Ik zie het al aan die opgewonden koppies, dit wordt een drukke vrijdag. Mijn eigen schuld, want maandag begon ik al met de aankondiging van ‘het feest’. Ik vind het niet vreemd. Als ik de hele week weet dat ik naar een dik housefeest ga, voel ik mij ook altijd nogal adhd.
Vandaag vieren wij mijn verjaardag en ik zie een overlap met mijn feestje vanavond. Opgetogen zitten de kinderen in de kring. Zoiets als dat ik voor mijn party bij een vriendin nog wat ga drinken. We tellen feesthoedjes in de kring. Mijn vriendin en ik overleggen: ‘Waar laat jij je geld? Ik heb geen zakken. In je laars?’. De kinderen rijgen chippies aan een dropveter. Goed voor de motoriek, dat vindt de juf fijn. Daarna snel opeten. Mijn vriendin en ik leggen een goede bodem.
In de gymzaal staan ze in hun onderbroek en hemdje te wiebelen in de rij. Bij ons is het niet veel anders, wij staan te dringen bij de garderobe in onze veel te korte jurkjes. En dan yes!, de jarige-joppen-gym is begonnen. De kids zijn los. Ik ken geen baan waar je je verjaardag zo uitgebreid viert als in het onderwijs. Dit was een goede pre-party: weer een jaartje ouder. De kids druk en ik kapot. Maar nee, dit feest is niet meer te stoppen, want vanavond is het mijn beurt: dan gaat de juf los!
