doen zelfs de deur voor haar open. Hè? Dus ze weten wel hoe het hoort! Als ze voor de klas op de bijgeschoven stoel gaat zitten, zijn ze niet meer bij haar weg te slaan.

De meisjes kijken wat kritischer, maar kunnen op het eerste gezicht weinig ontdekken waar z...

‘Júffrou-ou-ouw. Júffffffffffff!’

Boven het geroezemoes van de spelende kleuters uit, hoort ze geroep, maar ze kan niet ontdekken waar het vandaan komt. Haar blik schiet de klas rond. Lara, de stagiaire, is met kinderen in de poppenhoek aan het spelen en reageert niet.

‘Júffrouwww’. Het klinkt als een ware doodskreet. Nu kijkt Lara wel op en dan zien ze allebei het betraande gezicht van Rico voor het raampje van de toiletten. ‘Wil jij even op de groep letten?’, zegt ze, â€...

‘Júf, kijk eens hoe mooi!’

‘Juf, ik begrijp die som niet.’

‘Juf, mag ik even …’

‘Ju-uuuf, Henri plaagt me. Hij zegt dat ….’. Heeft ze slecht geslapen? Problemen? Komt het door de grote groep? Geen idee, maar ze wordt er vandaag gillend gek van! Op de een of andere manier hoort ze alleen nog maar het woordje juf.

‘Luister eens even’, zegt ze daarom vriendelijk als ze ieders aandacht heeft. En ze legt het uit. Het bericht wordt met begrip ontvangen. ‘Maar jufâ...

Het geluid van een chatmelding klinkt door de kamer.

‘Hey’, verschijnt er op het scherm.

Op de foto ernaast staat het afgetrainde lichaam van een 20-jarige, maar juf Jedermann ziet nog steeds het smalle, licht hakkelende manneke voor zich als ze naar de foto kijkt.  

‘Hey goedemorgen (al is het al bijna middag :D)’, antwoordt ze.

‘Hahaha idd goeie morgen hahaha. Alles goed met m’n oude juf?’

Een schatje was het. Wilde altijd helpen en was heel, heel kwetsbaar en beïnvl...

‘Ik ben echt blij dat je wilde komen zo vlak voor de vakantie’, zegt de directeur terwijl hij met haar mee loopt naar de klas. ‘In de bovenbouw lukt het bijna nooit zo op het nippertje iemand te krijgen. Ze zijn heel benieuwd wie er komt.’ Omdat ze deze keer zo laat is gebeld, is de school al begonnen.

Als de groep door heeft wie er gestrikt is om op die laatste dag in te vallen, gaat er een oorverdovend gejuich op. ‘Leuk binnenkomertje’, zegt de directeur glimlachend. Ju...

Juf Jedermann loopt als een zombie rond met donkere kringen en wallen onder haar ogen. Het is elke avond veel te laat voor ze in bed ligt. Ze verslonst haar huis en komt de deur bijna niet meer uit. Haar kerstboom staat nog niet eens en het is bijna Kerstfeest. ‘Volgend jaar dan maar’, denkt ze. ‘Ik ben toch weg met de Kerst. Problemen? Nee hoor, gelukkig niet. Het komt door een meisje.

‘Ik heb altijd al een Barbie willen hebben!’, roept ze uit als juf Jedermann haar het cadeaut...

‘Tante Conny doet me denken aan Rooie Dina’, zegt juf Jedermann nadenkend. Ze vergeet helemaal dat verder niemand Rooie Dina kent. Als ze de vragende gezichten aan tafel ziet, schiet ze in de lach. ‘Ach, natuurlijk kennen jullie haar niet. Rooie Dina was een verzinsel van mijn vader.’ ‘Vertel’, zegt Annie, die dol is op verhalen van vroeger.

‘Rooie Dina kookte, waste en hield het kasteel van de Sint schoon. En alles wat niet uit een winkel kwam, was door haar gemaakt. Ten...

‘Als alle kinderen nou maar opgehaald worden’, schiet er door haar heen, ‘dan kan ik meteen terug, de school weer in.’ ‘Dag juf’. ‘Dag lieverd, ik geloof dat oma al staat te zwaaien. O, is het mama, ik kan haar niet zo goed zien. Ga maar gauw. Dag. Eet smakelijk en tot vanmiddag.’ Ze slaakt een zucht van verlichting als iedereen weg is. Met opgeheven hoofd loopt ze nog naar binnen, met gekruiste benen schuift ze verder over de tegels van de gang.

Pfff, wat duurt een morgen...

Zijn hand glijdt in de hare als ze de groep naar buiten brengt. Je zou niet zeggen dat hij het zichzelf, haar en zijn klasgenoten de hele dag moeilijk heeft gemaakt. Ze kijkt hem peinzend na. Vooruit Jedje, het ziet ernaar uit dat jullie nog een tijdje moeten samenwerken, kun je echt niets positiefs over dit jochie bedenken? Natuurlijk wel. Hij is nieuwsgierig, bijdehand en .. eh …stoer. Eigenschappen die genegeerd worden in het huidige aanbod van leeractiviteiten.

Voor haar op tafel li...

‘Leuk juf, gaan we Halloween vieren?’ Ze komen enthousiast de klas binnen. Juf Jedermann heeft spinnenwebben voor de ramen gemaakt, er hangen vleermuizen aan het plafond en er zit een zwarte kat op haar bureau. Op de gang hangt een kasteel te wachten tot de witgewassen spookjes uit het gedicht* weer terug zijn uit de wasserij. Bij het schoolbord vliegt een heks rond op een bezem.

Halloween vieren? Dat niet, maar juf Jedermann vraagt zich af of kinderen nog steeds bang zijn voor dezelf...

Iedereen zit net aan zijn koffie of thee als ze in haar tas begint te rommelen. ‘Ik zag een grappige goocheltruc op internet’, zegt ze, ‘die ga ik in de klas gebruiken.’ ‘Laat eens zien?’, vraagt Trix, die altijd wel geïnteresseerd is in haar ideetjes. Juf Jedermann legt een zwart stuk karton voor zich neer. De randen heeft ze met wat sterren versierd. Erop komt een muntje. Ze neemt een doorzichtige wegwerpbeker en doet er een koker omheen die ook versierd is met sterren. Al...

‘Aaaah, nog een keer, please?’ Het kereltje kan zijn lichaam nauwelijks stil houden. Zijn donkere ogen schitteren van plezier. Heel de groep valt hem bij, al kennen ze hem net, want Jack is alleen maar gekomen om kennis te maken met zijn nieuwe groep. Groep 3 valt hem bij: ‘Ja, juf. Nog een keer alsjeblieft? Hij kan zo goed dansen!’  Ze kijkt op haar horloge. Het kan nog net.

‘Uno, dos, tres, cuatro’, roepen ze allemaal als de cd start. En dan klinkt ‘Hey, hey baby’ keihar...

‘Meester’.

Naast Dick, haar nieuwe collega, staat een leuk meisje met meer dan twintig elastiekjes in het haar. Juf Jedermann kijkt er vol bewondering naar. Wat grappig! 

‘Wat is er Resi?’, vraagt hij terwijl er een glimlach op zijn gezicht verschijnt, ‘ik dacht dat jij al naar huis was.’ ‘Meester, ik moet van mijn moeder vragen of u morgen Roti lust.’, zegt ze met een onmiskenbare Surinaamse tongval.  Een nieuw geluid sinds Dick’s school is gesloten en al zijn leerlinge...

‘Het volgende punt. De Ouderavond.’, zegt de directeur tijdens de vergadering. De gezichten van haar collega’s betrekken. Het komt er meestal op neer dat het bezoekersaantal lager ligt dan het aantal teamleden dat zijn vrije avond opoffert. Niet bepaald bemoedigend.

‘Iemand een voorstel?’ De directeur kijkt hoopvol rond. Het blijft even stil, terwijl een van de collega’s naar de kast loopt en er de map met draaiboeken uithaalt. Omdat niemand iets zegt, durft hun nieuwe stagiai...

‘Ja hoor, bij Hoevelaken rechtsaf.’,  constateert iemand nuchter.

‘Nou, die komt in de file.’, zucht juf Jedermann.

Zijn ze bezig met een puzzeltocht? Nee hoor, ze spelen jeu de boules! De problemen op de slecht onderhouden banen vertonen zoveel gelijkenis met het verkeer dat er zelfs Ho maar! geroepen wordt als de bal te ver dreigt door te rollen, in de hoop dat hij onmiddellijk op de rem zal trappen.

Hoewel het toernooi om de wisselbeker al achter de rug  is, traint juf Jeder...

‘Hoe gaat het?’ Juf Jedermann loopt rond in de bloedhete kantine waar achtenveertig zwoegende deelnemers hun stinkende best doen om platte schijven door de juiste openingen te krijgen. Ze moet nog opletten ook, want helemaal vrij van risico is het niet. 

De sjoelwedstrijd valt op de heetste dag sinds jaren en ’s avond is het nog steeds erg warm. Dit had ze al zien aankomen. Alles wat binnen plaatst vindt is momenteel nauwelijks te doen. Ze besluit deze keer dan maar te supportere...

