Een aprilverrassing

Gepost door Joke de Bruijn op zaterdag, april 9, 2016

‘Pakken jullie je leesboek dan kijk ik even wat er vandaag gedaan moet worden, daarna gaan we in de kring.’, zegt ze als ze zich voorgesteld heeft.

Als ze de bureaustoel achteruit trekt om te gaan zitten, fluistert een meisje vlakbij het bureau: ‘Niet doen, juf’.

‘Wat moet ik niet doen?’, fluistert ze terug.

‘De stoel bij de zitting pakken.’

‘Waarom niet?’, vraagt ze verbaasd.

‘Er zitten bullebakken onder. Pak de stoel maar bij de leuning, dat kan geen kwaad.’

Juf Jedermann krijgt een visioen van kwaadaardige monstertjes die loerend afwachten tot iemand zo dom is met zijn vingers in de buurt van hun kaken te komen. En dan … hap, weg vingers. Nou ja zeg, deze leerlingen zijn 11 of 12. Daar verwacht je zoveel bijgeloof niet meer. Maar een paar hoofden in de buurt knikken overtuigend al kijken ze niet op van hun boek, daarom besluit ze zich aan het advies te houden. Het meisje lijkt opgelucht. Juf Jedermann kijkt even op de plattegrond.

‘Bedankt voor de waarschuwing, Signella.’, fluistert ze. Signella knikt. Het was in ieder geval geen grap.

Als het gezellig is, gaat de tijd snel. Voor ze er erg in heeft is het pauze. Ze loodst de groep naar buiten, waar de pleinwacht haar taak even overneemt.

‘Kan ik even naar het toilet?’, vraagt juf Jedermann voor alle zekerheid.

Als ze terugloopt, komt ze langs haar lokaal. Wacht eens, nu kan ze mooi die zitting van de bureaustoel even controleren! Al weet ze zeker dat er geen bullebakken onder zitten, ze is wel benieuwd waarom het meisje haar waarschuwde. Langzaam kantelt ze de stoel en ziet onder de zitting kleine, groenige bolletjes, soms een beetje zwart, soms gelig, maar allemaal zo’n beetje van hetzelfde formaat. Waar zou ze in gegrepen hebben als ze niet gewaarschuwd was? Eitjes van een of ander vreemd insect?

‘Vies hè?’, klinkt de stem van Signella achter haar.

Samen staren ze er vol afgrijzen naar.

‘Wwwat is het?’, stamelt juf Jedermann.

‘Bullebakken’, zegt ze en als juf Jedermann nog steeds vragend naar haar kijkt: ‘Snottebellen of hoe je het ook wil noemen. Die plakt de meester daar als hij denkt dat we het niet zien.’

Zonder de zitting aan te raken zetten ze de stoel overeind en gaan naar buiten. Ze heeft er die dag niet meer op gezeten.



blog comments powered by Disqus

 

Juf Jedermann Blog Update




Heb jij ook genoten van dit verhaal? Meld je dan (net als 101 anderen) direct GRATIS aan voor de Juf Jederman Blog Update.

Vul hier links je voornaam en emailadres in en ontvang één keer in de week een nieuw verhaal van Joke de Bruijn!

 

Joke de Bruijn woont in het westen van Nederland en is 75 jaar. Ze heeft één zoon en ze is gek op haar aanlooppoes Chippie. Er is pas op latere leeftijd ontdekt dat ze ADD heeft.

Joke heeft heel veel hobby’s: lezen, puzzelen, computer, creatieve dingen, fietsen, zwemmen, jeu de boules, 
tekenen, knutselen, op vakantie gaan en ze is ook nog actief op diverse onderwijsfora.

Ze zal onder de titel De avonturen van juf Jedermann verhalen schrijven die 'iedereen' die in het onderwijs werkt, meegemaakt zou kunnen hebben.

Namen van leerlingen, ouders en leerkrachten zijn veranderd en mocht je jezelf herkennen dan berust dit (waarschijnlijk) op toeval.

 Word Ook Fan!

Mooi en gezondMooi en gezond