Juf Jedermann Blogs Met Passie

‘Juf, kijk eens!’

Juf Jedermann kijkt op. Ze heeft een baan! Ze moet wel flink reizen, want het is in een dorp buiten Rotterdam.

Dineke komt de klas binnen  met haar vader in haar kielzog. Hij draagt een klein, plastic aquarium. Met inhoud, want ze hoort het een beetje klotsen.

‘Wat hebben jullie daar nou?’, vraagt ze verbaasd. ‘Visjes?’

‘Een soort van’, zegt Dineke trots. En als ze het verbaasde gezicht van haar nieuwe juf ziet: ‘Het zijn kikkervisjes.’

Eh, nu moet ...

‘Wil jij even bij de kleuters opletten, dan neem ik jouw klas. Je boft, want ze spelen buiten.’

De directeur kijkt haar hoopvol aan. Hoe komen mensen daar toch bij? Toezicht houden lijkt voor buitenstaanders altijd een supermakkelijk en leuk klusje, vooral als het mooi weer is.

Helaas is de praktijk anders door ruzie om speelgoed: te lang op de ‘kar’ of de schommel, of ze willen niet meer met je spelen, iemand heeft je pijn gedaan, je kunstwerk in de zandbak is expres of per ongeluk...

‘Ik ga Jan Peter uit school halen. ‘Blijf je nog even? Hij vindt het altijd zo leuk als jij er bent. Ik ben zo terug.’

‘Oké’, zegt juf Jedermann.

Ze heeft een beetje medelijden met Jan Peter. Deze oude mensen zijn geen leuk gezelschap voor hem, maar het zijn de enige vrienden die zijn moeder heeft.

‘Jan Peter en iets leuk vinden? Dat lijkt me sterk met zo’n uitgestreken gezicht.’, zegt de jarige als de vrouw vertrokken is.

Het is inderdaad een verlegen jongen. Op zijn ...

Juf Jedermann rijdt enthousiast naar de kantine, die nu restaurant genoemd wordt. Er is wel meer veranderd op de camping, maar elke avond jeu de boulen vindt ze verreweg het fijnst. Met  een paar enthousiastelingen vormt ze een gezellig groepje.

Omdat ze wat vroeger gaat voor een cappuccino, neemt ze haar weekendkrant met puzzels mee. Ultiem vakantiegenot voor haar: Heerlijk relaxen met een puzzel en een ‘bakkie’.

Als iedereen er is, laat ze haar krant met de pen op de tafel liggen. Even...

Alleen achterin de klas klinkt wat gegiechel als Adriaan door zijn moeder naar binnen geduwd wordt. Verder is het doodstil en iedereen kijkt naar hem. Zijn gezicht wordt steeds roder door al die starende ogen.

Oei, wat is er in  vredesnaam gebeurd? Heeft ze iets gemist? Juf Jedermann bekijkt hem eens nauwkeurig en ziet dan dat er drie rare happen uit zijn haar verdwenen zijn. Gelukkig ziet ze geen wonden of harde stukken, dus een ongeluk is zo goed als zeker uitgesloten.*

‘Vooruit, zeg het...

‘Mam, ik heb een briefje voor je van de juf’.

Er wordt een verkreukelde strookje in de hand van juf Jedermann gestopt. De afspraak voor zijn rapportbespreking! Dit mag ze niet vergeten, ze weet uit ervaring hoe vervelend het is als er vergeefs op ouders wordt gewacht. Hèhè, zoonlief ligt op bed, manlief heeft middagdienst, eindelijk even rust na een drukke invaldag.

De bel! Het is de buurvrouw. Haar vader heeft net vers hart gebracht. Het lievelingskostje van haar kat. Blèhh, vies kl...

In memoriam – Ellen Tijsinger (Overleden op 26 maart 2016)

De ziekenhuismuis

Het is al weer heel wat jaren geleden dat er tijdens de Kinderboekenweek bij juf Jedermann op school een vrouw met een kist vol met boekjes en knuffels binnenstapte.

De kleuters hangen aan haar lip als ze haar boekje voorleest. Maar het schattige, pluchen muisje met het gele broekje maakt de meeste indruk.

‘Als papa of mama dit boekje koopt, krijg je de muis erbij.’, zegt de schrijfster.

Helaas, er is w...

Wow! De aantekeningen j, k en r op haar diploma hebben toch nut. Juf Jedermann heeft daardoor werk in een tijd dat de banen niet voor het opscheppen liggen. Nu moet ze wel op deze dorpsschool onder de rook van Rotterdam niet alleen gymnastiek en handenarbeid, maar ook handwerken geven. Jicht, rotzooien én kaatje dus.