‘Uit de weg!’, klinkt het steeds boos van alle kanten. Twee kleine meisjes, een tweeling, schieten van schrik ieder een kant op. Ze willen van dichtbij zien hoe hun caravan op zijn plaats gemanoeuvreerd wordt in juf Jedermann’s  straatje. Logisch, maar wel gevaarlijk.

‘Ga lekker op mijn bankje zitten’, zegt ze, want achter haa...

Wat een keurig opgeruimd lokaal! Zo netjes heeft juf Jedermann nog nooit meegemaakt. Ze neemt zich voor alles weer net zo achter te laten al is het niet haar sterkste kant.

Iets terugleggen op de plaats waar het vandaan komt blijkt een hele moeilijke opgave voor het grut en de fruitkring is een enorme aanslag op de vloer. De naam ‘fruitkring’ is haar ook niet duidelijk. Eén banaan en twee keurig in partjes gesneden appels is alles wat er aan fruit aanwezig is. De overige kinderen genie...

‘Niet aan de rand gaan staan!’, gilt ze vanaf de kant naar Sari en Melanie, maar het is al te laat. Het vlot kantelt en beide meiden verdwijnen onder het wateroppervlak en komen niet meer boven. Onder die donkere watermassa is geen luchtbelletje meer te zien. ‘Kom we gaan.’, zegt Melanie, die ineens naast haar staat. Nee, ik moet blijven, denkt ze wanhopig, ik kan toch niet zonder Sari thuiskomen? Juf Jedermann kan haar tranen niet meer bedwingen.

Badend in het zweet en kletsnat van ...

‘De tien?’, vraagt ze geschrokken. ‘En heb je de meester gezegd dat ik zou meelopen?’ Hij knikt een beetje aarzelend.  ‘Angela’s moeder loopt de vijftien en als jij de tien wil lopen heeft hij ook een groepje voor jou. Hij vroeg of Frederique dan in jouw groepje mocht.’ Frederique is zijn dochter. Eigenlijk was ze het gesjor en gesjouw met vermoeide kleuters al een tijdje zat. Nu kan ze lekker doorlopen.

De eerste dag komt ze er al achter dat ‘doorlopen’ in de ogen van d...

‘Olga, ik wil graag een gesprek met Jaimy en jou. ‘Over het lezen zeker?’, vraagt Olga. Juf Jedermann knikt. Jaimy blijft hangen in hetzelfde leesniveau terwijl er volgens haar geen aanwijsbare redenen zijn dat lezen hem moeite zou kunnen kosten. ‘Zullen we even een afspraak maken?’

Na al die maanden kan ze hem nog steeds niet doorgronden. Hij levert absoluut geen problemen op in de klas, maar ze zou zo graag eens een glimlach op zijn gezicht zien, wat enthousiasme willen bespeur...

‘Zo’n klein stukje maar’, zegt ze in paniek, terwijl ze met haar duim en wijsvinger hooguit anderhalve centimeter aangeeft. ‘Dat kan toch geen kwaad?’

Deze vrouw is niet te stoppen. Ze legt haar hele hebben en houden op tafel. Juf Jedermann heeft er rode oortjes van. ‘Ga dan even naar de dokter en laat het onderzoeken. Dan weet je tenminste wat.’, zegt ze. Op dat moment gaat de deur van het kamertje open.  

‘Kun jij even tijd maken?’, zegt de intern begeleider  bij de...

Wat een leuke meid is die nieuwe kleuter! Ze heeft zwarte krullen, gitzwarte ogen, een zonnig karakter en een licht spraakgebrek, wat haar alleen nog maar schattiger maakt. Juf Jedermann is meteen verkocht. Op de een of andere  manier zijn ze ‘vriendinnen’ geworden zonder dat daar ooit met een woord over gesproken is. 

Het heeft één nadeel. Ze kan niet meer ongemerkt langs de kleuterklas lopen zonder dat Sheila op haar afvliegt. Ze laat alles in de steek als ze de juf in het oog kri...

‘Juf, ik zit op muziekles’, zegt Adrie in de maandagmorgenkring. Ze is blij verrast. Ze had zich al weer voorbereid op een van zijn Feyenoordverhalen. Adrie en zijn ouders zijn fanatieke aanhangers van Feyenoord en enthousiaste leden van de plaatselijke fanfare. Dat wist ze al, maar dat hij nu daadwerkelijk zelf een instrument gaat bespelen is nieuw voor haar.

‘Wat leuk Adrie! Welk instrument heb je gekozen? Het blijkt de kornet te zijn en dat is spekkie naar haar bekkie, want ze hee...

Het heeft in de Nieuwsbrief en op de schoolsite gestaan. Gisteren heeft Evelien de klas nog met de kinderen versierd en nu is het dan zo ver:  Juf Jedermann is jarig! Maar als Behice op school komt, schieten de tranen in haar ogen als ze de slingers ziet hangen. Vergeten, helemaal vergeten! Ze rent de klas weer uit, haar tante achterna.

Vanuit het keukentje kan ze alles zien. Ze herkent het lieve meisje nauwelijks, ze stampt op de grond en huilt hartverscheurend. Maar tantelief kijkt op ha...

Ze schrikt wakker door gekreun en gesteun op de trap. Ze kan zich net op tijd inhouden. ‘Daar zal je hem hebben. Spannend!’ Snel doet ze haar ogen weer dicht.  

Een vochtige kus belandt op haar wang. ‘Mam, gefeliciteerd met je moederdag.’, fluistert hij in haar oor.’ Ze doet haar ogen open en kijkt in twee stralende ogen. ‘Ik heb wat voor je! Ben je wakker?’ Dan tilt hij een dienblad met een beker thee van de grond.  Er ligt ook een beschuitje met h...

‘Heb jij een plekje voor deze vier kanjers?, vraagt de directeur hoopvol. ‘Hun juf is net doodziek naar huis gegaan en er is geen enkele invaller meer beschikbaar. Ik mag blij zijn dat ik jou heb gekregen, want anders …...’ Juf Jedermann knikt. Meerdere klassen zonder leerkracht is de schrik van elke directeur. Hij loodst gauw vier leerlingen van groep 3 naar binnen.

‘Wat kijk je zorgelijk, Hans?’, zegt ze als ze de directeur aan zijn baard ziet plukken. Ze heeft het gebaar leren herkennen. ‘Tja’, zegt hij, ‘we doen al jaren mee met een wedstrijd die binnenkort weer van start gaat. Voor weinig geld kunnen leerlingen verschillende soorten sierplantjes kopen en die moeten ze dan zelf thuis opkweken. Een jury beoordeelt later welke planten het mooist zijn. Onze school wint  bijna altijd de wisselbeker voor de planten, maar met de presentatie wor...

Foto gemaakt door www.heleensitter.nl en geplaatst met toestemming van mijn oud-collega/rt'er 

Janna zucht: ‘Verdorie!’

Bruine boterhammen met kaas en lepels cup-a-soup blijven halverwege steken. Andere collega’s slikken haastig hun laatste hap door in afwachting van wat er komen gaat.

‘Ik heb kikkerdril in de klas’, zegt Janna, alsof dat alles verklaart.

‘Oh leuk!’, zegt juf Jedermann omdat iedereen te verbaasd is om iets te zeggen. ‘Ik vind het een wond...

‘Het is ALTIJD belangrijk dat je GOED luistert en GOED leest! Dan is vragen vaak niet meer nodig en dat scheelt je een heleboel tijd en werk.’ Juf Jedermann zegt het elke dag en toch is er altijd wel iemand die in de problemen komt door zich niets van die raad aan te trekken.

Op het paboforum leest ze over een toets die de leerlingen laat ervaren hoe belangrijk goed lezen en luisteren is. Ze maakt er meteen een voor haar lieverdjes, want de volgende dag is het 1 april.

De toets...

‘Wil jij vanmorgen even een uurtje bij de kleuters invallen? Dan neem ik jouw klas wel.’, zegt de directeur. Hun juf moet even weg en kleuters ziet hij niet zo zitten.

Het begin van een dag bij kleuters zit zo vol rituelen, dat levert onvoorbereid geen problemen op. Als de absentielijst, de overblijf, het tellen van de kinderen, het dagritme en de dagen van de week achter de rug zijn, is haar een verhaal te binnen geschoten dat ze wel goed bij het thema de Boerderij vindt passen. Het gaa...

‘Zullen we weer een poppenkastvoorstelling voor de kleuters geven?’

‘Ja, maar nu weer eens wat anders, want we doen steeds dezelfde verhalen.’

De voorbereidingen voor het Paasfeest zijn in volle gang. Juf Jedermann - als kersverse groep 3 juf - heeft tot dan toe alleen maar kunnen luisteren tijdens de onderbouwvergadering, maar dit is eindelijk iets waarmee ze kan helpen.

‘Zal ik dan voor een nieuw verhaal en de voorstelling zorgen? Jullie doen al zo veel.’

De...

