tips & blogs voor leerkrachten

Je kind wordt vier jaar en gaat starten op de basisschool. Of je gaat verhuizen en jullie starten als nieuwelingen op een andere school. Hoe dan ook ontkom je als ouder zijnde niet aan de situatie van ‘het zijn van die nieuwe ouder op het schoolplein’.

Nu kennen we natuurlijk allemaal de serie De luizenmoeder, al is het maar van horen zeggen, en eerlijk is eerlijk, hoewel alles is uitvergroot zit er zeker een kern van waarheid in de situaties die voorbij komen.

Het hoeft dan ook zeker niet alleen spannend te zijn voor je kind om op (een nieuwe) school te beginnen, ook ouders kunnen hier slapeloze nachten van hebben!

Want wat zijn de (ongeschreven) regels? Hoe hoort het allemaal op het plein? En moet je jezelf echt beschikbaar stellen voor al die uitstapjes en andere taken die voorbij komen in de schoolbrieven, mailtjes of de WhatsAppgroep?

Het is zover, je bent een kleuterouder

Die eerste paar keren dat je kind mag komen wennen, krijg jij ook de gelegenheid om vast een beetje te wennen aan je nieuwe rol. Hoewel je je kind naar school brengt is dat ook een moment waarop veel ouders haast hebben (want het werk roept) en op dat enkele vaste clubje na blijft niemand heel lang hangen op school.

Gelukkig maar want ook voor een ouder kan het een grote stap zijn om je kind ineens op school achter te laten en dan heb je er geen behoefte aan dat iemand jouw eventuele tranen ziet. 

Het wennen duurt maar kort dus het moment waarop jij jouw kind weer van school haalt, zijn er geen andere ouders te bekennen. Zo, de vuurdoop zit erop. Nu begint het pas echt… 

Tegenwoordig is het zeer gebruikelijk dat er een WhatsAppgroep is waar alle ouders (of tenminste één ouder per leerling) in zitten.

Als je geluk hebt komen hier enkel belangrijke zaken voorbij zoals de vraag wie er kan helpen bij een bepaalde activiteit. Of alle kinderen een boterkuipje mee willen nemen voor het verjaardagscadeautje van de juf of de mededeling dat de klas weer luizenvrij is verklaard.

Heb je pech dan staat deze appgroep op momenten roodgloeiend om de ouders van Pietje te feliciteren met hun zoon of omdat er een discussie ontstaat over wat de lievelingskleur is van de juf. Persoonlijk zou mijn advies altijd zijn om de ouders van Pietje wel te feliciteren maar om je afzijdig te houden tijdens discussies. Op deze manier kan je het minste fout doen. 

Nu kan het zijn dat jij je recalcitrant voelt en zin hebt om tegen de meute in te gaan. Dat kan ik me goed voorstellen, maar bedenk je ook dat je met veel van deze ouders nog een jaar of acht basisschool te gaan hebt én dat jij niet kan sturen wie de vriendjes of vriendinnetjes van jouw kind zullen worden.

Als jij structureel geen felicitaties verstuurd of juist het hoogste woord voert tijdens discussies, dan heb je al snel een reputatie welke jou en je kind wellicht flink in de weg kunnen komen te staan. 

Je opgeven als hulpouder ligt gelukkig iets minder gevoelig. Vind je dit leuk, dan moet je dat vooral doen natuurlijk!

Zit je minder op dit soort bijzaken te wachten dan is het aan jou of je je überhaupt een keertje aanmeldt. De ervaring leert dat er doorgaans wel een aantal ouders per groep zijn die dit soort activiteiten en bijkomende verantwoordelijkheden aangrijpen om zich belangrijk te voelen waardoor de plekken doorgaans zonder problemen opgevuld worden.

Hetzelfde geldt trouwens voor de rol als klassenouder. Moet je er niet aan denken om deze rol op je te nemen? Geen nood, er zijn altijd wel ouders die staan te trappelen om deze glansrol op zich te nemen.

Gedrag op het plein

Wanneer je je kind van school ophaalt verzamelen alle ouders zich op of rondom het plein. Hét moment waarop je je misschien wat ongemakkelijk kunt voelen.

Je ziet groepjes ouders met elkaar kletsen alsof ze elkaar al jaren kennen en vraagt je af of je naar die ene ouder die jij (vaag) kent zou moeten lopen om er ook zo sociaal uit te zien.

Natuurlijk kan je een bekende aanspreken om zo een gesprek aan te gaan, maar als je goed oplet zie je meerdere ouders, opa’s of oma’s ergens alleen staan. Zij zijn daar met maar één doel, een kind uit school halen.

Heb je dus niet zoveel zin in een praatje, dan is dat geen enkel probleem want je bent heus niet de enige. En voelt het toch ongemakkelijk om alleen maar in het rond te kijken? Dan kan je altijd nog je telefoon erbij pakken om daar iets op te bekijken (of te doen alsof).

Op een nieuwe school

Wanneer je pas verhuisd bent en je kind naar een nieuwe school laat gaan, begin je weer van voor af aan. Had je op de vorige school net lekker door wie de roddeltante was, wie graag de rol als klassenouder op zich nam en welke ouder je het beste kon mijden, moet je dat hier weer opnieuw ontdekken en óók nog eens in een bestaande groep ouders.

En toch kan je in deze situatie veel van de eerder genoemde tips hergebruiken. Wanneer je kind afspreekt met een klasgenootje spreek je vanzelf diens ouder even waardoor de eerste contacten gelegd worden.

Enne, hoe ouder je kind is, hoe minder je met ouders te maken hebt want op een gegeven moment regelen zij de afspraken en het thuiskomen zelf. Maak je dus vooral niet te druk en blijf bij jezelf.

In deze situatie ligt de bal vooral bij je kind, die het net wat lastiger kan hebben dan jij doordat het nieuwe vriendschappen moet sluiten. Richt je dus vooral daarop en zorg voor momenten waarop er afgesproken kan worden na schooltijd en voor een luisterend oor wanneer je zoon of dochter thuiskomt uit school.