Iedereen die daadwerkelijk voor de klas staat, is nu weer zo’n beetje aan het nieuwe leerjaar begonnen. De een is enthousiast over zijn groep, de ander krijgt de schrik van zijn leven. Hoe moet ik in vredesnaam van dit groepje ‘opgewonden standjes’ een eenheid maken? Ook leerkrachten met combinatiegroepen krijgen vaak met dit fenomeen te maken, vooral als de beide groepen  kort daarvoor nog als zelfstandige groepen functioneerden.

Het bekende verhaal van ‘men lijdt het meest van het lijden dat men vreest’. Veel leerkrachten zijn al onzeker nog voor zij in hun groep begonnen zijn.  En anderen die wel vol goede moed begonnen, zijn nu al wanhopig. Ze zitten met vragen als ‘Stel je voor dat er in één lokaal twee aparte partijen ontstaan? Is het mogelijk om dit te voorkomen? Waar moet je beginnen? Kun je er wel wat aan doen?’

Als je deze vragen aan de Belgische psychotherapeut Maarten Van de Broek voorlegt, legt hij je uit dat er echt een oplossing is: ‘Een groep is meer dan de optelsom van alle klasgenoten.  Een groep krijgt vanzelf een eigen dynamiek, een eigen evolutie.  Die dynamiek volgt wetmatig een aantal fasen, die beschreven zijn in de theorie over de groepsdynamica.  Als je als leerkracht/leraar deze fasen kent, en met gepaste werkvormen en interventies kan inspelen op deze fasen, is het mogelijk om het groepsproces te ondersteunen en richting te geven en zo een motiverend klasklimaat te creëren’, zegt hij. Maarten is psychotherapeut in de Interactionele Vormgeving en oprichter van Vonk en Visie, een organisatie die vorming aanbiedt voor onderwijs en hulpverlening.

Ik wil jullie die fasen en voorbeelden van werkvormen niet onthouden. Het is even wat leeswerk, maar wie streeft naar positief leren vanuit een hechte groep krijgt zeker de antwoorden waar hij naar zoekt:

http://vonkenvisie.wordpress.com/tag/onderwijs/

Veel succes in je streven om er een gezellige klas van te maken,

Joke de Bruijn