‘Juf, juf.’ Alex komt haar halen, want hij wil haar wat laten zien, zegt hij. Hij grijpt haar hand en sleept haar mee. Ze moet doorlopen om hem bij te kunnen houden. Er zal toch niets gebeurd zijn?

Als ze dichterbij een groepje kinderen komt, stelt ze opgelucht vast dat het in ieder geval niet om een ruzie gaat. Ze staan rond een afvoerput en maken plaats voor haar. ‘Kijk juf’, zegt Alex terwijl hij naar de deksel wijst. Ze ziet niets. ‘Nee, erin.’, zegt hij als ze...

‘Mam, ik ben morgen vrij. Zal ik met jóu meegaan?’

‘Ik val nu in bij de kleuters’, zegt ze twijfelend. ‘Ze moeten allemaal een mandje vouwen, want ze krijgen er met Pasen van de Ouderraad eitjes in. Ik weet niet of je dat leuk vindt?’

Kleuters lijken hem ‘cool’ en zij kan wel een paar extra handen gebruiken.

De kleuters vinden hem nog ‘cooler’. De jongens zijn in de wolken met een ‘man’ in hun midden. ‘Ik heb nog nooit een meester als juf gehad’, verz...

Juf Jedermann heeft dit jaar voor het eerst groep 3 en ze begrijpt er niets van. Vick blijft krampachtig met samengeknepen lippen voor zich uit kijken. Zijn armen keurig over elkaar, als een modelleerling, dat wel, maar iedereen is allang aan het werk. Ook als ze samen nog even alles doorgenomen hebben blijft hij doodstil zitten. Dan snauwt hij uit pure woede, zonder haar aan te kijken: ‘Als je nou eens vertelt wat ik moet doen hè?’ Hij smijt zijn werkboek op de grond. Arme Vick.

Over...

‘Doe maar een voorstel voor de keuzecursus.’, zegt de bouwcoördinator. ‘Poëzie.’, zegt Juf Jedermann. Ze verwacht dat haar enthousiaste oud-Jenaplancollega’s staan te trappelen om dit onderdeel op zich te nemen, maar niets is minder waar. Ze kijken allemaal naar juf Jedermann. ‘Ik weet niets van Poëzie!’, roept ze geschrokken uit. Ze kennen geen pardon. ‘Weet je nog, die rondelen in de bovenbouw*? Dat ging toch ook goed?’ Juf Jedermann besluit ervoor te gaan. Het moet in ...

‘Een kat die in vrijheid is geboren, moet je laten waar ze is. Ze redt zich wel, zeker als je voor een beschut plekje zorgt en af en toe bijvoert.’ Dat zeggen de diverse diereninstanties waarbij ze vlak voor haar vakantie naar Frankrijk een oplossing voor Chippie* hoopt te vinden. Dus laat ze gauw nog een kattenluikje in de schuurdeur maken, legt het oude dekbed op een tuinstoel en creëert nog diverse andere behaaglijke plekjes in dozen en kasten waar Chippie zich terug kan trekken a...

‘Ik hoop eigenlijk dat jij me wil vervangen’, zegt Annie. Ze is dit jaar niet in staat om Sinterklaas zelf in de aula te verwelkomen. Ze schrijft wel het script, want het Sinterklaasjournaal bestaat nog niet.  Nu zijn alle ogen rond de vergadertafel gericht op juf Jedermann, die haar twijfels heeft. Annie doet het elk jaar zó ontzettend leuk, het zal moeilijk zijn om haar zelfs maar te evenaren.

Iedereen doet wel iets om het feest te laten slagen. Haar duo-partner Evelien zorgt ervoor d...

‘Kijk juf, klaar.’ Juf Jedermann krijgt een werkboek onder haar neus gedrukt. De enige woorden die hij heeft onthouden -  ik, rik, naam en maan – staan overal met grote hanenpoten ingevuld en hij is er heel trots op. Door zijn extra kleuterjaar steekt hij letterlijk met kop en schouders boven de rest uit, maar hij ‘bakt er geen pepernoot van’. Later zal na een uitgebreid onderzoek blijken dat zijn IQ onder de 70 ligt. Ondanks zijn leeftijd en zijn lichaamsbouw is hij de enige in gro...

Er blijkt jaarlijks een vandalismeproject gehouden te worden in hun groep. Ze komt erachter omdat ze een brief van de gemeente ontvangt waarin staat dat het materiaal voor de tentoonstelling uiterlijk voor volgende week vrijdag in de hal van het gemeentehuis moet hangen. Materiaal? Tentoonstelling? Ze weet nergens van. Nog een geluk dat ze een herinnering sturen, anders had ze het niet eens geweten. ‘Jullie hadden er nooit aandacht voor!’, zegt de vorige leerkracht van groep 7 verongelijk...

Ze denkt er serieus over om haar akte te gaan halen. Ze is wel bevoegd om in het básisonderwijs handvaardigheid te geven, maar daar worden tegenwoordig nog maar weinig vakleerkrachten ingezet. Misschien kan ze zo haar werkgebied uitbreiden en van haar hobby haar beroep maken.

‘Dan heb ik een buitenkansje voor je’,  zegt de vakleerkracht van haar zoon, als ze bij haar informeert. Juf Jedermann kijkt Cherry verwachtingsvol aan. ‘Ik ga er een paar maandjes tussenuit,  ik zoek nog een ve...

Juf Jedermann mag de komende tijd in groep 8 aan de slag. Alsof ze een winnend lot in handen heeft, wordt haar meegedeeld: ‘O ja, het project Kleding gaat vandaag van start.’ Het is nog nooit eerder gebeurd, maar nu slaat toch een lichte paniek toe. Als je zoiets met groep 8 niet serieus aanpakt, kun je beter meteen vertrekken. Normaal heeft ze vooraf tijd om zich ín te lezen, ideeën te selecteren, de activiteiten voor te bereiden en een boekje samen te stellen waarin ze zelfstandig kun...

Ze ligt naast hem op bed en leest voor. Een heerlijk moment, elke avond weer. Het verhaal van vanavond gaat over een toverwoord dat het meisje uit het verhaal  moet raden. Pas dan mag ze de beslagkom uitlikken van haar moeder. Om de woorden die het meisje bedenkt moeten ze allebei lachen, maar niet één komt er zelfs maar in de buurt van het woord dat die moeder bedoelde. Het blijkt ‘alstublieft’ te zijn.

'Is het echt een toverwoord, mam?', zegt hij een beetje slissend omdat hij zijn d...

‘Leuk hè, juf?’, zegt Madeleine, die gezellig kletsend naast haar loopt. ‘Dat moeten we eigenlijk vaker doen zo met elkaar een stukje wandelen.’ Ze zijn op weg naar een voorstelling van het Kunstplan en  iedereen loopt gezellig met elkaar te keuvelen. Kletsen doen ze graag in deze groep, helaas ook als het niet gewenst is. Haar scala van aandachttrekkende spelletjes is hierdoor dit jaar aanzienlijk uitgebreid. Als ze aankomen, is er voor de hermetisch gesloten deuren al een flinke ri...

‘Je krijgt er een nieuwe leerling bij.’, vertrouwt de directeur haar trots toe. Natuurlijk zijn ze blij met nieuwe leerlingen nu de school op zijn ondergang lijkt af te stevenen, maar de leerlingen die hij tegenwoordig regelt zijn andere scholen liever kwijt dan rijk. Ze zucht. Het is al de zoveelste keer dat haar groep op z’n kop gezet wordt om opnieuw de pikorde te bepalen. Fantastisch dat hij elk kind een kans wil geven. Het lukt ook meestal  wel, maar er is altijd een kans dat het n...

De fusie verloopt moeizaam, terwijl juf Jedermann ondanks privéproblemen juist zo positief aan dit schooljaar begon. Met haar nieuwe collega’s kan ze goed opschieten, maar met enkele ouders hebben alle juffen van haar oude school problemen. Op eigen houtje is een groepje een roddelcircuit gestart om die juffen eruit te werken. Als ze uit de gang weggestuurd worden, staan ze even later vanaf het schoolplein naar binnen te gluren en bekritiseren alles. Bloednerveus en onzeker wordt ze ervan....

‘Oh meiden, ’t is dierendag morgen’, zegt Rita, de nieuwe ib’er  enthousiast, terwijl ze rondgaat met zelfgebakken heerlijkheden bij de koffie ‘omdat ze het zo naar haar zin heeft op school en zo dankbaar is dat iedereen haar steunt.’ Ze weet steeds de juiste snaar te raken. Al laat ze regelmatig een steekje vallen, iedereen geeft haar nu nog het voordeel van de twijfel. ‘Daar moeten we iets leuks mee doen!’, gaat ze verder. Ze kijken elkaar aan. Wat hangt hun nu weer boven he...

