Wat mij steeds weer blijft verbazen is het eindkamp van groep 8. Opeens vallen anderen leerlingen je op een positieve manier op.

De 'rotzak' van de groep blijkt ineens een enorm verantwoordelijksgevoel te hebben tijdens de fietstocht. Het 'stille meisje' uit de groep is totaal niet bang voor de spooktocht 's nachts. (Terwijl anderen meiden uit de groep zelfs moetsen huilen).

Wat ik hiermee wil zeggen is dat het belangrijk is om je klaslokaal af en toe te verlaten.

Pas dan worden onopvallende leerlingen opvallend. Nog een voorbeeld:

Tijdens een schoolfeest zag ik zelfs het meest verlegen meisje uit mijn groep opvallend op tafel dansen.

Een jongen waar ik normaal geen contact mee kan krijgen, nam ik mee naar de schooltuin. Samen met nog twee leerlingen gingen we aardbeien plukken. Een stagiaire gaf toen les aan de rest van de groep.

De jongen waar ik normaal gesproken geen contact mee kreeg, begon na een aantal aardbeien geplukt te hebben spontaan hele verhalen te vertellen.

Weer door de verandering van de omgeving...