‘Da’s niet eerlijk’, zegt Arend verontwaardigd.

‘Wat is niet eerlijk?’, vraagt Juf Jedermann verbaasd. Ze had gejuich verwacht, want ‘kaatje’ is alleen voor de ...

Peinzend staart juf Jedermann naar de knoppen van haar ladenkast. Veel van wat ze ooit bedacht heeft voor handvaardigheid hangt daar nog steeds. Zelf gemaakt om een stap voor stap-beschrijving te kunnen maken, om te ontdekken welke moeilijkheden je tegenkomt en hoe je die kunt ontwijken of oplossen. Opruimen is niet haar sterkste kant, maar in de kerstvakantie gaat ze - al vanaf haar jeugd - ertegenaan. Weg ermee, denkt ze, het hangt er al jaren.

Vol goede moed begint ze alles er af te hale...

‘Zaterdag zijn de wedstrijden in de sporthal.’

Tjitte is enthousiast. Hij is al maanden aan het trainen met groep 8 voor het scholenkampioenschap basketbal.

‘Leuk, zijn ze er klaar voor?’, vraagt juf Jedermann nieuwsgierig.

Tjitte knikt.

Tot zijn grote verbazing komt ze kijken. Zelf vindt ze het niet zo vreemd. Groep 8 is tenslotte ook haar groep al is het maar een middag per week. Het gekoelde, alcoholvrije biertje dat ze voor hem meeneemt is helemaal welkom in de warme sporthal...

Met het grut dat daarna komt, gaat het al beter, maar als dit een examen was geweest, was ze - zeker weten - gezakt. Misschien met één voldoende voor speciale effecten, want deze keer waggelt haar bol over het tafeltje. Haar zaklantaarn is net iets te groot voor de bol, waardoor de bol steeds kantelt, terwijl juf Jedermann hem gauw terugduwt in de goede stand. Maar gelukkig zijn deze drie te klein om het door te hebben. De toekomst voorspellen is ook geen optie, dus haalt ze meteen maar de ...

‘Zou jij vos willen zijn?’

Die vraag heeft juf Jedermann eerder gehoord*, maar nog niet op de camping.

Ach, waarom niet? Ze heeft nog een zwarte pruik liggen, misschien kan ze als heks.

Maar door de pruik loopt een lila streep die het effect teniet doet. Trouwens heksenkleren heeft ze hier niet, die liggen nog thuis.

‘Je lijkt wel een squaw.’, zegt haar zus, die bij haar logeert.

Helaas, kleurrijke indianenkleding heeft ze ook niet, alleen een lange, fluwelen rok met koperen ...

‘Ga je ook weer?’, vraagt Annie van de kleuters elk jaar als het inschrijfformulier voor de workshops van de Kinderboekenweek weer binnen is.

Haar ogen glimmen, net als de ogen van juf Jedermann. Natuurlijk gaan ze, want juf Annie en juf Jedermann zijn ongetwijfeld de trouwste bezoekers van de workshops, die nu door het Kunstplan worden verzorgd.

Juf Jedermann leert er rappen en doet er ideeën op voor Drama. Stabal spelen zonder bal of een klant die rijdend in een rolstoel komt klagen o...

Er wordt voor het eerst een mosselavond georganiseerd en de opkomst is groot. Samen eten is altijd gezellig en goed georganiseerd op de camping.

Als juf Jedermann arriveert is het in de kantine al aardig vol, maar op het terras is nog ruimte genoeg. Al snel komen er kennissen en vrienden bij haar zitten.  

Terwijl haar bord met mosselen wordt gevuld, kijkt ze met afgrijzen toe hoe het water uit de volgende mosselton op de jeu-de-boules-baan wordt leeg gegooid. Alsof het nog niet genoeg gere...

Het clowneske gedrag van een van de jongens valt meteen op nog voor de school begonnen is. En de ris na-apende kleuterjongetjes niet te vergeten, want jongens heeft ze in overvloed. Uit beide kleutergroepen zijn de rustigste en intelligentste kinderen gehaald en vormen een 2/3-combinatie. Juf Jedermann valt in bij de kleuters die zijn overgebleven. Wordt het een dag corrigeren? Daar heeft ze echt geen zin in met dat warme weer.

‘Menno, pak jij je stoel eens even voor mij, alsjeblieft?’, ...