‘We hebben vanmiddag lekker ‘huisgehouden’ in de klas.’, zegt juf Jedermann tegen Nina, haar buurvrouw met wie ze toevallig samen naar huis fietst. Nina is ook  juf, maar op een andere school. ‘Letterlijk hoor, we hebben alles opgeruimd en schoongemaakt.’ En raad eens? Er kwamen twee jongens  naar me toe om te vragen of ze mochten afwassen!’  Nina kijkt haar even  aan. ‘Dat is zo vreemd niet’, zegt ze, waarna ze weer voor zich kijkt. ‘In al die huizen staat tegenwoordig ee...

‘Ik wil niet, mama, ik wil niet. Mag ik alsjeblieft bij jou blijven?’ snikt ze zachtjes als de bus al rijdt. De tranen rollen over haar wangen. Haar kopje, omlijst met zwarte krullen, is helemaal wit weggetrokken. Chantal zit bibberend en bevend op haar stoel met een plastic tasje voor het spugen op haar schoot. Gelukkig heeft ze haar pogingen om uit de bus te ontsnappen opgegeven. Ze liep toch regelrecht in de armen van haar moeder die haar onverbiddelijk weer terug op haar plekje in de ...

‘Juf! Andy doet raar!’ Een stuk of zeven jongens verdringen zich om juf Jedermann en willen allemaal tegelijk uitleggen hoe raar dan wel. Ze hoort in die kakofonie van stemmen de woorden ‘zonder onderbroek’, wat niet zo vreemd is tijdens het omkleden voor gym, maar de bewegingen die ze met een grijns voordoen, zeggen meer. Pff. Toen ze maar één kleedkamer hadden, was het een stuk eenvoudiger. Ze gaat nu iets later naar de jongens zodat ze de tijd hebben om zich snel om te kleden voo...

‘Ik ga niet lezen hoor.’, zegt het branieschoppertje obstinaat. Chico heeft het dictee, dat aan het begin van elk nieuw schooljaar afgenomen wordt, desastreus gemaakt en zijn juf heeft haar gevraagd om de vergeten zaken weer even op te halen . ‘Ook geen taal.’, voegt hij er vastberaden aan toe. ‘Daar heb ik een bloedhekel aan en ik blijf niet lang, want we gaan zo tekenen. Tekenen vind ik leuk.’ ‘Maar waarom heb je zo’n hekel aan lezen en taal?’, vraagt ze, terwijl ze opstaa...

De vakantie is voorbij. Juf Jedermann en haar duo-partner hebben al dagen op school doorgebracht om  - in overleg met de kleuterjuffen - het lokaal zo goed mogelijk in te richten met meubilair op maat. De boel is opgeruimd, materialen zijn gesorteerd en de werkboeken zijn geschreven. Vandaag gaat het echte werk beginnen! Langzaam stroomt de klas vol met kinderen en ouders. Ze bekijkt de nieuwe gezichten goed, schudt handen en hoort namen die ze tussendoor regelmatig even aan de juiste kindere...

Juf Jedermann staat vol trots naar haar tuin te kijken. Het pad is af! Dankzij ‘Jochem Myer’, de man die bijna huppelend van energie met zijn vriendin langs haar caravan kwam en vertelde dat zijn moeder het zelf gedaan zou hebben. ‘Nou Jochem, ik heb het uiteindelijk ook zelf gedaan, bovendien is het gras gemaaid, het groenafval afgevoerd en met de uitgestoken plaggen heb ik achter mijn caravan een groen gazonnetje gemaakt waar eerst dor gras, een berg aarde en volop onkruid was. Het pu...

‘Mag jij van je vader in de auto slapen?‘, zegt het jochie terwijl hij jaloers van haar naar de bedspiraal gluurt die ze net met hulp van een oudere campingbewoner in haar kleine autootje heeft gepropt. ‘Ik mag in de tent’, komt er een beetje teleurgesteld achteraan. Dat leek hem eerst het einde natuurlijk, maar nu heeft het zijn glans enigszins verloren, want in de auto lijkt hem nóg leuker. ‘Nee hoor, ik moet het bed wegbrengen’, zegt ze. Opgelucht stapt hij op zijn fiets en ri...

In het donker is het zwarte zwerfkatje nauwelijks zichtbaar, maar daar heeft het magere scharminkeltje een oplossing voor bedacht. Ze wrijft langs juf Jedermann’s benen om haar aandacht te trekken. ‘Ik wil geen nieuwe kat, maar ik kan je natuurlijk best wel even aaien.’, zegt ze tegen het beestje. Ze bukt zich. Het poesje blijft meteen stokstijf staan, maakt een zijwaartse koprol en eindigt op haar rug met gespreide pootjes. Waarschijnlijk ingestudeerd, maar zo vertederend. ‘Wat ben j...

‘Woon jij hier?’, klinkt een kinderstem en als juf Jedermann opkijkt, ziet ze een jochie van een jaar of acht bij het hek van de buren staan. Hij is samen met een ouder jongetje en een wichtje van een jaar of drie. ‘Ik woon hier’, zegt hij, wijzend op de caravan achter hem, ‘maar ik ben nu bij mijn opa.’ ‘Wat leuk joh’, zegt ze, ‘dan zijn we buren. Gezellig hoor. Is dat je zusje?’ Maar die twee blijken geen van beiden familie te zijn. ‘Kijk eens wat ik kan’, zegt de kl...

‘Maar is het dan niet mooi?’, vraagt Belinda een beetje verongelijkt. Dat is het zeker. ‘Ja meid, het is prachtig! Duidelijk leesbaar, foutloos lettergebruik, wat dat betreft heb ik geen enkel bezwaar’, zegt juf Jedermann, maar ….’ Ze ziet dat er op Belinda’s lippen ligt: ‘Wat nou ‘maar’?’ Gelukkig heeft ze nog steeds respect voor haar, dus houdt ze haar mond al kijkt ze heel beteuterd. ‘…. er zijn algemene regels voor blokschrift hier op school….. Ik zal eerst moe...

‘Nog eens, nog eens’, roepen ze opgewonden door elkaar. Juf jedermann valt in bij de kleuters. Omdat ze nauwelijks ervaring heeft, doet ze gewoon wat ze vroeger met haar eigen zoon heeft gedaan en zingt liedjes die ze van haar moeder leerde. Het blijkt een succes. Vooral de goocheltruc met de twee soldaatjes. Ze kunnen er geen genoeg van krijgen. De soldaatjes komen en gaan wanneer de juf het wil en ze kunnen maar niet ontdekken waar de soldaatjes – twee papiertjes die ze op haar vinger...

‘Ik schrik me dood! Meid, ik had je niet herkend!’, zegt Corrie. ‘Ik hoor het aan je stem.’  Meteen zet juf Jedermann met een jeneverfles in haar hand het lied nog eens in maar nu een halve octaaf lager, wankelend en lallend als een dronkenlap. ‘Jajem, jajem, jajem moet er zijn’ gevolgd door ‘Geef me nog een druppie’. Juf Jedermann heeft thuis in een zak met lorren een kapotte spijkerbroek, werksokken en een oude schipperstrui met gaten gevonden. Met een touw houdt ze de broek...

‘Tjitte? Heb jij al over het afscheid nagedacht?’ Tjitte kijkt bevreemd naar de twee moeders die naast hem staan. Er zijn nu andere zaken die voorrang hebben. Ze hebben net een bezoek aan Droogdok Jan Blanken achter de rug. Alle leerlingen moeten weer veilig terug naar school. Hoe komen ze ineens op dit onderwerp? Maar dit bezoek is juist de reden van hun vraag. Er schijnen daar in de ondergrondse gewelven spooktochten georganiseerd te worden! ‘Heb jij bezwaar tegen een spooktocht?’ E...

‘Ik heb geen papa meer, aan wie moet ik het cadeautje geven?’, fluistert Elleke in haar oor, het huilen staat haar nader dan het lachen. Juf Jedermanns allereerste Vaderdag met haar eigen klas, levert al meteen een flinke ‘kater’ op. Ze heeft zich nooit gerealiseerd dat die dag niet voor ieder kind een feest is. ‘Vaderdag en Moederdag kunnen wreed zijn voor sommige kinderen.’, verzucht ze in een tijd dat het woord ‘wreed’ nog maar één betekenis heeft. Haar collega’s kijken...

‘SSStttt, stil nou, hé joh, stil!, de juf geeft een teken, hallo!’ Hoewel hun leerlingen zich beslist niet misdragen als ze naar een voorstelling gaan, is drama op haar eigen school een drama. Tenminste, als ze met alle groepen tegelijkertijd in de aula zijn. Het stilteteken werkt daar niet, want als de laatsten eindelijk doorhebben dat er een teken gegeven is, zijn de eerste handopstekers al zo doodmoe van het wachten dat ze het opgeven. De ‘meute’ tot bedaren brengen lukt dan allee...

‘Gaan we weer proeven, juf?’, vraagt Dimitri als hij na het tekenen binnenkomt en de theedoek met de filmkokertjes ziet die ze heeft klaargelegd. Ze heeft één kokertje gevuld met gemalen koffie en een tweede met waspoeder uit de werkkast. Voor de rest van de geuren mogen ze straks met Jenny naar het park. ‘Nee, we gaan wat anders doen.’, zegt ze. ‘Steeds hetzelfde is toch niet leuk?’

