Nobody is perfect (Paasblog)

Gepost door Juf Jedermann op vrijdag, maart 30, 2012 Onder: Juf Jedermann

Abel is boos! Echt boos. Hij veegt het plastic tasje met de bol wol in één haal van zijn tafel. De tranen stromen over zijn wangen. Zijn pleegmoeder komt naar juf Jedermann en legt uit dat ze echt geen andere kleur wol heeft. ‘Geeft niet hoor’, zegt de juf terwijl ze in het tasje kijkt, ‘zwart kan ook voor een kuiken’.

Ze werkt nu al een hele tijd in groep 3 op een school vlakbij haar huis, maar na de paasvakantie zal ze niet meer terugkomen. Jammer, want haar collega van groep 4 blijkt een hele fijne, oudere man die haar met raad en daad bijstaat. Ze geniet van de rust die hij naar de kinderen uitstraalt en de vriendelijke manier waarop hij iedereen te woord staat. Je zou kunnen zeggen dat hij de volmaakte leerkracht is, ware het niet dat hij twee linker handen heeft, terwijl hij rechts is. De ordentelijke man heeft bovendien nog eens een grondige hekel aan troep.  Dat resulteert erin dat hij overweegt de ‘paasknutsel’ te laten vallen, want hij acht zich daar niet capabel voor zo vlak voor de vakantie. ‘Misschien kunnen we samen iets doen.’, stelt ze voor, ‘Ik heb wel een idee, maar dat is zo arbeidsintensief.’ Helpen wil hij wel, maar leiding geven in zo’n chaos vindt hij moeilijk.

Alle kinderen hebben van thuis een bolletje wol meegebracht, meestal wit of geel, er zijn ook beige en bruine bolletjes bij. Abel heeft als enige een zwarte bol. Als iedereen aan het werk is, loopt ze naar Abel, die nog steeds niet begonnen is. ‘Waarom ben je nou toch zo boos en verdrietig?’ ‘Ik wil geen zwart kuiken, niemand maakt een zwart kuiken, die bestaan niet.’ ‘O nee?’, zegt ze. ‘Ik ken toevallig een heel lief kuikentje dat zwart is.’ Ongelovig kijkt hij haar aan met hier en daar nog een verloren traan op zijn wangen. ‘Echt waar’, zegt ze en jij kent het vast ook. Hij denkt even na, maar kan niet bedenken wie de juf bedoelt. ‘Calimero!’, zegt ze, ‘Jij kan straks het liefste kuikentje van de hele wereld maken.’ Onmiddellijk verandert zijn stuurse gezichtsuitdrukking. Zijn ogen gaan glimmen en zijn van boosheid samengeknepen mond begint te glimlachen. ‘Ja’, zegt hij, dat is waar, ‘en dan ben ik de enige die Calimero maakt’. ‘En dat is maar goed ook, want er is maar één Calimero’, zegt ze.

Ze heeft er vooraf enorm veel werk aan gehad. Ze kijkt naar de blaar op haar hand: van het thuis kartonnen rondjes uitknippen, 2 per persoon. Vijfenveertig plastic zakjes met paaseitjes, met krullint afgebonden, liggen klaar als afscheidscadeau. Meester Martin heeft nog de laatste rondjes geknipt terwijl zijn klas aan het werk was. Hij kwam op het idee de cirkels door te knippen, zodat het winden van de wol wat sneller gaat. En nu zijn ze allemaal aan het werk en het is heel gezellig. Zelfs de meester lijkt ervan te genieten. Als de eerste kinderen klaar zijn, knipt juf Jedermann de pompoentjes open en knoopt er een sterke draad én een groot stuk chenilledraad omheen, zodat het kuiken meteen twee poten heeft. Ze mogen zelf met vilt de snavel en voetjes maken en de wiebeloogjes erop plakken. Ze worden echt grappig, zo zittend op het zakje met paaseitjes.

Als laatste komt Abel met Calimero bij haar. Calimero heeft een ondeugend kopje van hem gekregen en zijn Calimero lijkt precies op de echte. Juf Jedermann pakt nog even snel een stuk wit vilt uit de la terwijl er al opgeruimd wordt en knipt er een rondje uit. Ze maakt er een Chinees hoedje van. Ze knipt de randen in ongelijke punten en plakt de ‘eierdop’ op Calimero’s kopje. Hij is zó trots. Iedereen wil Calimero even bekijken en ze zijn allemaal een beetje jaloers.

Als de kinderen vertrokken zijn en de materialen weer keurig opgeruimd, moet ze afscheid van Martin nemen. Hij geeft haar spontaan een kus op beide wangen. ‘Ik zal je missen’, zegt hij. ‘Nobody is perfect, maar samen kwamen we er aardig in de buurt.’

In: Juf Jedermann 


Tags: boos  tranen  kuiken  calimero  knutselen 
blog comments powered by Disqus

 

Juf Jedermann Blog Update




Heb jij ook genoten van dit verhaal? Meld je dan (net als 101 anderen) direct GRATIS aan voor de Juf Jederman Blog Update.

Vul hier links je voornaam en emailadres in en ontvang één keer in de week een nieuw verhaal van Joke de Bruijn!

 

Joke de Bruijn woont in het westen van Nederland en is 75 jaar. Ze heeft één zoon en ze is gek op haar aanlooppoes Chippie. Er is pas op latere leeftijd ontdekt dat ze ADD heeft.

Joke heeft heel veel hobby’s: lezen, puzzelen, computer, creatieve dingen, fietsen, zwemmen, jeu de boules, 
tekenen, knutselen, op vakantie gaan en ze is ook nog actief op diverse onderwijsfora.

Ze zal onder de titel De avonturen van juf Jedermann verhalen schrijven die 'iedereen' die in het onderwijs werkt, meegemaakt zou kunnen hebben.

Namen van leerlingen, ouders en leerkrachten zijn veranderd en mocht je jezelf herkennen dan berust dit (waarschijnlijk) op toeval.

 Word Ook Fan!

Mooi en gezondMooi en gezond