‘Gelukkig’, fluistert juf Jedermann, die zich al een tijd zorgen heeft gemaakt. ADD, wie had dat gedacht? Ze dacht dat er iets veel ergers aan de hand was in haar hoofd. Hoe blij kun je zijn als je een ‘stickertje’ opgeplakt krijgt na meer dan 55 jaar? Heel blij. Het verklaart zoveel.

‘De vraag is of je aan de medicijnen wilt.’, zegt haar huisarts. ‘Ik zou het niet doen. Je bent zonder al zo ver gekomen.’ Daar heeft hij gelijk in, ze staat al jaren voor de klas. Geen medicijn...

Ze krijgt een vaste middag in groep 8.

‘Hé, een tweeling? Lijken ze op elkaar?’, vraagt juf Jedermann als ze de lijst met leerlingen doorneemt. Diederik en Mieke hebben dezelfde achternaam en wonen op hetzelfde adres.

‘Nee, het is geen tweeling en ze lijken absoluut niet op elkaar.’, zegt haar collega met wie ze dit jaar gaat samenwerken.

Dan ziet ze pas dat ze niet op dezelfde dag geboren zijn.

‘Het is een samengesteld gezin.’, legt hij uit.

Het blijken inderdaad twee tot...

Ze is het zat, de juf van groep 3 en laat zich niet meer overhalen met ‘hoe goed haar resultaten zijn’ en ‘of ze het niet nog een jaartje wil doen’. Helaas biedt niemand zich vrijwillig aan, dus beslist de directeur. Juf Jedermann en haar duo-partner gaan die taak overnemen. Een hele overgang vanuit groep 7. Dat komt neer op een zomervakantie handleidingen doorspitten als je nauwelijks ervaring hebt in die groep.

Maar juf Jedermann is de eerste dag al verkocht. Wat gezellig. Ze vinde...

‘Juf, ben ik klaar?’, vraagt Meindert een beetje verlegen met zijn schorre stem.

Hij legt zijn tekening voor haar neer. Wat een leuke tekening en wat een aparte kleuren! Ze bekijkt hem vol interesse. Wat een details zijn erin terug te vinden en hoewel hij met viltstiften getekend heeft, is alles duidelijk te herkennen. De kleurcombinaties oranje, geel en roze zijn niet gebruikelijk, maar zó apart. Dan merkt ze dat er een heel nerveus jongetje naast haar staat dat haar vol afwachting ges...

‘Pakken jullie je leesboek dan kijk ik even wat er vandaag gedaan moet worden, daarna gaan we in de kring.’, zegt ze als ze zich voorgesteld heeft.

Als ze de bureaustoel achteruit trekt om te gaan zitten, fluistert een meisje vlakbij het bureau: ‘Niet doen, juf’.

‘Wat moet ik niet doen?’, fluistert ze terug.

‘De stoel bij de zitting pakken.’

‘Waarom niet?’, vraagt ze verbaasd.

‘Er zitten bullebakken onder. Pak de stoel maar bij de leuning, dat kan geen kwaad.’

Ju...

‘Jedje, zou jij de Cito willen afnemen?’ Anke, de kleuterjuf, kijkt haar hoopvol aan.

‘Is goed’, zegt ze, ‘maar ik heb er geen ervaring mee.’

‘Er staat in de handleiding precies wat je moet doen. Wat je mag zeggen en wat juist verboden is.’, legt Anke uit. ‘Er gaat wel wat tijd in zitten.’

Hoeveel tijd weet juf Jedermann gelukkig nog niet. Om problemen voor te zijn neemt ze de handleiding mee naar huis.

De volgende dag start ze met groep 2. Ai, jammer, er zijn een...

‘Het is voor Roel zo’n teleurstelling dat de surprises thuis niet doorgaan.’, vertelt zijn oma onder het zwemmen. ‘Dat leek hem juist zo leuk.’ 

Zijn oma heeft duidelijk medelijden met hem. Logisch. Het eerste jaar dat je niet meer in Sinterklaas gelooft, moet iets worden waar je jaren later nog over praat.

‘Er zijn zelfs geen lootjes getrokken.’, gaat ze verontwaardigd door. ‘Koop maar iets voor wie je wil, werd er gezegd. Hij was zo teleurgesteld. Daarom zijn we woensdag ...

‘Dat is voor jou’, zegt juf Jedermann als de telefoon gaat, een privégrapje dat ze al jaren maken als iemand geen zin heeft om hem op te nemen. Deze keer heeft ze gelijk. Het is Remi, al vanaf de kleuterschool zijn vriend.