Juf Jedermann vertelt eerst over de vijf zintuigen. Proeven was de eerste. Weten ze nog dat ze...

Juf Jedermann wil zo graag met de kinderen naar buiten, maar het zit er niet in. ‘Wat zit je te piekeren?’, vraagt de directeur. ‘Het is zulk mooi weer’, zegt ze zuchtend. ‘Ik kan niets bedenken om tekenen en wereldoriëntatie buiten uit te voeren en ons thema Zintuigen is daar juist zo’n goed onderwerp voor.’ Hij is altijd heel soepel, maar ze begrijpt wel dat er grenzen zijn. Ze is dan ook stomverbaasd als hij zegt: ‘Dan heb ik wat voor jou.’ Hij loopt weg om even later me...

‘Juf, zal ik thee voor je halen? Michiel staat de laatste weken op de meest onverwachte momenten naast haar met deze vraag. Ze vindt het erg lief van hem, want ze heeft de neiging te veel in haar werk op te gaan en dan vergeet ze nog wel eens drinken te halen. Dat hij thee in plaats van koffie aanbiedt, neemt ze maar op de koop toe. Ze heeft in het begin geprobeerd uit te leggen dat ze liever koffie drinkt, maar al het positiefs dat zij over thee zegt wordt onthouden en alles wat met koffie...

‘Mag ik er nog een, juf?’ Verlekkerd kijkt het frêle, blonde ding naar de pindakaas en de kuipjes met smeerleverworst en smeerkaas. ‘Ja hoor, als je nog lust, ga je gang.’ ‘Mmmmm, lekker!’ Ze geniet! Juf Jedermann neemt al een tijdje extra eten mee, omdat er van haar lunch regelmatig nog maar bar weinig over is. Er zitten dit keer  voor de ochtendpauze vijf leerlingen met een bordje en een mes aan haar instructietafel crackers te smeren en Tirana is de laatste tijd een vaste klan...

‘De juf is denk ik in pyjama!’, hoort ze fluisteren als de kleuters zachtjes binnenkomen en gaan zitten. Juf Jedermann ziet alles. Terwijl ze als moeder van Pien al op het toneelbed ligt, gluurt ze door haar oogharen naar de kleuters om hun reacties te zien en te horen. Haar oranje krulletjes steken boven het dekbed uit terwijl ze zogenaamd nog ligt te slapen. Tot zo ver een makkelijke rol, die voor haar nog wel even mag duren. Het is heerlijk om eens ongegeneerd het grut te kunnen bespio...

Haar collega van groep 6 klampt juf Jedermann even aan als ze langs loopt op de gang. ‘Zou jij er straks nog vijf van mij kunnen helpen met de getallenlijn? Ze hebben moeite om grote getallen op de juiste plaats te zetten.’ Juf Jedermann bekijkt de werkboeken om te zien waar de problemen zitten.  Als ze later de leerlingen komt halen, ziet ze het gezicht van Frank vertrekken. Blèh. Hij heeft duidelijk geen zin in zo’n saaie rekenles, hij wil aktie.

Frank heeft bij haar in groep 3 gez...

Bij juf Jedermann in groep 3 zit Madelief, een tenger poppetje en een van de meest begeerde meisjes in de klas. Om naast te zitten, om mee te spelen, of nog beter, om haar vriendin te zijn. Ze heeft zelden ruzie, zeurt nooit en lijkt er niet onder te lijden dat alles op leergebied haar meer moeite kost dan een ander, al is het voor de juf af en toe dodelijk vermoeiend, want er beklijft bijna niets.

Ze hebben net samen weer eens ‘ik hoor een t, maar ik schrijf een d’ geoefend. Als ze wee...

‘Zou jij Rindert Kromhout donderdag bij de metro willen afhalen?’, vraagt de IB’er terwijl ze beiden alle boeken van Rindert in de schoolbibliotheek opzoeken. Het zijn er heel wat. Samen met de stapel die door de bibliotheek is geselecteerd, kunnen alle groepen aan de slag. ‘Als je geen auto hebt, mag je de mijne lenen, maar wel gas blijven geven als je stopt, anders slaat hij af.’ Jaja. Zit er eindelijk eens een echte schrijver in je auto en dan kan je hem niet verstaan omdat je vo...

‘Kun je invallen?’, vraagt Janneke van het gemeentehuis met haar allerliefste stem. ‘ Ik hoop het, want ze zitten echt met hun handen in het haar.  Er zijn drie zieke leerkrachten!’ Ze weet nu al hoe ze haar moet bespelen. Aan zo’n smeekbede kan ze gewoonweg geen weerstand bieden. ‘Ik kom zo snel mogelijk.’, zegt juf Jedermann. Aan de andere kant van de lijn hoort ze een zucht van opluchting. Janneke was dus echt wanhopig.

Ze stelt zich voor aan de directeur van de school waar ...

Abel is boos! Echt boos. Hij veegt het plastic tasje met de bol wol in één haal van zijn tafel. De tranen stromen over zijn wangen. Zijn pleegmoeder komt naar juf Jedermann en legt uit dat ze echt geen andere kleur wol heeft. ‘Geeft niet hoor’, zegt de juf terwijl ze in het tasje kijkt, ‘zwart kan ook voor een kuiken’.

Ze werkt nu al een hele tijd in groep 3 op een school vlakbij haar huis, maar na de paasvakantie zal ze niet meer terugkomen. Jammer, want haar collega van groep 4 ...

‘Morgen, 1 april,  komt de inspecteur op school. Hij wil alle gegevens van de leerlingen zien. Geen probleem hoor, alles staat in de computer, maar helaas zijn de gegevens over de strikdiploma’s kwijt! Willen jullie je diploma alsjeblieft morgen mee naar school nemen als jullie het gehaald hebben? Dan kan de inspecteur een aantekening maken dat ook dat in orde is.’ De directeur doet in elke klas doodernstig zijn verhaal en deelt daarna briefjes uit  om de ouders in te lichten.

Als de l...

’t Is weer tijd om al die behulpzame ouders in het zonnetje te zetten en juf Jedermann heeft zich onder andere voor deze activiteit opgegeven. Door haar BAPO-regeling heeft ze meer tijd tot haar beschikking, al weet ze heus wel dat de Bevordering Arbeids Participatie Ouderen in het leven is geroepen om de werkdruk op latere leeftijd te verminderen. ‘Dat komt wel in de zomervakantie.’, denkt ze, ‘nu eerst ideetjes op papier zetten.’ Het team kiest uiteindelijk voor een simpele invull...

‘Mijn opa heeft ook een vijver’, roept het nieuwe jongetje door de klas. Dolenthousiast en impulsief reageert hij. Hij vergeet zelfs waarmee ze bezig zijn en begint uit te weiden over de vijver van zijn opa. Juf Jedermann vraagt: ‘Kan ik niet beter eerst het verhaal afmaken? De vissen van de boswachter hebben zo’n honger. Daarna kan je nog even verder vertellen.’ ‘Is goed hoor’, bromt hij goedmoedig.

Ze is voor de hele groep een luisteroefening aan het voorlezen, waarbij al ve...

‘Juf, is het al tijd?’, vraagt hij als ze langs loopt. Hij zit op de gang te werken en ze heeft niet de indruk dat het voor straf is. ‘Wat is er kerel, geen zin meer?’, vraagt juf Jedermann. ‘Nee’, zucht hij uit de grond van zijn hart. ‘Ik maak de sommen steeds fout.’ Ze schuift een stoel bij en kijkt in zijn boek. Tot haar verbazing zijn het ‘gewone’ minsommen waarvan er dertien in een dozijn gaan. Nou nee, zo simpel ook weer niet, maar hij zou ze moeten kunnen maken. ‘...

Zure regen, zoute drop, zet mijn glazen petje op, lekker lopen in de regen, niemand houdt de vogels tegen. Alle wolken waaien weg, regenjas met superpech. Zure regen, zoute drop, maar de zon die gaat niet op.

‘Grappig juf, al die onzin. Zure regen, haha.’ Wil reageert op het gedichtje dat ze het liefst nog wel twintig keer hardop zouden willen lezen met elkaar. Ze zijn gebiologeerd door het ritme, net als juf Jedermann. Ze begrijpen het ook, want anders zou Wil niet zo gereageerd hebben...

De laatste tijd is de kleine, schichtige Werner nog zenuwachtiger dan normaal en juf Jedermann vraagt zich af waarom. ‘Der Werner maakt zorgen dat hij allein achterblijft.’, vertrouwt zijn moeder haar toe tijdens het rapportgesprek. ‘Zijn Vater ist oud en krank. Ik hoop Arbeit zu vinden, dan kann ik hier bleiben na zijn Tot.’ Ze is jaren geleden uit Duitsland gekomen om als huishoudster bij een veel oudere man te gaan werken. Binnenkort zal daar dus een einde aan komen.  

‘Juf, raa...

‘Juf’, ik ben klaar’, zegt Hayo met een zachte, lijzige stem tegen haar collega en dan weet zijn juf al genoeg. Hij levert zijn opstel in. ‘Dat is snel, Hayo, we zijn nog maar vijf minuten bezig.’ ‘Ja, maar …’, en de rest van zijn woorden vervliegt in de lucht. Hij heeft gewoon niets te zeggen. Ze kijkt even naar hem en dan naar zijn verhaal. ‘Er staat geen titel boven’, zegt ze en stuurt hem terug. Even later staat hij weer voor haar. De titel staat er samen met de zin â€...

Het is nog vroeg in de morgen als de telefoon gaat. Ja hoor, de bekende stem van afdeling onderwijs vraagt of ze wil invallen, maar ze moet haar wel waarschuwen dat er carnaval gevierd wordt. ‘Tot half 10 uur redden ze zich wel, maar als je daarna wilt komen, zijn ze heel erg blij. Ze hebben speciaal naar jou gevraagd.’ Het komt goed uit dat ze wat later mag komen, want ze wil eerst ‘Skiwalker’ op de foto zetten en naar school brengen. Ze heeft dagen aan het pak gewerkt, dus wil ze zi...

Als juf Jedermann de speelschuur openmaakt om het speelgoed te verdelen, ziet ze in de hoek drie paar stelten staan. Geen kind vraagt er om. Ze kijkt er met een schuin oog naar. Kan ze het nog? Ze pakt gauw een paar uit de hoek als iedereen aan het spelen is, maar kleuters zien alles! Wat ga je doen, juf?’ Een paar kleuters die net langs lopen, blijven nieuwsgierig staan. ‘Stelten’, zegt ze. ‘Dat heb ik vroeger vaak gedaan. Ik ben benieuwd of ik het nog kan!’ Stelten, wat is dat nou...

‘Wat een leuke tekeningen hebben de kinderen gemaakt’, zegt Annie, een van de kleuterjuffen die de strandtekeningen op de gang staat te bewonderen. ‘Ik vind het toch zo leuk dat je die wissellijsten op de gang gehangen hebt. Ik kijk er met plezier naar.’

Juf Jedermann heeft de kinderen geleerd dat je van een vierkantje regenboogpapier zeilbootjes kunt maken: witte zeilbootjes met gekleurde zeilen en gekleurde bootjes met witte zeilen. Iedereen kan het. Een leuk werkje dus voor kinde...

‘Ik hoor net op school dat ik verkleed als clown moet komen,’ zegt ze tegen haar man, ‘ik heb geen idee wat ik aan moet doen.’ Ze staat nog na te denken als hij, met de telefoon in zijn hand, zegt: ‘Petra en Jacob komen even langs, want ze hebben nog wel het een en ander liggen.’ De volgende morgen kleedt ze zich aan met de kleren, bretels en de pruik die ze te leen heeft gekregen. Na het schminken ziet ze er echt uit als een clown. Als er onderweg steeds naar haar getoeterd, gezw...

‘Juf, juf! Michiel durft niet meer van de glijbaan en nu is er file!’ Naast haar staat Elise opgewonden aan haar mouw te trekken. Ze behandelt Michiel als een broertje, omdat haar moeder zijn oppasmoeder is. En nu voelt zíj zich verantwoordelijk voor hem tijdens het schoolreisje naar het speelparadijs. Gelukkig maar.

Juf Jedermann heeft nog niets bemerkt van de opschudding, maar als ze in een paar stappen naar het overdekte trappensysteem van de glijbaan loopt,  ziet ze dat het waar is...

Er hangen drieëndertig rondelen in de school. Laat me even vertellen hoe dat komt.

Als er iemand  vervangen moet worden, loopt dat bij juf Jedermann op school vaak anders dan is afgesproken, zeker als het om een groep 7/8 van de bovenbouw gaat. Deze keer ziet de kleuterjuf die zou  invallen er toch maar vanaf omdat haar zoon in groep 8 zit. ‘Ik heb gezegd dat jij het wel kon.’, zegt Trix, die echt weg moet, alsof ze zeggen wil ‘Nou, jij boft toch maar weer.’ Juf Jedermann vindt het ...

Haar zoon heeft bij een invaljuf ‘de boom in de sneeuw’* getekend. Juf Jedermann is er helemaal weg van. Die opdracht wil ze zelf ook wel eens geven, als het tenminste sneeuwt op de dag dat ze invalt én als ze aan tekenen toekomt. Dat blijkt haast net zo’n onmogelijke combinatie als Pasen en Pinksteren die op één dag vallen.

Als het na jaren dan eindelijk op een invaldag sneeuwt, is ze ‘de boom in de sneeuw’ nog niet vergeten. Ze staat in groep 8. Daar maken ze er enthousiast h...

‘Juf, ik begrijp niets van die haaca-sommen!’, zucht Mandy, terwijl ze bij juf Jedermann aan de instructietafel aanschuift. Juf Jedermann heeft al in heel wat groepen lesgegeven, maar van haaca-sommen heeft ze nog nooit gehoord. Ze kijkt Mandy dan ook vragend aan in de hoop dat Mandy iets duidelijker zal zijn. ‘Ja, u weet toch wel? Van kaa-em-twee enzo.’ Het daagt juf Jedermann nog steeds niet. Haaca en kaa-em-twee? Nooit van gehoord. Het lijken wel namen voor rappers al zeggen de nam...

‘Ik heb een nieuwe crossfiets gekregen’, vertelt Harrie blij in de kring. ‘Heb je hem bij je?’, vraagt ze. Harrie knikt en toont trots zijn keycord met een fietssleuteltje eraan. Dat komt goed uit. In het werkboek komt de fiets ook net aan de orde en de woorden ventiel en kabelslot worden in de woordenschattoets van Cito maar al te vaak niet herkend.  ‘Wil je hem halen? Dan kunnen we hem allemaal even zien.’ Even later wordt de deur open gehouden door een verbaasde directeur die e...

‘Óf jullie vertrekken óf ik laat de foto’s bij de politie bezorgen.’, zegt juf Jedermanns overbuurman tegen de vandalen die zich in vakanties rond de school achter hun huis uitleven. Het blijkt meer effect te hebben dan bellen naar de politie op het moment dat hele hekken in de singel verdwijnen, ramen rinkelen, jongens over het kwetsbare dak rennen en alles wat nog meer niet door de beugel kan. Want als de politie arriveert, liggen de daders op het kerkhof, figuurlijk dan natuurlijk....

‘Het duurt nog een half uur!’ Ze fluistert de ramptijding in het oor van haar duo-partner. ‘Wat nu?’, leest ze op haar lippen. Juf Jedermann vertelt graag en heeft in de loop der jaren heel wat verhalen in haar hoofd opgeslagen, maar geen kerstverhaal helaas. In de afgelopen paar minuten heeft ze al die verhalen de revue laten passeren. Welk verhaal was een succes? Het verhaal van de draak, schiet er door haar hoofd. Maar hoe kan je nou een draak met de Kerstman in verband brengen? Al...

‘Juuf, koom!’ Alessandría’s moeder pakt haar voorzichtig bij haar arm als ze nog maar net haar jas heeft uitgedaan.  Dit jaar zijn er veel buitenlandse kinderen op school. Kinderen van mensen die hun land moesten ontvluchten omdat hun leven en dat van hun kinderen niet meer veilig was. Ze willen allemaal foto’s van de beide juffen met hun kind maken. Juf Jedermann is blij dat ze haar lange avondkleding heeft aangedaan. En zoals elk jaar komen de kleuren van de kleding van haar duo-pa...

‘Juf, mag ik nu sneeuwvlokken op het raam maken?’ Wijnand staat gevaarlijk met een kwast met witte verf voor haar neus te zwaaien. In zijn andere hand heeft hij een sliertje van piepschuimstukjes die op een kluitje op een draad geregen zijn, maar het is hem gelukt. En dat was de voorwaarde om te mogen verven. ‘Dat heb je toch maar mooi  voor elkaar gekregen!’, zegt ze, terwijl ze de ‘sneeuwvlokken’ een beetje uit elkaar schuift. ‘Nu nog even een kaartje pakken en je naam erop sc...

Een jaar eerder zat Joy’s dochter bij juf Jedermann in groep 7 en nu zit haar zoon bij haar in groep 3. Joy vond het zo leuk toen ze dat hoorde, ze bood meteen aan haar te helpen. Zo vlak na Sinterklaas is  extra hulp zeker welkom. Er is zo veel te doen in die korte periode tussen Sint en Kerst en er is zo weinig tijd om de klas een beetje gezellig ‘aan te kleden’. Vandaag is Joy al tijdens de leesinstructie gekomen. Ze heeft ook een werkschrift en een leesboek. De kinderen in haar groe...

‘Wil je me alsjeblieft weer helpen? Zeg maar wat ik voor jou kan doen en ik doe het. Ik wil wel een week voor je nakijken of zo!’ Juf Jedermann heeft een collega die ze benijdt om haar zelfvertrouwen en managementvermogens, maar ze is niet jaloers op haar, want als het op iets creatiefs aankomt, is deze collega volkomen  in paniek. Elk jaar, lang voor  5 december, zoekt juf Jedermann allerlei sites op internet voor haar op en reikt haar ideeën aan voor haar volgende surprise. Elk jaar st...