‘Mag Remi hierheen komen?’

‘Natuurlijk, als jij het zelf ook leuk vindt en Remi’s moeder geen bezwaar heeft.’

In de loop van de dag vangt ze een gesprek op: ‘Wij eten vanavond gehakt op brood. Lust jij dat? Ik niet, blèh, dan wordt je brood zacht van de...

De altijd aanwezige vermoeidheid maakt haar down. Privé zijn er problemen, er valt heel veel te regelen en door een 3-4 combinatie loopt ze de hele dag zonder een moment van rust. Voor ze het weet is ze het slachtoffer van tijdgebrek, zowel thuis als op school. Achter jezelf aanhollen en dan toch nog een heleboel vergeten is frustrerend. Het is haar aan te zien. Haar planning moet kloppen, anders loopt de rest van de dag in de soep. Er is geen tijd meer voor een grapje en boven alles is ze h...

Ze vervangt nu al weer een week de zieke juf en wat haar betreft kan de nieuwe week beginnen. De buitendeur is nog maar net open of Willie en zijn moeder staan al in de gang. Juf Jedermann herkent hem aan zijn blonde, eigenwijze piekharen die net boven het gangraam uitkomen. Een geinig mannetje. Beleefd en met een zonnig humeur.

‘Goedemorgen juf Jedje.’, klinkt het vrolijk als hij de klas in komt.

‘Goedemorgen W…’

De adem stokt in haar keel. Wat is er in vredesnaam gebeurd? Het a...

Als de telefoon gaat heeft de leidster van de cursus Leer- en gedragsproblemen haar inleiding net achter de rug. Hoe belangrijk het is dat een kind zich veilig voelt in de klas en natuurlijk ook op school.

‘Er zit een kleuter voor de deur.’, zegt een moeder die aan de overkant woont. ‘Zeker iemand die vergeten is dat het vandaag een studiedag is.’

Ach gut, het regent, al zit ze droog in het portaal.

‘Ik ga wel even kijken.’, zegt Annie. ‘Bedankt.’

Ouders die de Nieuwsbrief...

Wat is ze toch een bofkont, want de banen liggen niet voor het oprapen. Net geslaagd en nu al een invalbaan in een vierde klas. 

Eindelijk kan juf Jedermann leren lesgeven. Op de Kweekschool zelf is ze voorbereid op een eindexamen in alle studievakken. Van wiskunde tot psychologie, van tekenen tot pedagogiek. En ook nog handenarbeid, handwerken en gymnastiek, waar ze verplicht een aantekening voor moet halen, anders mag ze er geen les in geven. Ze leerde er dus heel veel, zelfs een instrume...

Er staan twee jongens bij haar hek. Ze vragen iets, maar het enige wat ze ervan verstaat is ‘karweitje’.

‘Wat voor karweitje?’, vraagt ze. De jongens vervelen zich waarschijnlijk.

‘Nou, vuilniszakken wegbrengen of zo.’

‘Die heb ik zelf net weggebracht, een andere keer misschien’.

Ze verwacht niet dat ze nog eens langs zullen komen. Verveling is vaak verrassend snel weer verdwenen en maandag is de zomervakantie ook voor de laatste groep basisscholen voorbij.

Als juf Jeder...

Ze ziet de wandelaarster schrikken. Wat een drukte op deze camping! Maar tijd om nog verder te lopen is er niet. De zon is al onder.

‘Excuse me.’, zegt de Engels sprekende vrouw terwijl ze zich met een enorme rugzak tussen de wachtenden door worstelt en vraagt waar ze zich moet aanmelden.

‘Zet daar maar gauw je tent op en kom dan hier terug.’, zegt de beheerder. Hij wijst haar een plaats bij het water aan. Precies langs de route van de spooktocht die zo gaat beginnen!

Nu het echt ...

Als ik even tijd heb, moet ik ze knippen, schiet er elke keer door haar heen als ze er langs loopt. En dat is vaak, want juf Jedermann is aan het verhuizen op de camping. Ze heeft voor meer luxe en minder onderhoud gekozen nadat ze zich realiseerde dat een goede gezondheid niet eeuwig duurt. Maar o, wat mist ze de geuren en kleuren van haar oude tuin. Niet zeuren, Jedje. Je moet aan de toekomst denken. Straks kan je het niet meer. 

Iedereen vindt haar nieuwe tuin prachtig. Hij is heel modern...