’Is  het zo erg?’, vraagt ze geschrokken. Er is net tijdens de personeelsvergadering bekend gemaakt dat een van haar kleutercollega’s ernstig ziek is en onmiddellijk geopereerd moet worden. Daarna volgt er, om haar gezicht weer toonbaar te maken, een serie  cosmetische operaties en een langdurige herstelperiode. Juf Jedermann zal haar RT-taken opzij moeten zetten om samen met een invalster de kleuterklas over te nemen. Kleuters en Sinterklaas? Help!

Als jongste van vier meiden is ze z...

Het ‘Dag Sinterklaasje’ klinkt luid boven de stofzuiger uit. Sorry voor de herrie, buren, maar juf Jedermann volgt de intocht van de Sint op de voet. Als haar man en zoon thuiskomen ziet ze een vertwijfelde blik in hun ogen. Ze zal toch niet …. Nee hoor, maar ze moet er over kunnen meepraten en ze probeert tegelijkertijd haar huis op orde te brengen, want dat moet ook gebeuren.

Later, tijdens het voorbereiden van haar lessen denkt ze ineens aan de grote Zwarte Piet-pop  die ze een paa...

‘Ah, ik zie het al’, zegt de luizenmoeder. ‘Wat!  Heb ik ze ook?’, roept juf Jedermann geschrokken. ‘Je wordt grijs’, zegt de luizenmoeder. ‘Meid, je laat me doodschrikken’, zegt juf Jedermann lachend. ‘Weet je dat je de enige juf bent die zich ook laat controleren? Dat vind ik goed van je.’ Maar juf Jedermann lijkt het juist logisch. Ze wil het niet op haar geweten hebben dat zij de bron van al deze ellende is.

Christa is zich met tussenpozen weer heftig gaan krabbelen,...

‘Hoera voor juf Els’ staat er in de leesmethode boven het recept voor de verjaardagstaart. Maar daar hebben ze net een waarschuwing over binnengekregen. Een hele groep is ziek geworden van de rauwe eieren die erin verwerkt worden. ‘Weet je wat?’, zegt juf Jedermann, ‘we maken gewoon iets anders dat ook lekker is.’ ‘Wat dan, juf?’ ‘Dat is nog een verrassing’, zegt ze. Ook voor haar, want ze heeft zelf nog geen idee. Dat komt pas als haar man met een emmer vol appels thuisko...

´Ik heb een tijdje geleden een heksenspin gevangen´, begint ze haar verhaal. ´Een heksenspin?´, mompelt Joris, de kenner. ´Nooit van gehoord.´ De andere kinderen zijn minder kritisch en sissen: ‘Sssstttt’. Dat is overbodig, want Joris zit er al helemaal klaar voor.

Ik ben een paar daagjes weggeweest en omdat ik morgen weer naar school moet, wil ik op tijd naar bed. Eerst doe ik de achterdeur op slot en dan loop ik naar de hal om de voordeur op slot te doen. Ik blijf stokstijf staa...

Joris gebruikt zijn speeltijd meestal om spinnen te vangen. Vaak neemt hij de spinnen in zijn hand om zijn klasgenoten, vooral de meisjes en het liefst ook de juf, de doodschrik op het lijf te jagen. Maar bij juf Jedermann lukt dat niet. Ze ving vroeger zelf namelijk ook spinnen. Met een gebogen takje, waarvan ze in één hand de uiteinden vasthield,  schepte ze de spinnenwebben om de spinnen goed van dichtbij te kunnen bekijken.  Ze probeert dit idee bij Joris te promoten, want sommige spinn...

Haar eerste gedachte is: ‘Wat is hij lelijk!’, al maakt dat natuurlijk verder niets uit. Stijf tegen zijn moeder aangedrukt staat een verlegen jongetje met een huid zó donker dat zijn hagelwitte gebit extra opvalt. Hij zal midden in het jaar bij haar in groep 3 geplaatst worden. Ze hebben nog nooit zo’n donker kind op school gehad. Hoe zullen de kinderen reageren? ‘Hij heet Wipwap’, zegt zijn moeder. De directeur en juf Jedermann kijken elkaar verbaasd en ook een beetje geschrokken...

Tijdens de vergadering wordt het afscheid van groep 8 besproken. ‘Ik heb de stadsspeurtocht van de VVV uitgebreid met extra vragen voor de fietstocht naar de vesting. Ik zoek alleen nog een of meerdere vossen die daar willen rondlopen. Zou jij dat willen doen?’ De ogen van Tjitte blijven hoopvol op juf Jedermann rusten. Omdat hij vaak met haar heeft samengewerkt, durft hij het wel te vragen. Nou, bij haar is hij aan het goede adres, want ze doet zulke dingen graag. ‘O ja, leuk! Wat moet...

Juf Jedermann heeft een helderblauwe emoe-handpop gekregen met grote bolle,  zwarte ogen, een oranje snavel en lange poten. De kinderen zijn dol op het beest en de juf ook. Ze gebruikt hem vaak in de kring en de kinderen kijken en luisteren als gebiologeerd naar het dier alsof het een levend wezen is. De pop spreekt, niet de juf. Als ze iets verduidelijkt, kan het zelfs gebeuren dat een van de kinderen ‘Sssttt’ tegen haar zegt. Niet storen, Emoe praat. Iedereen speelt er zo graag mee dat ...

Als het paard van Troje wordt geknutseld, bespreekt een groepje met louter jongens nog eens hoe slim het idee was om soldaten in een paard te stoppen. Ze bedenken met elkaar wat zij in zo’n paard zouden doen. Richard oppert: ‘Je zou er wel Transformers in kunnen stoppen´. Maar volgens de jongens in zijn groep zijn die veel te groot. Af en toe moet de juf even lachen om wat  ze eruit flappen. Uiteindelijk komen soldaten en bommen op een gedeelde eerste plaats.  Richard laat zijn oorspronk...

‘Wat was dat een leuk project toen’, mijmert ze, als ze in de krant een artikel over het bijna failliete Griekenland leest en terugdenkt aan hun project over de eurolanden. Ze waren er toen in ieder geval nog van overtuigd dat de euro een succes zou worden. Wat hebben ze geoefend met die namaakeuro’s! Voor de kinderen geen probleem, de juf heeft er nog steeds moeite mee. Ze hoopt in ieder geval niet dat  haar ‘valse’ oefeneuro’s in omloop zijn gebracht en de moeilijkheden hebben v...

‘Mag U mee?’ Bij de bus op haar invalschool staan jaloerse ouders, die er zelf heel wat voor over zouden hebben om mee te mogen naar de Efteling. Geen werkdag, maar een ‘feest’dag, vinden ze. Zelf vindt juf Jedermann het niet zo’n feest om met een vreemde klas een hele dag op de Efteling door te brengen. Het is een hele verantwoording. Ze herinnert zich nog dat ze zelf niet langs Roodkapje en de wolf durfde, maar die tijd is voorbij. De kinderen van deze tijd zijn gelukkig niet bang...

‘Ik ga morgen op de fiets naar de jaarmarkt. Iemand zin om mee te gaan?’ En tot haar verbazing reageert Rien, een veel jongere collega. Hij is al jaren van plan om eens naar de solexrace te gaan, maar er is nog nooit iets van gekomen. Dat zal vast gezellig worden, want hun voorliefde voor taalgrapjes, woordspelingen en soms bijna hysterische aandacht voor spelling levert alleen al genoeg gespreksstof op. En over het lesgeven is het laatste woord ook nog niet gezegd. Ze heeft er zin in!

A...

‘Ik ben een tijger’, zei hij in groep 4, grommend en grauwend met uitgestoken nagels op zijn tijgerslofjes door de klas sluipend, watervlug, ongrijpbaar en niet te stoppen, terwijl iedereen nog aan het werk was. Zijn medicijn was uitgewerkt.

Verontwaardigd en boos kloppen de ouders van dit ‘Tijgertje’ bij haar school aan: Zijn juf heeft hem geslagen! En het voor zijn leeftijd kleine ventje met zijn kuifje en helderblauwe ogen doet vermoeden dat de school geboft heeft, want dom is hi...

Het kereltje huilt echt de hele dag, al dagen achter elkaar. Zo zielig. Dat iemand zo lang en zo veel huilen kan! Raken tranen dan niet op? Stel dat het haar zoon was? Hij zit ook net op de basisschool. Stel dat hij ook zijn dag zo zou doorbrengen? Is er dan echt geen oplossing voor te bedenken?

Omdat twee kleuterjuffen van deze school voorlopig zijn uitgeschakeld en ze op deze school stage heeft gelopen om een aanvullende akte te halen, is ze gevraagd voor het groepje allerjongsten. Dat ze ...

Iedereen gaat op haar teken enthousiast naast zijn stoel staan en hij begrijpt er niets van. Mag dat zo maar? Ja, dat mag Marco, maar jij was er gisteren weer niet en toen hebben je klasgenoten een leuk liedje geleerd. Marco hoort er nu even niet bij en hij realiseert zich dat. Hij kijkt paniekerig rond, want hij begint de aansluiting met de klas te missen en dat is hard voor een kind. Juf Jedermann pakt de absentielijsten er eens bij en bladert terug naar de andere maanden. Ze ontdekt dat er...

‘Schrijven!’, zegt ze blij, als ze het dagprogramma voor de invalklas ziet. ’Schrijven? Blèh’, reageren er een paar als ze enthousiast wil beginnen. Een uitdaging dus, vooral de lettercombinatie die aan de beurt is in het woord ‘bril’, moeilijker kan haast niet. Het wordt tijd dat haar trukendoos opengaat. Glijbaan op, lange kop, bakje voor de regen, hangmat voor mama, hangmat voor de baby, naar beneden, stop!, glijbaan op, naar beneden, stop!, glijbaan op, lange kop en een voetj...

Schrijven is een stokpaardje van juf Jedermann. Vreemd, want toen ze zelf op school zat werd er nooit een stempel bij haar werk gezet en kreeg ze nooit meer dan een ‘zesje min’, zoals haar eigen juf toentertijd de 6 ^– noemde. Het was dan ook een vak waar ze nooit naar uitkeek. Behalve naar een bladzijde met cijfers, want die eindigde meestal met een welverdiende 8 en eindelijk eens een stempel. Helaas kwamen die maar bedroevend weinig voor in het schrijfschrift.

Ze krijgt er toch plezi...

‘Mag ik het voordoen, please?’, vraagt Mieke smekend aan juf Jedermann. Ze is dol op dit project over de kinderboerderij.  Alles wat de juf vertelt onthoudt ze. Geen wonder, ze is gek op dieren en helpt heel vaak na schooltijd mee op de kinderboerderij. En het onder de rekenles gauw afgeleide meisje is veranderd in een kind dat bewondering oogst bij haar klasgenoten omdat ze zo veel weet.

In een van de lessen komt toevallig het teken voor een mannetjes - en vrouwtjesdier aan bod. ‘Dat...

‘Eh, ik kan nog niet komen, want ik moet eerst nog iets doen.’ Het vriendje van haar zoon staat het huilen nader dan het lachen. Er is niets over van zijn zelfvertrouwen en bravoure die beide zo kenmerkend voor hem zijn. ‘Vertel maar’, zegt ze, terwijl ze naar het verfrommelde ding onder zijn arm wijst.’ Even twijfelt hij, maar dan komt hortend en stotend het verhaal eruit. Hij kan klokkijken als de beste, maar alleen met een digitale klok. Alle analoge kloksommen maakt hij steeds f...

Een ding valt wel op als ze langs de kleutertoiletten naar haar RT-ruimte loopt: Ze hoeft tegenwoordig haar neus niet meer dicht te knijpen. Een biologisch proces schijnt alle vieze geuren te elimineren en brandschone toiletten op te leveren. Ze is dankbaar voor die inventiviteit. En het komt haar vandaag goed van pas.

Het begint al met Kathinka, die haar werkruimte binnenkomt met de woorden ‘Ik geloof dat ik moet spugen.’ Om de toiletbril van het minuscule wc-tje schoon te houden, zegt ...

Het mosterdpotje is nu echt helemaal vol water, daar kan niets meer bij, moet de drinkbak niet verschoond worden? Het is nog vroeg in de morgen, maar Nikki  staat al gewassen en aangekleed bij haar tafel. Als de drinkbak schoon water heeft, vertelt ze dat ze naar de Efteling is geweest en heeft ‘barbe gecued’. ‘Weet je wat ik gedaan heb?’, vraagt ze en laat Nikki haar muggenbeten zien. Nikki heeft er geen idee van.

Juf Jedermann heeft de vorige avond een bevervaartocht in de Biesbos...

‘Zal ik de bloemen nog even water geven?’, vraagt Nikki als ze met haar vader langs loopt om te gaan douchen. Ze is de hele dag naar de Efteling geweest en dat is niet onopgemerkt gebleven. Het was stil. Ook voor haar kat. Af en toe keek hij haar verwijtend aan: nog steeds geen schoon water in zijn drinkbakje. Het leek ook net of hij zich afvroeg  waarom zijn slaap niet verstoord werd door een kleine-meisjes-stem en een aaiend handje, zo verward keek hij af en toe om zich heen als hij wak...

‘Kijk eens wat een mooie!’, roepen ze steeds, wijzend naar de bellen die ze blazen. Ze hebben de zon meegebracht, want vanaf het moment dat de kinderen zijn gekomen is de zon gaan schijnen. Het zwembad van opa en oma staat er lekker in op te warmen en de Mevrouw met de hond heeft net twee potjes met bellenblaas te voorschijn getoverd. Iedereen zit met elkaar koffie te drinken bij haar voor de caravan. Dat is wel moeilijk voor de kinderen, want alle volwassenen houden hun handelingen nauwl...

De moeder van Bianca is de afgelopen week wel erg vaak op school. Deze keer staat er een schaal met gevulde repen op tafel en te oordelen naar het aantal gescheurde papiertjes in de prullenbak zijn er al een paar verdwenen. Ineens valt het ‘kwartje’, ze zal toch niet …. Tijd voor een  gesprekje onder vier ogen!

En ja, waar juf Jedermann bang voor is, blijkt waar. Tot het eind van de maand moet ze twee kinderen zien te voeden van het geld dat ze gehaald heeft uit de spaarpotten van de k...

‘Mevrouw met de poeoes!’, klinkt een kinderstem bij haar caravan, ‘mag ik je poes even aaien?’ Juf Jedermann schiet in de lach. Nikki is gearriveerd met haar moeder, vader, broertje en hun hond. Om de buurvrouwen te kunnen onderscheiden, heeft haar broertje voor iedereen een naam bedacht. Een andere buurvrouw wordt ‘mevrouw met de hond’ genoemd wordt, omdat ze de  hond van haar zoon te logeren heeft en de derde buurvrouw heet ‘mevrouw van wiet’. Omdat …. ik weet wat je nu de...

Uit haar ogen straalt een lichte wanhoop. Of ze misschien voor haar wil invallen morgen?  Ze zou haar er eeuwig dankbaar voor zijn.

De volgende morgen begint gelukkig goed: het regent. Zo  verknoeit ze geen zonnige,  vrije dag door zich zo bereidwillig op te stellen. Maar het betekent wel dat ze met z’n allen rennend proberen om zo droog mogelijk in de sporthal aan te komen. Ze heeft zelfs de capuchon van haar zwarte regenjas opgedaan, want het gaat goed te keer. Als ze allemaal druipend ...

Verbijsterd vliegt ze naar buiten. Ja, het is waar. Hij is naar huis gekomen, ondanks al zijn pijn. Hij kijkt gebroken naar haar op met een bloederig kopje: ‘Oh, gelukkig, daar is mijn vrouwtje.’ Hij probeert op te staan en te miauwen, maar het lukt hem geen van beide. De dochter van haar buren staat nog te beven van schrik. Pitri is tegen de auto van het meisje aangelopen toen hij zonder kijken de straat overstak. Gelukkig reed ze stapvoets, maar desondanks was het nog een hele knal. Voo...

Ze wil even persoonlijk een afspraak met een van de ouders bevestigen, als haar oog op het vertederende tafereeltje buiten valt. Drie turven hoog en helemaal klaar voor de grote dag: voor het eerst naar school! Het is niet duidelijk wie het meeste bekijks heeft, de grote zus die haar kleine babyzusje haarfijn uit de doeken doet wat haar die dag te wachten staat of de baby in de kinderwagen, die met grote, heldere ogen naar haar lijkt te luisteren. Maar van al die aandacht heeft die kleine, gr...

‘Ssssttt’, hoort ze fluisteren, want de juf heeft net gezegd dat het laatste woord met ‘s c h’ op het bord geschreven wordt en dat betekent dat de wedstrijd gaat beginnen: De wedstrijd van de gekleurde krijtjes! De kinderen zitten al vol spanning te wachten. Jannick en Tessa gaan naar het bord, want zij hebben van de juf allebei een krijtje gekregen in een andere kleur: rood en blauw. ‘Weten we de regels nog?‘, vraagt ze voor alle zekerheid nog even aan de hele klas, want ze zit n...

Zuchtend wrijft ze over haar ogen en haalt haar beide handen door haar haren. Wat een dag zeg. Niet normaal. Wat waren ze druk! Zou er misschien storm op komst zijn? Ze houdt het voor gezien vandaag. Meenemen wat ze thuis kan doen en morgen voor schooltijd de rest. Ze besluit nog even een ‘bakkie’  te gaan  halen, misschien dat koffie ervoor kan zorgen dat die opkomende hoofdpijn niet doorzet. En dan naar huis voor de ‘broodnodige’ rust na deze hectische dag. 

De buitendeur blijkt o...